seni sensizken yaşamayı bilirmisin
sensiz yaşamak.bu cok zor canım yaaaa!...palan döken dağlarının yamaclarında tanımıştım seni.tabi seni bu kadar seveceğimi bilmeden tam yedi yıl oldu.bir gün aldığım anneler günü mesajıyla uyandım kim acaba dedim cevap vermedim ama sen ısrarla cevap istiyordun.yazdıgın msn. çok duygulu ve cok güzeldi güzel şeylere alışkın değildim onun için cok tuhaf gelmişti bana.benden hoşlandıgını arkadaş olmak isediğini yazıyordun bende monolog olsun diye kabul ettim,ama sonrası kendi kazdıgım kör kuyuya öyle bir düştümki sevdigim hala çıkamıyorum seni bu kadar sevebileceğimi seni bu kadar düşüneceğimi bu kadar azap çekeceğimi bilmeden.ben hiç bir zaman birini bu kadar sevecegimi veya sevmenin bu kadar güzel olabilecegini düşünmemiştim.ne uykum vardı artık ne huzurum ne yemek yiyebiliyordum nede sensiz yaşamayı başarabiliyordum.ama böyle olmuyordu seni bu kadar seviyorken sensizken bu kadar acı çekiyorken böyle olmazdı mutlaka bir araya gelmeliydik.sen çok uzaktaydın ve askeriyede görevliydin ben gelemezdim görevim dolayısıyla ama senin tayinini yaptırırsam yanıma gelebilirdin ve ben artık bu sensizliği
çözmüş olurdum ankarada ne kadar çalınması gereken kapılar varsa çaldım ama maalesef yaptıramadım bu arada senin tayinin başka bir yere çıktı dahada uzaklaştın ama ben bu ayrılığa dayanacak güçü bulamıyordum kendimde resmini karşıma alıp saatlerce seninle konuşuyordum ben artık ben değildim sesi ni duymasam ölüyorum zanneder nefes alamazdım bir hafta ceza almıştında ben hayattan bağlarımı kesmek üzereyken aradın iyi oldugunu söyledin ben tekrar yaşamaya başlamıştım çaresizdim sensizdim sen artık ben olmuştun sen olmadan yaşayamazdım.tam hasretle gecen dört yıl olmuştu,ben hala sensizdim ne gelebiyordun nede ben bir şeyler yapabiliyordum. sen orada mecnun ben burada leyla allahım birini sevmek bu kadar zormuydu yarabbim senden sonra tek sevdiğim ama ne sevme karşılıksız cıkarsız onu görmeden yanında olamadan yıllar böyle geciyorken bu arada yalnız olmam meslek sahibi olmam tabiki kutlar sofrasının iştahını kabartıyormuşta haberimyokmuş tehditler almaya başladım hemde ne tehditler ama bayada ümidimi kesmiştim artık çok yorulmuştum sen yoktun yanımda beni koruyamazdınki bitanem korumam ve bakmam gereken bir cocugum vardı her şeye kahrederek karşıma çıkan ilk insanın evlenme teklifini kabul ettim.fakat benim için öldüğüm gün oldu çünki sen beni arayıp tayinin cıktıgını yanıma gelecegini söyledin bitanem bu haberi bana verdiginde ben hastanedeydim hastane başıma yıkılıyor sandım günlerce kendime gelemedim tabi sanada bir sey söyleyemedim çünki seni ateşe atamazdım benim yüzümden senide rahat bırakmazlardı ölüme gider gibi evliliğe gittim ve seni bir daha arayamadım ama her gün binlerce kez ölerek bu hayata kahrederek seni sensiz yaşayarak hakkımda ne düşünürsen düşün bana ne dersen de sen iki dünyamda tek sevdigimsin dünyamda sen ahretimde sen sadece sen seni ölümüne seviyorum hep seveceğim hiç ama hiiiiiiiç usanmayacagım senden önce ahrete gidersem seni ahretin kapısında bekleyecegim ellerimde çiçeklerle degil bir tutam hasretle ve o gün benim dügün günüm olacak ben seni bu kadar çok bu kadar çok severken söyle şimdi bitanem sensiz nasıl iyi bakayım kendime sensiz nasıl yaşayayım seni çok seviyorum çok seviyorum.şimdi nasılmıyım sensiz ölüyorum bitanem seni bir an görmek sesini bir an duymak için bilsen neler yapabileceğimi ahhhhh bir bilsen sensizken yaşamanın ne demek oldugunu bir bilsen tatlım şu garip gönlümün nasıl sızladıgını bir bilsen. ölmeden beni öldürmesen bir nazar etsen şu çaresiz bencileyne biliyormusun neler olur yandı gönlüm ben mecnun olup öyle yanmışımki sana aşkına düşmüşüm bir kuru hayalin ömrümün baharı allaha ısmarladık canımın içi seni ahrette bekliyorum ben tayinimi oraya istedim sende gel olurmu bitanem...
Tarix: 19.11.2013 / 04:08 Müəllif: Akhundoff Baxılıb: 542 Bölmə: Sevgi varmı?