Haqqinda.az

büyük aşklar nefretle başlar

sevmek böyle başlar ben sevdiğimi anlatmakta çok zorluk çektim ve bunları yaşadım... en yakın arkadaşım sevgilisinden yeni ayrılmıştı ve bi hafta sonra iki kişiden teklf aldı bu iki kişi yarışa girdiler arkadaşım birini kardeşi gibi görüyo biri ise abisiydi ikisinnin arasında bi seçim yaparken abi dediğini seçti ama doğru kişiydi diğeri bunların arasını bozmak için elinden geleni yaptı arkadaşımı üzen benide üzüyodu ve bu böyle sürerken arkadaşım çok mutluydu ve böyle mutlu olmaya devam etti 1 ay sonra bi arkadaşım tarafından diğer kişinin beni sevdiğini öğrendim ben ona karşı çok büyük nefret kin besliyodum içimde o ise beni hep seviyodu taki birgün ondan konuşurken onun arkadaşımı sevdiğinin yalan olduğunu öyrendim o ise beni sevmeye devam ediyodu ben onu çok üzüyodum birgün oturup düşndüm yaptığımın çok yanlış olduğunun farkına vardım artık içimde ona karşı bi kin nefret kalmamıştı ve bu sefrde annemin babamın baskı altındaydım sakın sevgiye aşka kaptırma kızım kendini sen çok küçüksün kendini derslerine ver diye sürekli söylüyodu güya 20 yaşına geldikten sonra istediğimi yapabilirmişim sakın diyip duruyolardı ben ise hiç takmadan yoluma devam ettim ama onlar benim birini sevdiğimi duyarlarsa çok üzülürlerdi ben ise herşeye rağmen gelen teklifi kabul ettim ben onla çok mutluydum ve böyle devam ederken birgün annem bizim birbirimizi sevdiğimizi çıktığımızı öğrenmiş annem herşey dedi onu çok üzüyodum farkındaydım babama söyleyerek bana engel olacağını sandı ama ben hiç bişeyi dinlemeden youma devam ettim tm annemde babamda farkına varmışlardı beni bu sevgiden vaz geçiremeyecklerini ben ise tm bütün engeller kalktı artık kavuştuk derken bu sefer sevdiğim kişi trafik kazası gerçirdi ve bacakalarını artık hareket ettiremiyodu yatalak kalmıştı o benim onu artık sevmeyeceğimi düşündü ama ben onu sevmeye devam ediyodum o da beni seviyodu biz birlikte çok mutlu yaşıyoduk taki bir gün gelip onu benden alana kadar bir gün yine hastaneye giderken bi trafik kazsı geçirerek bu sefer öldü .. ben kendimi eve kapatmış yıllarca onu düşündüm onunla yaşadığımız o acı tatlı günleri düşündüm ondan sonra hiç kimseyi sevemedim sevmedim hiç kimseyi görmedi gözüm ben bütün bu olanlara inanmadım onsuz yaşmaya alışşamadım hala onun bir gün geri geleceyini ümid ediyorum sizlerde bu nu okuduktan sonra ne saçma şey diyip kapamayın tabi ben bunu seven insanların anlayacağını biliyorum seven herkes sevdiğine kavuşması nı ve mutlu olmalarını diliyorum allahtan bu yazıyı okuypta bişi anlamayan saçma bulanlarada bişi diyemiyom rum duygusuz oldukları kesin sevmeyi bilmiyolar dır onlara diyecek sözüm yok artık.... siz sevipte söyleyemiyorsanız buna gayret edin bu dünyada herkes mutlu olmalı karalarınızdan asla vaz geçmeyin ve birbirinizden bişi saklamayın herzaman ona güvenin bular çok önemli