Bextiyar Vahabzadə → Həyat, Sən Nə şirinsən
HƏYAT, SƏN NƏ ŞİRİNSƏN
Səndən doymaq olarmı, həyat
sən nə şirinsən!
Ancaq hamının deyil,
Sən həyatın qədrini
Yalniz bilənlərinsən!...
Özünü bu dunyada heç kəs
qonaq sanmamış,
Ancaq ömrün özü də bərabər
paylanmamış.
Ömür paylanan zaman görün
kimə nə düşdü ,
300 il boz qarğaya, on il şahinə
düşdü.
Həyat sən nə şirinsən, kim
səndən doydu getdi?
Gedənlər bu dunyada qəlbini
qoydu getdi.
Dunən bir qoca qarı
Dilində ahu zarı.
"Bu dunyanın əlindən gəlmişəm
zara" - dedi.
" ölmürəm ki, bir dəfə canım
qurtara" - dedi.
Ürəkdənmi söylədi o bu sözü
görəsən?
Xeyir inanmıram mən!
o, yana - yana dedi;
Dili soylədisə də,
Ürəyində o dərhal:
"lənət şeytana" - dedi.
Həyat, sevincin qədər, əzabın da
şirindir,
Səni mənalandıran o
keşməkeşlərindir.
200 il yaşadı ləzzət içində
Loğman,
Yenə möhlət istədi ölərkən
Allahından .
Yatırdı göy çəməndə, çatdı ona
Əzrail.
Söylədi: - 200 il
ömür sənə Ardı »