bir kalpte iki aşk
merhaba ben ezel nasıl başlayacağımı bilmiyorum ama evet doğru ben iki insana aşıktım.biri şahin biri esat.ikisinide çok seviyor ve değer veriyordum.ikiside ayrı şehirdeydi.yani hangi şehirde olsam ordakine aşıktım.daha sonra acı çekmeye başlamıştım en başında beni mutlu eden bu aşk nedense sonradan acı vermişti.birinden ayrıldığımda acısını diğerinden çıkarır hıncımı ondan alırdım.şahini seviyordum oda bana deliler gibi aşıktı sonra ordan gelince aramız soğurdu ve sürekli kavga ederdik ama yinede kaybetmeyi göze alamazdık.esata gelince o çok değerli ve bütün bir şehirde tanınan özel biriydi başlarda ona abi derdim onun içindekileri bilmeden önce sonra dayanamayıp ''bana abi deme neolur,sadece ismimle hitap et'' diyince anlamıştım.bigün şahinin ben orda yokken başka birine aşık olduğunu öğrendim ve bana ben yokken ihanet ettiğini.deliye dönmüştüm.onu çok sevsemde ayrılmıştım.çünkü asla böyle birşeyi kaldıramazdım.oysa esat bana haddinden fazla değer veriyor ve çılgınlar gibi seviyordu.her neyse şahinle ayrıydık ama konuşuyorduk arkadaş gibi o bana kız arkadaşını anlatıyordu bende ona esatı anlatıyordum.sonra bigün kendimi sınamak istedim ve yanlızca biri olmalı dedim ve ikisiylede görüşmeyecektim bu süre zarfında hangisin daha çok özlersem ve hangisi beni görmek için daha çok çabalarsa o olacaktı benim için yalnızca o.sonra şahine beni aramanı istemiyorum,esata da bir daha görüşmeyelim dedim.şahin bunu kabullenemezken esat sadece ''tamam sen bilirsin'' demişti.ve bana gelince aradan günler geçiyodu şahin hiç aramıyodu ama esat sürekli arayıp, müzik dinletip jestler yapıyodu.bense esat olduğunu bile bile onu özlüyodum.şahininse ihaneti aklıma geldikçe ondan nefret ediyordum.sonra esat dayanamayıp amca oğluna arattırdı beni ve konuşmak istediğini söyledi bende bunu istediğim için kabul ettim ve herşey yeniden başlamıştı benim için yanlızca o vardı ondan başkasını gözüm görmüyordu.adeta ona adamıştım kendimi oda bana sevgimiz karşılıklıydı.beni tüm kötülüklerden korur yanımda sigara içilmesine bile müsade etmezdi.beni resman kendi himayesi altına almıştı.ben sadece onun olmuştum.yani beni bigün görmese dayanamazdı.telefonu saatlerce kapatmama müsade etmezdi.esat aşırı kıskançtı beni göz bebeğinden bile kıskanırdı.elimi bile tutmaya kıyamazdı.her attığım adımda benimleydi arkamdaydı.balkona bile çıkmama izin vermezdi.ama ben ona aşık olamazdım çünkü evet çünkü O EVLİYDİ.ve ben bunu bile bile onsuz yapamıyordum.dediğim gibi çok büyük bir aileydi.ve ikimizde aynı aşirettik.onu çok seviyordum ve farkında olmadan ona çoktan aşık olmuştum ama o bunu hiç bilmeyecek.çünkü ben asla hislerimi ona belli ettirmezdim.ama o hislerini hiç saklamazdi ve her defasında beni çok sevdiğini dile getirirdi.O EVLİYDİ ama bu benim umrumda bile değildi.sonra bigün görüştüğümüz son gün akşam eve geldikten sonra ne olduysa ilk defa bana ''bi müddet telefonlarım kapalı olacak, buralarda olmayacam, görüşmeyelim.''dedi o anda şoka girmiştim.sadece ''neden'' diyebildim.çünkü benim tercih ettiğim ve beni bu kadar seven adam nereye gidiyordu. ''lütfen bana bişey sorma ama sana söz sadece bir ay yokum biyere gitme beni bekle seni çok seviyorum '' dedi ve bende bir anlık sinirle bir daha beni aryıp karşıma çıkma dedim ama onun hapse gireceğini nerden bilebilirdim ki!... Evet ertesi gün hapse girmişti ve ben bunu haberlerden öğrenmiştim.o gün yıkıldığım, mahfolduğum gündü.bunu öğrendiğim zaman kendimden nefret etmiştim çünkü üzülmemem için bunu bana söyleyememişti.sadece içerde bir ay kalacağını sanıyordu.ben öğrendikten sonra evli olduğunu bile bile onu ömür boyu bekleyeceğime kendi kendime and içtim.bugün tam beş bucuk aydır o yok ve ben ilk günkü sevgimle onu beklemekteyim ve birgün geleceğini,tekrar kavuşacağımızı biliyorum.ÇÜNKÜ O BENİM İMKANSIZ AŞKIM, CANIMIN İÇİ,TEK VARLIĞIM ve BENLİĞİMDİ.SENİ ÖLENE KADAR BEKLEYECEĞİM.ben onunla tattım her şeyi onunla var oldum onunla tanıdım kendimi.şimdi ise onu görmeden sesini duymadan seni bekliyorum.gel artık ne olur bak canom cadın burda sensiz çok mutsuz.Seni çok seviyorum ama çok acı çekiyorum.hani ayrıldığımız gün madem acı çekeceksin niye ayrılmak istiyosun demiştim.sende bana ben aşkın acısını bile seviyorum sen olunca demiştin bana.Şimdi bende sana söylüyorum CANOM sen yokken çok acı çekiyorum ama CADIN sen olduğun acı çekmeye bile alıştı.SENİ HEP BEKLEYECEĞİM SÖÖÖÖÖZ!......cadınnnnn.
Tarix: 19.11.2013 / 04:08 Müəllif: Akhundoff Baxılıb: 559 Bölmə: Sevgi varmı?