Haqqinda.az

Nicat yerinə yenicə əyləşmişdi ki, sol tərəfdə əyləşən xanım soruşdu:
— Bağışlayın, Nizami 31-ə getmək üçün hansı dayanacaqda düşməliyəm?
Nicat fikirli idi deyə diksindi. Bəli..? – təkrar etməsini istədi.
— Nizami 31-ə deyirəm, necə gedə bilərəm?
— Hə, deməli belə...Mənimlə düşərsiz, mən yolun davamını sizə izah edərəm.
— Çox sağolun. Siz də ora gedirsiz?
— Xeyir, amma sizə yolu göstərəcəm, narahat olmayın...
Birazdan avtobus dayandı. İkisi də endilər. Bir xeyli birgə addımladılar. Ayrılacaqları yerə çatdıqda Nicat üzünü o xanıma tutub, canla-başla yolun davamını izah etməyə başladı: – Qarşıdan sağa dönərsiz, orada önünüzə bir hündür bina çıxacaq, restorandı. Onun sol tərəfindən keçib, düz axıra kimi gedərsiz...
Xanım Nicatı sanki Ardı »

Toy məclisi çox gözəl keçdi. Qohumlar,qonşular, dostlar, tanışlar yaxşıca şənləndilər, doyunca oynadılar. Toy başlayandan bitənə qədər Aliyə və Rəhman qoşa əyləşərək ,bir-birinə baxdılar,danışdılar,sevgilərini bir-birinə bəyan etdilər. Sanki bu səs-küyü, bu çalıb oynayanları nə eşidir,nə görürdülər.Əlləri bir-birindən heç ayrılmırdı. Rəhman bu əlləri bərk-bərk tutaraq heç buraxmaq istəmirdi. Onları sevgi dünyalarından hərdən rəqsə dəvət edən qonaqlar ayırırdı. Qalan vaxt sanki bu sarayda bir Rəhman,bir də Aliyə vardı. Aliyə ag paltarda nura bürünmüş bir mələyə bənzəyirdi. Rəhmanın içi içinə sıgmırdı. Aliyəsinin gözəlliyinə saf qəlbinə məftun olmuşdu. O danışdıqca qəlbinin saflıgı daha da aşikar olurdu. Bu isə Rəhmanın ürəyinin dərinliyində, özünü daha da çirkab içində Ardı »

Böyük bir hökmdarın 3 oğlu olur və onlardan birini varis seçmək istəyir. Bu isə çox çətin olur, çünki hər üçü həm ağıllı, həm də cəsur olur. Üçəm olduqları üçün də yaş fərqləri olmur və bu daha da çətinləşdirir seçimi. Hökmdar müdrik bir şəxslə məsləhətləşir və qərara gəlir.

Evə qayıdan kimi oğullarını çağırır yanına və onlara çiçək toxumları verib, bir neçə illik səyahətə çıxacağını söyləyir. Toxumları yaxşı saxlamağı tapşıraraq, səyahətdən qayıdanda toxumları geri istəyəcəyini bildirir. Hökmdar səyahətə çıxır.

Birinci oğul nə edəcəyini düşünüb, qərara alır ki, həmin toxumları dəmir seyfdə saxlasın və atası qayıdanda toxumlar olduğu kimi qalacaq.

İkinci oğul düşünür ki, əgər mən də Ardı »

Bir gün yaşlı bir ata oğlu ilə birlikdə parkda gəzirlər.Ata bir sərçə görür və işarə edərək soruşur :
-Oğlum bu nədi?
Oğlu deyir:
-Sərçədi,ata.
Atası yenə soruşur:
-Oğul bu nədi?
Oğlu hirslə deyir:
-Ata sərçədi!!
Bir az da keçir ata yenə soruşur:
Oğlum bu nədi?
Oğlu qışqıraraq :
-Sərçədi ata sərçə görmürsən???!!!
Elə bu an ata cibindəki dəftərçəni çıxarır və deyir:
Oğlum götür bunu və oxu deyərək dəftərçəni oğluna uzadır .Oğul oxuyur:
Bu gün balaca oğlumla parka getdik o bir sərçəni görüb düz 27 dəfə soruşdu
-Ata bu nədi?
Mən isə o hər 27 dəfə soruşanda onu qucaqladım və sevinclə dedim :
Sərçədi oğlum.
Yazı 35 il öncə yazılmışdı.
düşündürücü hekayələr Ardı »

Dünya qurub tələsini,
Durub güdür hələ səni...
Bu bazarda tərəzinin
Dilini bilən qazanır.…

Ən ucuz nədi? Qəm-kədər...
Buyur, ye xirtdəyə qədər,
Qorx ki, onda da deyərlər:
”Filankəs filan qazanir!.."

Bu bazardan doydum,anam,
Düyün düsüb doğru-yalan...
Bu dünyada bir doğulan,
Bir de ki, ölən qazanır...

Ramiz Rovsen Ardı »

Ömrün ayrı-ayrı anlarına güzgü tutan xatirələrimiz kolleksiyaçıların topladığı bahalı əşyalar kimidi. Onları pulumuz, vaxtımız hesabına, bəzən də lap həyatımız bahasına “alıb” xatirələr muzeyinin eksponatına çeviririk. Elə-belə, “müftə” olanı, “nəfə” qalanları daha çoxdu, beləsindən danışmıram.


Şirinli-acılı min-min xatirənin içində ən yadda qalanı ən “baha” alınanıdı. Xatirələrin dəyəri ona çəkilən “xərc”i gözəyarı da olsa qiymətləndirəndə bilinir. Bunu hər kəs hesablaya bilər. Bax, mən: Rumıniyanın Braşov kurort şəhərində dostların fantastik məbləğ deyib imtina elədikləri bir gecəlik xatirə üçün cibimdəki pulun, yalan olmasın, hamısını xərcləmişdim; Ağdamdan Şuşaya qalxanda vertolyota dəyən güllənin doğurduğu xatirə lap “baha çıxmışdı” – bütün ömrə çatası qorxunu bir neçə dəqiqədə Ardı »

Seven bir qadın üçün sevdiyi kişinin üzü, ona dənizin dənizçiyə göründüyü kimi görünür.
Honore De Balzac

Bir qadın, əger bir kişi onun əlinə düşmədən evvel qucağına düşebilsəydi daha cazibəli olardı.
Ambrose Bierce

Tanrı, qadınları artıq-eskik danışan yaraşıqlı kişilerden qorusun.
Honore De Balzac

Bir qadına gözel olduğunu söylemeyin; ona başqa bir qadının onun kimi olamadığını söyleyin ve göreceksiniz ki, bütün qapılar size açılacaq.
Jules Renard

Gözel bir qadın, görenleri medeni formada deli eleyen bir resm kimidir.
Ralph Waldo Emerson

Ağıllı bir qadın xezinedir. Gözel ve ağıllı bir qadın gücdür.
George Meredith

Bir qadının üzündeki ifade, üzerindeki geyimden daha vacibdir.
Dale Carnegie

Bir qadın üçün, kinayeli bir baxılmaq gözden qaçırılmaqdan daha yaxşıdır.
Mae Ardı »

Bir nəfər bərbərxanaya gəlir.Bərbər onun saçını kəsdiyi vaxt aralarında Allah haqqında söhbət düşür.Bərbər deyir:"Nə də desəniz, Allahın varlığına inanmıram". Müştəri:"Nəyə görə?". Bərbər: "Elə çıxın küçəyə baxın! Allah varsa niyə bu qədər xəstə insanlar var? Niyə bu qədər kimsəsiz uşaqlar var? Əgər o,həqiqətən də var olsaydı,onda nə qəm olardı,nə də kədər. Allah mərhəmətli olsaydı,bütün bunlara necə izn verərdi?".
Müştəri fikrə gedir.Bərbər öz işini bitirir və müştəri onun haqqını ödəyib,oranı tərk edir. O,küçəyə çıxanda orada üzütüklü,tük basmış bir adamı görür.Müştəri bərbərxanaya qayıdır,bərbərdən pəncərəyə yaxınlaşmağı xahiş edir və həmin tük basmış adamı göstərib belə deyir: "Bərbərlər mövcud deyil! ". Bunu deyib müştəri ədəblə bərbərxanadan çıxır Ardı »