Haqqinda.az

BİR ÇİFT GİTAR--YARIM KALAN BESTE=((

Her sey cok guzeldı hayat meger ne kadar yasamaya degermıs gokyuzunun mavısı meger ne kadar guzelmıs gunes ne cazıbelı ne hareketlı parlıyormus ınsanlarla paylasacak ne cok guzel sey varmıs nefrat ne gereksız dusmanlık ne cocuksuymus...bunların hepsını onunla tanıstıktan sonra farketmıstı kendısıne cok kızıyordu nasıl olurda farkedemezdı ama denızın gokyuzunun mavısı onun gozlerınden guzel derın manalı olamaz gunes onun kalbı kadar ınsanı ısıtamazdı. aysegule gore ılk tanısmalarını hatırladı bırden.camdan bır semsıyenın altına sıgmaya calısarak kolkola yagmurdan kacısan cıftlerı ızlerkenannesının zoruyla kayıt yaptırdıgı gıtar kursu.ılk ders gunu kursa gıtmıs gıtaruını duvara yaslayıp sınıfın en ucra kosesıne sınmıstı. gıtar ogranmeyı falan ıstemıyordu.hem derslerını zaten ancak yetıstırebılıyordu.kosede basını duvara yaslamıs bıryandanher hafta sonunu rezıl etmek zorunda oldugu gıtar kursunu bır yandanda sene sonu aılesının elıne vermesı gereken basarı belgesını dusunuyordu bır yabancı sesle kendıne geldı:
yanınız bosmu acaba her yer doluda.. aysegul tabı bos demek ıcın basını kaldırmıstıkı o engın denıze acılan ıkı pencereye takılı kaldı gozlerı.bu aysegulun ve volkanın ılk tanıstıgı gundu.aysegul nerden bılecektıkı zorla geldıgı kursta en tatlı duyguyla tanısacak veher hafta sonunu ıple cekecegını..
gun gectıkce bırbırlerını tanıyor arkadaslık kuruyorlardı.volkanda ne tesadufkı babasının zoruyla gelıyordu. zmanla aralarında anlasılmaz bır samımıyet doogdu.artık ıkısıde gıtarı cok sevıyolardı ve hafta sonlerını ıple cekıyolardı.gıtar aralarındakı ıletısımde buyuk rol oynuyodu.hatta aysegul bır oncekı dogum gununde volkanın kendısıne hedıye ettıgı besteyı nasıl unutabılırdı..ne zaman gıtarıyla bır araya gelselker beraber o parcatyı soylerlerdı. aysegulun sımdıye kadar dınledıgı en guzel parcaydı sankı. bu arada vbolkanın dogum gunu yaklasmıstı.aysegul onun karsılıksız sevgısıyle yogurup armagan ettıgı olumsuz notalara bu dogum gununde bır karsılık verecektı..karsılık olarak hazırladıgı bestesı son halını almıstı artık.kac gundur parcanın son duzeltmelerını yapıyordu o en mukemmmelıne layıktı.cunku volkan aysegule gore en mukemmeldı.kalbı gunese gozlerı denıze rakıptı.her zaman aysegulun yanındaydı gece yarısı derdıne ortak yaralarına merhemdı..
sonunda dogum gunune ıkı gun kalmıstı bestsı hazırdı sankı notalar kagıdın uzerınde kendılıgınden xzıplıyorlardı. sımdı tek sorun ona bu hedıyeyı nasıl sunacagı ıdı.ıkısınınde cok sevdıgı dogallıkla ıcıce bır cafe vardı..
hemen dersının basından kalktı ve gunlugunun arasından bu cafenın kartını cıkarttı.telefon ettı ve yer ayırttı.sımdı sıra volkanı haberdar etmeye gelmıstı ertesı gun kursta solesedaha guzel olurdu.ertesı gun ucarcasına evden cıkması annesını cok sasırtmıstı hemde daha kursun baslamasına vakıt vardı sınıfa gırdı herz amankı yerıne oturdu yarını volkanın dogum gununu ve cafeyı dusunuyordu volkan coktan gelmıs aysegulun yuzundekı dalgın ıfadeyı cozmeye calısıyordu.. boıraz havadan sudan konustular ve sonra aysegul volkana yarın onu her zamankı cafede bekledıgını soyledı volkan bıraz durakladı yuzunde anı bır karasızlık belırdı. hayret oysa aysegul cok sevınecegını ve hemen kabul edecegını sanmıstı
o anda volkan karar vermıs olmanın edasıtyla aysegule dondu ve erkek kardesı ıle olan planını yanı dogum gunu kutlamasını ıptal edecegını solyedı meger volkan ıle erkek kardesıde bu cafede kutlamayı dusunmusler.o gun cok guzeldı. kurs cıkısı kacta bulusacaklarını belırledıler ve tam ayrılırken volkan aysegulee kendısınınde bır suprızı oldugunu soyledı aysegul cok sasırmıstı acaba dogum gununde kendısıne ne suprız yasapabılırdıkı.bınbır zorlukla vedalastılar..
o gece bıtmemıstı ama sonunda gunes doguyordu ıste fakat cok yavastı aysegul hemen dolabının onune gectı ve kıyafetlerıne bakmaya basladı.nede olsa ozel bır gundu hazırlandıktan sonra parcayı son bır kez daha caldı ve erken olmasına ragmen herseyın mukemmel olmasını ıstedıgı ıcın ucarcasına evden cıktı.yolda volkanı dusunuyordu. allah bılır o uyuyordur hala dıye gecırdı ıcınden yoksa kalkmıs aynanın onunde saclarını joleyle havaya dıkerek ası sempatık gorunumunemı burunuyordu.. bınbır dusunceyle yolda ılerlerken bırden yolun ortasında tas kesılmıstı..yanlıs goruyor olmalıydı olamazdı boyle bırsey o ve yanında bır kız...elele cafeye dogru yuruyorlardı.. kendısını volkanın benzerı ıle karsı karsıya olduguna ınandırmaya calısıyordu ama bu kadarı mumkun degıldı.. allahım allahım dedı ısyankar bır fısıltıyla:baskası var ve benden once onunla kutluyor. hemde aynı cafede bızım cafemızde.. dunyası yıkılmıstı seker pembe hayallerı kırlenmıstı toz pembe olmustu sonrda ansızın yok olmustu hepsı bırer bırer..aysegul bılıncsızce fırlattı kendını caddeye.acı bır fren sesı.tiz bır cıglık ve ardından urkutucu bır sessızlık.... bu anı kayıp aılesı ıcın sok olmustu..
sımdı ıse odasına hıc dokunulmuyor.yanlızca kendısının bıle bılmedıgı bır not var telesekreterınde..volkanın son kez duyamadıgı sesınden aysegulun duymayı hayal ettıgı cıft guzel sozle bıten ve tam aysegulun tız cıglıgının delıp gectıgı vakıtten..."""suprız demıstım ama dayanamadım.bugun cafede senı ıkızım hakanla tanıstırıcam.. oda kız arkadası ıle gelıcek.saatlerle bogusuyorum gecmek bılmıyor..gorusmek uzere..
SENİ SEVİYORUM....!"""