Haqqinda.az

Bu hadisə soyuq bir qış günü olmuşdu. Təxminən saat 8:30 radələrində 80 yaşında nurani bir qoca baş barmağındakı tikişi sökdürməyə gəlmişdi. Görünürdü ki, o çox tələsir, o titrək səsi ilə saat 9:00-da vacib işinin olduğunu bildirdi. Mən təəssüf hissi ilə ondan gözləməyini xahiş etdim, çünki bütün həkimlər məşğul idilər və onu 1 saata ancaq qəbul edə bilərdilər. Ağsaqqal kədərli halda tez-tez saata baxırdı və bu məni təsirləndirdi. İşim olmadığı üçün onun barmağına baxmağı qərara aldım. Barmağını müayinə edən zaman biz onunla bir az söhbət etdik. Mən marağımı gizlədə bilmədim və soruşdum:
- Yəqin siz başqa bir həkimə də getməlisiniz, ona görə belə Ardı »

Bezen gozlerinde,sevinc parlayar...
Bezende uzunde kederin izi...
Gulusu dunyaya sefeqler yayar,
Goz yasi parcalar ureyimizi... Bu nece quvvedir,cixarmaz sesin,
Adi baxisindan,min urek yanar.
Gunduz tesadufen gorduyun kesin,
Xeyali geceler evde dolanar... Qoymazki yuxuya gedesen bir az.
Ruhun ucar onu,gorduyun yere,
Gece bitenecen geri qayitmaz,
Seherde yadina duser min kere... Deyirik kisiyik,qururumuz var.
Ust-uste dusur bu fikirlerimiz,
Bes onda bu qurur,ne ise yarar?
Niye bu quvveye bas eyirik biz? Bu quvve qadindir,anlayir her kes.
Qadinlar anadi,bacidi,yardi...
Adida,ozude bize muqeddes,
Onlarsiz bu heyat,nece olardi? Opurem elinden,senin men bu gun.
Ey meni dunyaya getiren qadin,
İlk senin adini soylediyimcun,
Dilimnen bir omur dusmeyir adin... Gerek biz kisiler,hec oyunmeyek,
Anasiz sevinmez ureklerimiz,
O bizi heyata getirib,demək,
Qadin hesabina yasayiriq biz ... Ardı »

1

Feminizmi, gözəl qızların şeirini çirkin qızların şeirindən daha yaxşı başa düşmək kimi qavramasaq, şeir inqilabında önəmli dürtülərdən biridir. Çünkü burda "qadın"dan məqsəd, kişilərin yaşı ilə məşğul olan varlıqlar deyil, təməlçi bir gücdür. Bu güc pariarxal söyləmləri alt-üst etməklə, ədəbiyyat nəzəriyyələrini köklü dəyişikliyə uğradır. Şeirin bir gücü gələcəyin öngörənliyindədirsə, bunu femenist qadınlarda daha artıq görmək olar.

Jak Lakan bundan daha dərinlərə gedir. Lakana görə, dilin iki yönü vardır: onların biri dilin umumi, qayda qanunlu və gramatik quruluşudur; o biri isə bunlardan ibarətdir: sözcüklərlə oynamaq, rövya və anlamların sərbəst çağırışımı [association of ideas]. Bu, dilin bilincatli yönüdür. Dilin qaydalı yönü çalışır ki, bilincaltı yönü Ardı »

Menim gözlerimde qem görmek olar
Menim gözlerimi nem görmek olar
Ancaq peşmanlıqdan bir kölge, bir iz
Heç vaxt gözlerimde görmeyeceksiz.

Gözel yaşamışam men öz ömrümü,
Onu zerger kimi naxışlamışam.
Gül, çiçek kimi yox, duz, çörek kimi
Möhtac olanlara bağışlamışam.

Defterim, qelemim döyüş bayrağı
Masamın ardında senger qurmuşam
Çirmeyib qolumu bağban sayağı
Ömrümü yüz ömre çalaq vurmuşam

Dünya od tutardı, bulaq ömrümü
Ona damcı damcı içirmeseydim.
Sönerdi kehkeşan, çıraq ömrümü
Onun gözlerine köçürmeseydim

Gözel yaşamışam bahar ömrümü,
Demişem: Sıxılma, qısılma, şığı !
Üzen donanmalar yelken isteyir,
Döyüşen kişiler ruh azaldığı.

Ocaq ol, ateş ol boranda, qarda.
Od gören qurdların gözleri sönsün.
Ardı »

Qədim Çin filosofu Konfutsi insanlara bir şeyi göstərməyin ən yaxşı yolun onu nümunələrlə göstərmək olduğunu bilirdi.
Bir gün Konfutsi şagirdlərinin yanına gəldi. Onun bir əlində vaza, bir əlində isə alma var idi. Konfutsi şagirdlərinin təəccüblü baxışları altında almanı vazanın içinə saldı. Sonra da üzünü şagirdlərinə tutub:
- Kim almanı vazadan çıxarsa, o, almanı yeyə bilər, - dedi.
Şagirdlərdən biri çox acmışdı. Buna görə də, birinci o ayağa qalxdı və əlini vazanın içərisinə saldı. Ancaq vazanın aşağı hissəsi geniş, yuxarı hissəsi isə dar idi. Buna görə də, şagird nə qədər çalışsa da, almanı vazadan çıxara bilmədi. Nəhayət:
- Əlimi çıxara bilmirəm! - deyə sızıldadı.
Konfutsi isə:
- Əlini Ardı »

Vanna otaginda buz kisesini ayagima qoyub oturmushdum, yanigin agrisini hiss etmirdim. Hele de qulaqlarimda Rufatin dediyi sozlerdi. Ne qeder bele oturdugumu bilmirem. Birden qapi doyuldu, Keti iceri girdi. Menim halimi gorub meni qucaqladi, "Agritmir ki? Bu da kececek" deyirdi, bilmedim, dizimin, ya ureyimin agrisini nezerde tutur. Umid edirdim ki, ureyimin agrisi kececekdi. Ketiye 'bir shey yoxdur, siz dushun gelirem" dedim, sozleri de avtomatik deyirdim, hele de key kimi idim. Keti inamsizca mene baxib cixdi otaqdan. Shuuralti basha dushurdum ki, Rufat meni aldatmayib, hec vaxt mene yalnish umid vermeyib, mene qarshi sehv hereket etmeyib. Sadece bu iller erzinde men ozumu bu fikre Ardı »

Vaxtilə bir müdrik illərcə yanında yetişdirdiyi şagirdinin səviyyəsini öyrənmək istəyər. Onun əlinə çox parlaq və sirrli görünüşə sahib iri bir daş verib: "Oğlum" deyər, "Bunu götür, qarşına çıxan dükanlara göstər, nə qədər pul verdiklərini soruş, ən sonda da zərgərə göstər. Heç kimə satmadan yalnız qiymətlərini və nə dediklərini öyrən, gəl mənə bildir.
Şagird əlindəki ilə ətrafındakı dükanları gəzməyə başlar.
Əvvəlcə bir baqqal dükanına girər və "Bunu neçəyə götürərsiniz?" deyə soruşar.
Baqqal parlaq bir muncuğa bənzətdiyi daşı əlinə alar; o yan-bu yana çevirər;sonra: "Buna bir tək lirə verərəm. Bizim uşaq oynasın" deyər.
Daha bir dükana gedər. O da parlaq bir daşa bənzədib, ancaq bir beş lirə Ardı »

“Yetimlə xoş davranmaq, ona qarşı haqsızlıq etməmək Allaha xoş gedər”, — deyiblər. Çünki hər kəs də öz səlahiyyəti altında olan yetim üçün Allah qarşısında hesab verməli olacaq. Cəmiyyət inkişaf etsə də, min il əvvəlki ağrılar bu gün də eyni ağırlığı ilə yaşanmaqdadır. İnsan üçün dəyişməyən duyğular var. Üstəlik, zamanından, məkanından asılı olmayaraq, bu duyğular dəyişmir. Məsələn, gözlədiyinə qovuşan bir insan istər-istəməz sevinir yaxınını itirən bir insan isə istər-istəməz üzülür.
İslam terminologiyasında “yetim” adı həddi-büluğa çatmadan atasını itirmiş uşağa şamil edilir. Yetimlik mövzusu dünən aktual olduğu kimi, bu gün də, aktualdır sabah da öz aktuallığını itirməyəcək. Doğrudur, dövrümüzdə dövlətlər öz yetimlərini himayə etmək Ardı »