Haqqinda.az

Xeyalin goylerden torpaga enib,
belke de taleyin gulecek senin.
Nifretim bir yazipozana donub,
adini qelbimden silecek senin.

Urekde bir kovrek xatire izi,
axir ki, menzilin sonuna geldik.
Biz duyun salmisdiq taleyimizi,
yaxsi ki, vaxtinda acila bildik.

Yamanca itirdik gunlerimizi,
eh, daha itirmek qorxusu yoxdur.
Kulekler sovurdu gullerimizi,
yolunmus leceyin qoxusu yoxdur.

Geceni gunduze qatib gedirdik,
bu da omrumuze bir yazi imis.
Umid isigini tutub gedirdik,
catanda gorduk ki, qurd gozu imis.

Gunleri incitek salib itirdik,
ne qeder axtardiq tapa bilmedik.
Bir cevre xettini tutub gedirdik,
ha getdik, sonuna cata bilmedik.

Urekde bir kovrek xatire izi,
axir ki, menzilin sonuna geldik.
Biz duyun salmisdiq taleyimizi,
yaxsi ki, vaxtinda acila bildik.

Ayrilib gedirsen… Dolur gozlerin,
sonuncu nidatek qirilir sesin.
Bari bundan bele senin izlerin
menim izlerimle duyun dusmesin… Ardı »

Dil lal, gözleri kordur,
qulağı kar qapılar
Özü gen olsa da istəklər
üçün dar, qapılar.
Çözülür müşgülümüz
rəsmi otaqlarda, fəqət
Üzünü haqlı təmənnalara
bağlar, qapılar.
Sahibin vaxtı əgər yox isə
bədbəxtlər üçün
Elə kandarda onun
köksünü dağlar, qapılar.
Qapıdan incə təbəssümlə
və arzularla girib
Çölə ağlar çıxanın halına
ağlar, qapılar.
Nə bilək gizli otaqlardakı
həngamələri,
Bizə naməlum olan
sirrləri saxlar qapılar.
Qapılardan qovulan
boynu bükük bəndələrin
Ahı dəhşətli olur, ah ilə
laxlar qapılar.
30 iyun, 1998 Ardı »

Möhtac
Nur atəşə, atəş göyə, göylər yerə
möhtac,
Yerlərdə ki ahəngü nizam göyərə
möhtac.
Dünyaları öz hökmünə diz
çokdürən hakim,
Bir ahuya, gözəl dilbərə möhtac.
Dağlar ucalıqdan öyünür
qürrəlinir çox,
Yüksəklik ola dağ dediyin
düzlərə möhtac.
Göylər nə qədər sonsuz olub
boşluğa varsa,
Göylərdə gözəllik yenə ulduzlara
mohtac.
Saçlar qara, qaşlar qara, ləblər də
bal olsun,
Hər üzdə gözəllik deyilən gözlərə
möhtac.
Mən Bəxtiyaram söyləyib
aldanma a şair,
Fikrində, mərəmında sənin
sözlərə möhtac.
30 iyun, 1998. Ardı »

Qorxu kölgəsinə sığınmış bu gün
Sədaqət, diyanət,
məhəbbət, Allah.
Yalan hakim olub, böhtan gözətçi,
Çürüyür zindanda
həqiqət, Allah.
Əyri əyriliyi yeridir daşa,
Keçib əyrilikdə hamıdan başa.
Doğru həsrət qalıb isti bir aşa,
Görən hara gedir bu
millət, Allah.
Həftələr dəyişdi, gönlər dəyişdi,
Tərəflər dəyişdi, yönlər dəyişdi.
Qiblələr dəyişdi, dinlər
dəyişdi,
İtə ot verilir, ata ət, Allah.
Ünvanı dəyişib rəzalətin də,
Qaymaq da satılır şor
qiymətində.
İndi sədaqətin
səltanətində,
Əyləşib hökm edir
xəyanət, Allah.
Ha çığır, ha bağır, yalan ayılmaz,
Yaxşını yamandan ayıran olmaz.
Satsan, üzünə də baxan tapılmaz,
Necə ucuzlaşıb ləyaqət, Allah.
Yalanlar həqiqət
qiyafəsində,
Yeklər cövlan edir şeş
xanəsində.
Oğrular, əyrilər
zəmanəsində,
Əyrilik sayılır, fərasət,
Allah.
9 iyul, 1989. Ardı »

Xəyal gah dağdadır gah da aranda
Gah göyə yüksəlir, gah enir insan.
Otaqda 1 saat tək oturanda,
100 ilin dərdiylə yüklənir insan.



Elə bil divarlar gəlir üstünə
Qulağın səslənir, qəlbin döyünür.
Alışıb yanırsan sən öz tüstünə,
Nidalar gözündə suala dönür.



İnsanı tez yorar düşüncələr də,
Verib nəfəsini dərd udar insan.
Özündən başqası olmayan yerdə,
İnsan olduğunu unudar insan...



Bir günəş bəs edər, pərişan olma,
Sənin yüz Kür qədər göz yaşın olsa.
Min dərd hücum etsə, könül, sıxılma,
Bir nəfər dərd bilən sirdaşın olsa.



Dünyaya gəlmədik biz əbəs yerə,
İnsanıq insan da bizə gərəkdir.
Bağatək qınına çəkilənlərə
Ürək nə gərəkdir, dil nə gərəkdir.



Çay çaya qovuşmaz sular daşmasa,
Ulduzun ulduzla ünsiyyəti var.
Göydə buludlar da qoşalaşmasa
Nə ildırım çaxar nə yağış yağar.



Yol tapa bilərmi saz Ardı »

ÖZÜMDƏN NARAZIYAM
Təbiətin könül açan
Min rəngi, min səsi var.
Hər könülün min arzusu,
Min rəngli nəğməsi var.
Bu arzular, bu nəğmələr,
Bu səslər bir sa kimi-
Mənim solğun sözlərimdə
Heç dil açı bildimi?
Hissim dərin, sözüm solğun,
Qəlbim geniş, sinəm dar.
Məndər əvvəl doğlubdur
Sinəmdəki duyğular .
Səhv atılan addımları
Sonradan anlayıram;
Baxıb vicdan güzgüsünə,
Özümü danlayıram.
Siz ey yanlış addımlarım,
Məni dərdə saldınız
Mən sizlə döyüşdükcə
Gün- gündən çoxaldınız.
Mən haqq-hesab istəyirəm
Gecələr gündüzümdən;
Narahatam, narızıyam
Ömrüm boyu özümdən.
Bizim sənət dünyasının
Qırıq telli sazıyam;
Bircə bundan razıyam ki,
Özümdən narazıyam.
Riqa, Latviya, 1960. Ardı »

Nə deyim saçını kəsdirdin gülüm?
O gün gəlməyəydin görüşə barı.

Kəsdirdin, ayaqlar altına düşdü.
Qumral saçlarının qıvırcıqları.


Hər buruq telinə can demişəm mən.
Saçını nə qədər iyləmişəm mən,
Mənim toxunduğum qara tellərin,
Kəsdirib ayaqlar altına atdın.


Sən saç uzatdığın neçə illəri
Düzünü söyləsək bir günə satdın.
Sənin saçlarını axı neçe il.
Sıxıb qərq etmişəm mən öpüşlərə.
Düşünsən sevgilim saçların deyil.

Mənim öpüşlərim atılmış yerə Ardı »

Deyirsen,derd oldu bize eşqimiz,
Sarsıntı,üzüntü yetmezmi daha?
Ürekce ne qeder bir olsaq da biz,
Heyat yollarında ayrılmalıyıq.

Ayrılmaq! Söz asan,emel çetindir,
Sevmek! Bu ki,senin öz fitretindir.
Nece ayırasan odu ürekden,
İstini ateşden,etri çiçekden?..

Menim öz isteyim,menim öz kamım-
Senin öz isteyin,senin öz kamın.
Senin ad günündür menim bayramım,
Menim ad günümdür senin bayramın.
Biri-birimizçün doğulmuşuq biz
Birdir her eşqimiz,her isteyimiz.

Herdenbir darıxıb gezmeye çıxsan,
Ayağını öpen göy otlar menem.
Başını qaldırıb göylere baxsan,
Kövrelib qaralan buludlar menem.
Deme ki,yanımca ne herlenirsen?..
Mehverin başına gerek herlenem.
Bezen sebebsiz de kederlenirsen,
Sebebi axtarma,o sebeb menem!

Qelbin çox ucalır,çox qanadlanır,
Ona zirve menem,ona son menem.
Yata da bilmirsen uzun geceler,
Gözlerinden qaçan o yuxun menem..
Her kese tutmadın axı,ten meni,
Sen de bu dünyada menimçün teksen.
Sen qova bilersen evinden meni,
Qelbinden ki,qova Ardı »