Haqqinda.az

Rəvayət edilir ki, İbn Ömər (r.a) demişdir: Bir gün Allah Elçisi (sşaşv) minbərin üzərində bu ayəni oxudu: «Onlar Allahı layiqincə qiymətləndirmədilər. Halbuki Qiyamət günü yer bütünlüklə Onun Ovcunda olacaq, göylər isə Onun Əli ilə büküləcəkdir. O, pakdır, müqəddəsdir və onların (Ona) qoşduqları şəriklərdən ucadır» (əz-Zumər 67).
Allah Elçisi (s.a.v) bu ayəni oxuyarkən əlini (yumruğunu) silkələyərək: «Rəbb özünü öyərək buyurur: «Mənəm Qadir (Cəbbar), Mənəm Məğrur (Mutəkəbbir), Mənəm Hökmran (Məlik), Mənəm Qüdrətli (Əziz), Mənəm Səxavətli (Kərim)» - dedi». Bu sözləri deyərkən minbər elə silkələndi ki, biz onun yıxılacağını güman etdik».

(Əhməd 5157, 5414, 5542. Şueyb əl-Arnavut Muslimin şərtlərinə əsasən isnadının səhih olduğunu bildirmişdir.)


Abdullah ibn Ardı »

Əbu Hureyrə-Allah ondan razı olsun-demişdir: "Qubalı ənsarlardan bir nəfər Allahın elçisini sallallahu aleyhi və səlləmin dəvət etdi, birlikdə getdik. Allahın elçisi sallallahu aleyhi və səlləm yeməyini yeyib, əllərini yaxalayarkən belə dua etdi: "Yedirən, yedirilməyən, bizə bəxş edən, bizə doğru yolu göstərən, bizi doyuran və içirən, hər gözəl bəla ilə imtahan edən, məclisindən qovulmayan və tərk olunmayan, bizi nemətinə küfr edənlərdən etməyən və hər zaman Özünə ehtiyac duyulan Allaha həmd olsun. Yemək yedirən, içirən, çılpaqları geyindirən, zəlalətdən qurtarıb doğru yola gətirən, zülmətdən nura çıxaran, məxluqatlarının bir çoxundan bizi üstün edən Allaha həmd olsun. Aləmlərin Rəbbinə həmd olsun!" (hədis həsəndir: İbn Əbi əd-Dünya, Ardı »

Rasulullah (sallAllahu aleyhi və səlləm) buyurur

- Allah (subhənəhu və təalə) üçün iki damla və iki izdən daha sevimli heçnə yoxdur.

iki Damla:
- Allah qorxusundan axan göz yaş damlası və Allah yolunda axıdılan qan damlası.

iki İz:
- Allah yolunda vuruşarkən alınan yara izi və Allahın buyurduğu vacibatlardan birini ödəyərkən yaranan iz.

ət-Tirmizi, 1669 Ardı »

Əbu Hureyra (r.a) rəvayət edir ki, Allah Elçisi (s.a.v) demişdir: «Allahın yollarda dolaşıb Allahı yad edən insanları axtaran mələkləri vardır. Onlar Allahı yad edən bir camaat gördükləri zaman bir-birlərini çağırıb: «Axtardığınızın yanına gəlin!» - deyirlər. Sonra onlar bu camaatı öz qanadları ilə dünya səmasınadək əhatəyə alırlar. Elə həmin vaxt Rəbbi mələklərdən - (hər şeyi) onlardan daha yaxşı bildiy halda - soruşur: «Qullarım nə deyirlər?» Mələklər: «Onlar Sənin şəninə təriflər deyir, Səni uca tutur, Səni həmd-səna ilə təqdis edir və Səni həddən artıq tərifləyirlər» - deyə cavab verirlər. Allah soruşur: «Məgər onlar Məni görüblərmi?» Mələklər: «Xeyr, vallahi ki, onlar Səni görməyiblər!» - Ardı »

1.Əbu Hureyra (r.a) rəvayət edir ki, bir gün Peyğəmbərə (s.a.v) cəmdək gətirdilər. Sonra bu cəmdəyin bel tərəfini (bişirib) ona verdilər. Ətin bu yeri onun xoşuna gəlirdi. O, ətdən bir tikə dişlədikdən sonra dedi: «Qiyamət günü mən insanların ən hörmətlisi olacağam. Bunun nə səbəbdən belə olduğunu bilirsinizmi? Allah (bütün) insanları-əvvəlkiləri və sonrakıları elə bir yerə yığacaq ki, carçı onları çağıra bilsin, gözlər də onları əhatə etsin. Günəş insanlara yaxınlaşdıqdan sonra onları elə bir dərd və kədər bürüyəcək ki, onların buna tab gətirməyə və dözməyə gücü çatmayacaq. Onda onlar bir-birlərinə deyəcəklər: «Başınıza gələnləri görmürsünüzmü? Bəlkə, Rəbbiniz yanında sizin tərəfinizi saxlayan bir adam tapasınız?» Ardı »

"Allaha şərik qoşmaq, sehr, Allahın haram qıldığı cana qıymaq, faiz yemək, yetim malı yemək, döyüşdən qaçmaq, günahsız və namuslu mömin qadınlara iftira etmək." [Muslim, Iman, 144] Ardı »

Amir ibn Vasilə belə rəvayət edir: “Nafi ibn Əbd əl-Həris Ömərlə (r.a) Asfan adlanan yerdə görüşdü. Ömər (r.a) onu Məkkəyə başçı təyin etmişdi və ona belə buyurdu: “Vadi əhlinə başçı kimi təyin etdin?” O: “İbn Əbzəni.” Ömər: “İbn Əbzə kimdir?” deyə ondan soruşdu. O: “Azad olunanlardan biri!” deyə cavab verdi. Ömər belə dedi: “Onlara azad olunanı başçı qoydun?” O, belə dedi: “O, Allahın Kitabını oxuyur və o miras elmini bilir!” Ömər belə buyurdu: “Peyğəmbəriniz (s.a.v) belə demişdir: “Həqiqətən Allah bu Kitabla (bəzi) tayfaları yüksəldir və başqalarını isə alçaldır.” Ardı »

[color=#039b80]Biharul Ənvar — XVIII əsrdə ərəb dilində yazılmış ensiklopedik kitab. Kitabın müəllifi 1037-1110 hicri qəməri illəri arasında yaşamış Məhəmməd Baqir Məclisidir. O, hicri 11-ci əsrin böyük şəxsiyyətlərindən biri olan Molla Muhsin Feyz Kaşani və Şeyx Hürr Amilinin müasiri olub əsərlərinin çoxluğu ilə məşhurdur.Mündəricat [gizlə]
1 Haqqında
1.1 İmtiyazları
1.2 Tənqidlər
2 Ümumi məlumat
3 İstinadlar
4 Xarici keçidlər
5 Həmçinin bax

[redaktə]
Haqqında

‎"Biharul-ənvaril-camiəti lidurəri əxbaril-əimmətil-əthar” – “pak və məsum imamların hədislərindən gövhərləri əhatə edən nurlar dəryaları” mənasınadır. Bu rəvayət məcmuəsi mərhum Əllamə Məhəmməd Baqir Məclisinin ən mühüm əsərlərindən sayılır. Bu kitab şiə hədis elmində böyük ensiklopediya hesab olunur. O, bütün dini məsələləri, o cümlədən Quran təfsiri, tarix, Ardı »