Bextiyar Vahabzadə → QOCALIQ
Müddet bu, qismet bu, qeder budurmu,
Ömür başdan-başa qem yoludurmu?
Teklik qorxusunu ürek duydumu,
Hazir ol, qapını döyür qocalıq.
Zaman öz yerinde dayanaydı kaş
Özüm de bilmirem, nedir bu telaş,
Tekce qametini deyil, a qardaş,
Kişilik ezmini eyir qocalıq.
Baharı vermişem, qış qazanmışam,
İlleri vermişem, yaş qazanmışam.
Dolunu vermişem, boş qazanmışam,
Kim deyir, getirir xeyir qocalıq?
Zaman açılanı nece soldurur,
Dolunu boşaldır, boşu doldurur.
Bexyiyar cavanlıq yaradır, qurur,
Keçmişden xatire deyir qocalıq. Ardı »