Bextiyar Vahabzadə → Sevginin Tilsiminden
Həyat bizim üçün çox ağır oldu,
Bizim halımız bu, rüzgarımız bu.
Bu qədər bağlıykən könul-könülə,
Qorxuram həyatın hər zərbəsindən.
Biz gərək çıxmayaq bircə dəm belə
Sevginin tilsimli cazibəsindən.
Bir kökdən cücərir hər istəyimiz,
Eyni bir taleyi tən bölüşmüşük.
Çəkmə taylarıtək sağ-sol idik biz,
Sonradan gör necə tayekeş duşmuşuk.
İstək başımızda döndu qaxınca,
Tənələr dəmbədəm xırpalar bizi.
Məhəbbət dəmində ucaldan uca,
Həyat qəpik-qəpik xırdalar bizi.
Gətir xatirinə gecə-gündüzü,
Biri qapqaradır, biri ağappaq.
Sevginin bu tayı sevginin özü,
Sevginin o tayı gileydir ancaq.
Sevginin tilsimli cazibəsindən
Gəl,
gülüm,
çıxmayaq,
aman, çıxmayaq! Ardı »