Haqqinda.az

UnutulmaZ AşK

hikayeme ilokul 4 ten başlıyorumm arkadaşlar.bu satırlarımı okurken bnm neler çektiğimi anlamaya çalışın, işte o zmn sizin içinizdeki aşk ateşide alevlenecektir.ilkokul dördüncü sınıfta gökhan diye bir arkadaşım vardıı.zaten sınıfımıza üçüncü sınıfta gelmişti.boş bir dersimizde oturup kızlı erkekle sohbet ederken gökhan çiseme seni seviyorum demişti.bananeydiki kim kimi seviyosa beni ilgilendirmezdi ama hiç anlamamıştım kalbimin neden sızladığını , daha sonra yüzümü çisemin yüzüne çevirip gülüşünü görünce anlamıştım aslında bende aşıktım ona o yüzden sızlıyordu yüreğim.hiç haberim yoktu ondan sonra çisem ile gökhan çıkmışlardı bunu yıllar sonra öğrenmiştim.
dördüncü sınıf geçti beşinci sınıf geçtii kız ile 1 kaç kez konuştum ama çocukluk işte sonuçları da çocukça.altıncı sınıfa geçmiştik artık aklım başımdaydıı kalbim de çisemde...daha sonra sınıflarımızın ayrılacağını öğrendimm 6/A ve 6/C olucaktı...allahıma o kadar dua ettimki aynı sınıfta olalım diye olmadı müdürlerle konuştukk geçirmediler beni aynı sınıfa almamışlardı.o 6/C idi ben 6/A.
arkadaşlarıma hep onu anlatıyor arkadaşlarımı bıktırana kadar onun hakkında konuşuyordum.altınca sınıfta konuşamamıştım hep uzaktan izledim eğer konuşup ta bana hayır deseydi gerçekten de yaşayamazdım nasıl bitirebilirdim okulumu.yedinci sınıf geçti yine hayır cevabının korkusuyla ona açılamamıştımm.sekizinci sınıftaydıkk bu yıl konuşucam diyordumm.daha bir tane bile kız arkadaşım olmamıştı nasıl konuşulcağını bile bilmiyordumm.aslında kız arkadaşım olmak isteyen çok kız oldu ama bnm gözüm çisemden başkasını görmüyordu biliyordum onsuz yaşayamazdım.kendi doğum günümde onunla konuşma kararı aldım 8 mayıs günü...
o sabah erken kalktımm daha yüzümü bile yıkamadan onun resmine baktım belkide bu akşam hayatım değişecektii.kendi dershanemden çıkmıştım o benden daha sonra çıkıyorduu.dershanesinin önüne gittim tam hazırdım konuşucaktımm ama konuşamadım gene .yanına bile gidemedim onu görünce elim ayağım birbirine dolanıyor,kekelemeye başlıyor,kendimden geçiyordumm.bir kaç gün sonra bindiği minibüse bindimm.onunla evinin önüne kadar gittim tam konuşacaktımki ellerim ile ayaklarım titremeye başladı.noldu anlamıyordum yine kekeliyordum duruşu,gülüşü,bakışı içimi yakıyorduu.ona titreyerek seninle konuşucaktım ama galiba gene nasip olmucak dedim.hiç bişi demedi evine giitti yanımdan 10 metre uzaklaştığı an düzelmiştim keşke konuşsaydım diyordumm ama olmuyordu işte.. yıl sonunda piknik yapacaklarını öğrendik en yakın arkadaşlarımı alıp 4 kişilik bir grupla onların arkasından pikniğe gittik.onlar sınıfça gitmişlerdi.onların sınıftan bir çocuk terbiyesizlik yapmıştı yanıma çağırıp uyardım gidip çiseme saçpa sapan şeyler sölemiştii o zaman çisem bana çok sinirlenmişş.arkadaşını yanıma yollayıp peşimi bıraksın demişti.okul bitince oks sınavına girdik kendimden çok ona dua ediyordumm iyi bir yeri tutturur diye.o benden düşük puan aldı ben biras yüksek ama istediğim yere yerleşemedim.şimdi ayrı okullara gidecektikk artık onunla konuşmalıydım yhoqsa başka şansım olmayacaktıı.belki yüzünü bile göremeyecektimm.kendi doğum günümde olmadı onunkinde konuşmalııyım dedim...o günü beklerken msn den onunla konuşuyor uzaktan uzaktan aramız düzeliyorduu.doğum günü geldi çaktıı.heyecandan kalbim yerinden fırlayacak gibiydi sankii.onun oturduğu evin oraya gitmiştimm hergün akşam saatleri en yakın arkadaşıyla dışarı çıkıp gezip top oynuyorlardıı.oraya gittiğim zaman arkadaşıyla beraber evlerinin önündeki bankta oturuyorlardıı.yanına gittim gene elim ayağım titriyor,yüzüne bakamıyordumm.kekelemeyede başladığım zaman tmm dedim olm sen şimdi konuşursan ifla olmassın dedim kendi kendime... kendime güvenim tamdıı.onunla titrek bi ses tonuyla konuşuyordumm.ona cevabın ne olursa olsun seni sevicem demiştimm.bana biras düşünmem lasım demiştii.o zaman dünyalar benim olmuştu işte. ilk adımı atmıştımm.daha sonra güle oynaya o , arkadaşı , bnm arkadaşım beraber voleybol oynamıştıkk.aradan iki gün geçti onun cevabını bekliyordumm.arkadaşım kaanlarda ben burak ve kaan oturup sohbet ederken msn açayım dedim keşke açmasaydımm.bana hyr demiştii...o iki günlük cennet yeryüzü bana cehenneme dönmüştü biran.hayatım değişmişti o an...işte ben bu hallere düşeceğimi bildiğim için önceden konuşmamıştımm.ona yüz yüze konuşmak istediğimi söyledim olmaz dedi bnmle konuşmak için gelme dedi.o zaman daha beter olmuştum gözyaşlarımm dudaklarımın yanından süzülürken çisem diyerek ağlıyordum bir çocuk gibi...onun ismini anıyordum hala...daha sonra onun evinin önüne gittim o top oynuyorduu ben sadece onu izlemek için gitmiştiim.gece geç saatte gittim eve artık ben ben değil bambaşka biriydiim.kendimi hayatta ağzıma koymam dediğim biralarla avutup belki sarhoş olurumda biran onu aklımdan çıkarırım diyordumm.o gece msn açtım ve ona son sözlerimi söyledim sadece dinledi.şuan bu yazıları izmirden yazıyorumm.ertesi gün yanlıss kalmak için izmire gitmiştim.şuan onu unutmak için bir yol arıyorumm ve unutucağımı sanmıyorumda...bu unutulmaz aşkın sonu ne olur onuda bilmiyorumm ama peşini bırakmıcam çisem bi aşk yaşıcam ya karşılıklı ya platonikk ama bir aşk yaşıcam senli yada sensiz...