Haqqinda.az

Həyatı[redaktə]
Zə­fər" tə­xəl­lü­sü ilə şeir­lər yaz­mış Mür­tə­za­qu­lu xan Şam­lu təx­mi­nən 1591-ci il­də dün­ya­ya gəl­miş, Sə­fə­vi hökm­dar­la­rın­dan Şah Sə­fi (1629-1642) və II Şah Ab­ba­sın (1642-1666) ha­ki­miy­yə­ti döv­rün­də yük­sək döv­lət və­zi­fə­lə­rin­də iş­lə­miş, eşi­ka­ğa­sı­ba­şı, di­van­bə­yi, qor­çu­ba­şı, Ker­man vi­la­yə­ti va­li­si, Seyx Sə­fiəd­din tür­bə­si­nin mü­tə­vəl­li­si ol­muş­dur. Özü­nün yaz­dı­ğı ki­mi, yüz min bey­tə ya­xın fars­ca şeir­lə­ri olan şa­ir, ya­şı­nın ix­ti­yar ça­ğın­da, 1669-cu il­də Azər­bay­can türk­cə­sin­də şeir­lə­rin­dən iba­rət di­va­nı­nı ta­mam­la­mış­dır. Onun türk­cə şeir­lə­rin­də Ə.­Nə­vai, Ş.İ.Xə­tai və M.Fü­zu­li tə­si­ri gö­rü­nür.

Zə­fər di­va­nı­nın di­ba­çə­sin­də, de­mək olar ki, Nə­vai di­va­nı di­ba­çə­si­nin əv­və­li­ni tək­rar edir. Nə­vai di­ba­çə­sin­də in­sa­nı di­gər məx­lu­qat­dan üs­tün ya­ra­dıb ona nitq, şe­ir yaz­maq qa­bi­liy­yə­ti ve­rən ya­ra­da­na şü­kür­lər oxu­yur: "Şükr va si­pas Ardı »

Uzun Həsən, Həsən bəy Bayandur — Ağqoyunlu dövlətinin banisi, mənşəcə Oğuz türklərindən olan sərkərdə və dövlət xadimi.Uca boylu olduğuna görə "Uzun Həsən" ləqəbini almış Həsən bəy Bayandur 1423-cü ildə anadan olmuşdur. Qara Yuluq Osman Bəyin nəvəsidir. Uzun Həsən qaraqoyunluların Azərbaycanda hakimiyyətin son qoydu , teymurilərin Azərbaycan haqqında və Fateh Sultan Mehmetin Şərq haqqında planlarını pozdu . Onun vergi islahatı nəticəsində əkinçilik təsərrüfatında vəziyyət nisbətən dəyişdi . O, dövləti möhkəmləndirmək üçün nizami ordu yaratdı, odlu silah istehsalına təsəbbüş etdi və feodalların müqavimətini qırdı. O, Şirvanşahlarla və Ərdəbil hakimliyi ilə dostluq əlaqələri qursa da, Azərbaycanı vahid dövlətin tərkibində birləşdirə bilmədi Ardı »

Türkcə sori – alçaq,hamar dağ beli, iki dağ zirvəsini birləşdirən dağ keçidi və kaş – qaya, dağ çıxıntısı, kənar, sahil sözlərindəndir. Cənubi Azərbaycanda Süleymaniyyə yaxınlığında indi Suridaş adlı kənd vardır. Balakən rayonundakı Soorqaş dağının adı ilə müqayisə olunur. Ardı »

Səlcuqlu dönəmində 1160-1230-cu illər arasında yaşadığı təxmin edilməktədir. Pir Camal Abdal Orta Asyadan Anadoluya gələn Yəsəvi şeyxlərindən biridir. Anlatılan rəvayətlərə görə Mövlanə Cəlaləddin Ruminin babası Bahaəddin Vələd lə birliktə Bəlh yörəsindən kalkarak öncə Ərzincan'a daha sonra, Pir Camal Abdalla eyni oymakdan olan Okçu Yusuf və qardaşları Həmzə, Bahadır, Çakabəy, Kızıl və Şəvti ilə birlikdə bugünkü Okçular kəndinə gəldiyi və buraya yerləşmələrinə isə Sultan Əlaaddin Keyqubadın aracılık etdiyi, razılıq verdiyi söylənir. Pir Camal Abdalın Üçbudak kəndindəki ev qalıntısından qalan izlərə hələ rast gəlmək mümkündür.(Osmanlı, sonra da Türkiyə dövlətınin qaynaqlarına görə) Karakoçan elçəsinin şimal şərqindəə olan Üçbudak kəndində dəfn edilib. Məzarı son illərdə Ardı »

Həyatı[redaktə]
Məhəmməd Sultan Bayat Nişapur şəhərində anadan olmuşdu. Qardaşı Mahmud sultandan sonra Qarabayatların rəisi idi. O pərən-pərən düşmüş qarabayatları başına toplayaraq Şah Abbasa böyük xidmətlər göstəmişdi. Hətta buna görə Şah Abbas tərəfindən bütün qarabayat boyu vergilərdən azad edilmişdi. [1] 12 il Nişapur valisi olan Məhəmməd sultan öldükdən sonra yerinə oğlu Bayraməli sultan keçmişdir. Ardı »

Həyatı[redaktə]
1909-cu il avqustun axırlarında Səttar xan Kirmanşahlı Yarməhəmməd xan və Hüseyn xan, Mirzəli xan Yavərzadə və Ağayi Mirzə Ələkbər xan Ətailə birlikdə 70-80 nəfərlik kiçik bir dəstə ilə Təbrizdən yola düşdü. Həmişə Səttar xanla olan Hacı İsmayıl ağa Əmirxizi və Ağa Mirzə İsmayıl Yekani də onlarla idilər. Sarabda onları çox təntənə ilə qarşıladılar və bir çoxları onun dəstəsinə qoşuldu. Onun dəstəsi artaraq 250-300 nəfərə çatdı. Ardı »

Tarixi[redaktə]
Toxmaqlı oymağının əsas qolu Qaradağda, Dizmar mahalında məskunlaşmışdı. Toxmaqlı oymağının başçıları sonralar Toxmaqlı soyadını tərk edib Qaradağlı kimi tanınmağa başladılar. Bu soya tarixi ədəbiyyatda bəzən Xəlifəli də deyilir. Toxmaqlı-Qaradağlı (Xəlifəli) oymağının məşhur simalarından I İlyas xəlifə, I Şəmsəddin xəlifə, II İlyas xəlifə, Bürhanəddin xəlifə, II Şəmsəddin xəlifə, Əhməd xəlifə, Mahmud sultan, Bayandur sultan, Məhəmmədqasım xan, Əbdürrəzzaq xan, Kazım xan (Məhəmmədkazım xan), Mustafaqulu xan, Nəcəfqulu xan, İsmayıl xan, Abbasqulu xan, Məhəmmədqulu xan, Hacı Sara xanım, Həsənəliağa Xanqaradağski (ata), Həsənəli xan Qaradaği, Aydın Qaradağlının adlarını çəkmək olar. Ardı »

Səfəvi taxtına I Şah Abbasın (1587-1629) əyləşməsindən sonra Oruc bəy onun bir çox hərbi yürüşlərində iştirak edir və 1589-cu ildə Herat şəhəri alındıqdan sonra özünün də qeyd etdiyi kimi, yüksək hərbi vəzifəyə irəli sürülür. Artıq bir hərbi sərkərdə və siyasi xadim kimi Oruc bəyin nüfuzu o qədər yüksək idi ki, şah Abbas Avropada osmanlılara qarşı işləyəcək səfarətin tərkibini müəyyənləşdirəndə onun namizədliyi ilk növbədə yada düşür.

Hüseynəli bəyin başçılıq etdiyi səfirlik ölkəni 1599-cu ildə tərk edir. Bu diplomatik missiyaya dörd katib və on beş nəfər qulluqçu daxil idi. Diplomatik missiyanın başçısı Hüseynəli bəy Bayat, səfirliyin birinci katibi isə Oruc bəy olur. Həmin səfarətə Ardı »