Haqqinda.az

Bir gün bir müsəlmandan soruşurlar....
- Niyə qadınlar çadrada gəzsinlər.?
Müsəlman cebindən 2 konfet çıxardır... biri kağıza bükülü halda digəri isə kağızsız...
- buyur seç..
- Əlbətdə konfet kağızına bükülü olanı seçirəm...
- O zaman sualınızın cavabını anlamısınız.. Ardı »

İlk dəfə idi ki, yolu bu incəsənət mərkəzindən düşürdü. Bir az gəzmişdi ki, salonlardan birində çox gözəl bir tablo gördü. Tablo çox bahalı idi. Balaca oğlan onu böyük qardaşının ad günü üçün almaq istəyirdi. Buna görə də bir işə girmək və bir ildə yığdığı pulla bu tablonu almaq qərarına gəldi. Bir ildən sonra yığdığı pullarla həmin salona getdi. Xoşbəxtlikdən tablo hələ satılmamışdı. İçəri girdi. Tabloya bir qədər də baxdıqdan sonra bu rəsmi çəkən rəssamı tapdı.

- Bu rəsmi qardaşımın ad günü üçün almaq istəyirəm, ancaq olan pulum budur.

Rəssam bir qədər düşündükdən sonra razılaşdı və rəsmi bükərək oğlana verdi. Bu vaxt Ardı »

Ne qeder fikirleshsem de, Rufatin gelishine bir mena vere bilmirdim. Meni sevmirdi, ozu boynuna aldi. Sohbet zamani "seni sevirdim”I kecmish zamanda ishleymishdi, indiye aid hec bir soz dememishdi. Demese de, onsuz da bunu yaxshi bilirdim, seven insan onun bu muddet erzinde etdiklerini etmezdi. Menim evvelki gozum kor sevgim, onu ideallashdirmagim kecse de, onu hele de sevirdim. Men de onu sevmeseydim, bu vaxta qeder etdiklerimi etmezdim. Ne gulmelidir. O, meni bir az cox, mense onu bir az daha az sevseydim, ideal munasibetimiz alinardi...
Rufata "seni sevmediyimi subut edecem” demishdim, bunun yalniz bir cixish yolu vardi. O da Eldarla evlenmek. Eldar mene evlilik teklifi Ardı »

Həyat adlı bir dəhşətin içində mən,
İnsan adlı həqiqətəm.
Yalnışlara gözlərimi yumuram ki,
Gerçəkləri görə biləm.
Gerçəkləri görə-görə kor oluram.
Haqsızlıqlar batağında boğuluram.
Dərdlərimin özü boyda dağ oluram.
Səsim batır nadanların hay-küyündə,
Lal oluram.
Susa-susa qisas alım sevincimi
parçalayan,
Bu qurdlardan.
Susqunluğum hayqırtıdır,
Hayqırtımın səsi gəlir uzaqlardan.
Necə qaçım,hara qaçım
Varlığımı yox eyləyən əzablardan?
Əzabları qucaqlayan bu amansız,
Suallardan,cavablardan.
Bəlkə mən də nadanların arasında
Nadan olum.
Royaların içindəysə öz-özümə yer
eyleyim.
Ya da mən də öz-özünü derk etməyən
məxluqlara,
Bu dünyanı dar eyləyim.
Bir gün mən də ölüm olum,
Zülmətləşım,soyuqlaşım.
İblisləşən xislətlərdən,
Mən əbədi uzaqlaşım. Ardı »

Sinif səs-küydən dağılarkən, bir sərt görünüşlü müəllim içəri girir, sinifə bir qaş-qabaqlı baxış keçirib kürsüyə keçir. Təbaşirlə löhvəyə "1" rəqəmi yazır.
"Baxın" - deyir: "Bu insanlıqdır. Həyatda sahib ola biləcəyiniz ən dəyərli şey."
Sonra "1"-in yanına "0" yazır: "Bu uğurdur. Uğur qazanmış insan 1-i 10 edir."
Bir "0" da artırır: "Bu təcrübədi. 10 olduğunuz vaxt 100-ü qaldırar sizi."
Beləliklə, "0"-lar uzanıb gedir.
"Bacarıq... Ciddiyyət... Sevgi..."
Əlavə olunan hər "0"-ın insanı 10 dəfə daha artıq zənginləşdirdiyini uşaqlara izah edir. Sonra əlinə silgini alır və ən başdakı "1"-i silir. Demək istədiyi son fikri çatdırır:
"İNSANLIĞINIZ YOXDURSA,O BİRİLƏR HEÇ BiR MƏNA VERMƏZ." Ardı »

Men bu axirinci sozleri ewiderken diksindim. Sonra ozumde qeribe halsizliq hiss eledim. Ele bil butun heyat quvvelerim bir anda meni terk edib getdi. Murad Neriman eminin zarafatina cavab vermedi, tutqun Ardı »

Bir gün balaca bir qəsəbəyə varlı bir turist gəlir. Turist bir neçə günlük gecələmək üçün, bir otelə gedir. Öncədən icarə üçün 100 dollar otelin sahibinə ödəyib, yuxarı mərtəbəyə — otaqlara baxmaq üçün qalxır. Otelin sahibi 1 dəqiqə belə gözləmədən pulu götürüb, qaçaraq ət dükanına gedib borcunu ödəyir.

Qəssab pulu götürüb sevinərək fermerin yanına, bir neçə gün əvvəl borca aldığı inəyin pulunu ödəməyə gedir. Fermer pulu götürüb avtomobil dəzgahxanasına gedib öz borcunu ödəyir. Dəzgahxananın sahibi pulu götürüb bir neçə gün əvvəl mağazadan etdiyi alış-verişin pulunu ödəyir.

Mağazanın sahibi pulu götürüb neçə gündür gecikdirdiyi işçisinin maaşını ödəyir. İşçi xanım pulu Ardı »

Kobud və solğun görünüşlü yaşlılar Boston qatarından enib utancaq bir şəkildə rektor olan binanın dəhlizinə çatdılar. Katibə masadan cəld qalxaraq onların qarşısını kəsdi. Əzilmiş geyimdə və yöndəmsiz halda olan bu kəndlilərin Harvard kimi universitetdə nə işləri ola bilərdi?

Qoca astaca rektoru görmək istədiklərini söylədi. Lakin bu mümkün deyildi. Rektorun o gün onlara sərf edəcək saniyəsi belə yox idi. Yaşlı qadın çəkinərək gözləyəcəklərini söylədi. Katibə bir söz demədən masasına geri döndü. Necə olsa da bir müddət sonra səbrləri tükənib gedəcəklərdi. Saatlar keçdi, yaşlılar gözləməyə davam edirdi. Katibə vəziyyəti belə görərək rektora müraciət etməli oldu. "Bir neçə dəqiqə görüşəsiniz bəlkə, yoxsa getmək niyyətləri yoxdur." Ardı »