Haqqinda.az

iki kelimenin bedeli

O gün hayatımın en zor günüydü belki ; sana dokunacak kadar yakın ve dağlar kadar uzaktım .Ben dokunmamayı seçtim ama hata mı yaptım bilmiyorum şimdi daha önceki gibi yine keşke diyorum düşündükçe. Dokunmalıydım belki , bir öpücük olmadı diye ayrıldığım ve benden sonra başkalarını öptüğünü , bana dokunduğu gibi onlara da dokunduğunu , beni kokladığı gibi onları da kokladığını , beni kıskandığı gibi onları da kıskandığını , benim elimi tuttuğu gibi onların da elini tuttuğunu bildiğim ve benim sevgime ihanet eden sana . Belki de benden istediğin öpücüğü vermeliydim sana yüzüne vururcasına .Seni kendime bağlamalıydım bu öpücükle artık benden kopamayacak duruma gelinceye , morarıncaya kadar bırakmamalıydım dudaklarını . Ama ben bunları yapmamayı tercih ettim . Gururum vardı tıpkı ayrılırken ki gibi ben mal değildim senin her istediğine karşılık veremezdim .
Benden gittiğin gün ne derece ağlamıştım ki göz yaşlarım gözümden akıp göğüsümün arasından süzülmüştü , en zor anımda beni yalnız bırakmıştın , ağlayacak omuz aradığımda bana sırt çevirmiştin , geleceğe umutla bakan beni intiharın eşiğine getirmiştin . Ben affetsem bile seni ağlayan gözlerim , ıslanan göğüsüm , en önemlisi de kırılan kalbim nasıl affederdi .Sen benden gittiğin an bitmesen de bitmeliydin , bir daha geri gelsen de gelmemeliydin , bir daha gözlerime bakmamalıydın baksan da ve en önemlisi de bir daha bitanem dememeliydin .
Belki istediğin şey çok büyük değildi ama bana etik gelmedi ve ben ummuyordum ayrılık sebebinin bu kadar basit bir şey olabileceğini .Bizim ilişkimizin temeli bana göre sağlamdı 2 yıla dayanan bir arkadaşlık hatta arkadaşlığın ötesinde dostluğumuz vardı . Belki kız arkadaşımla paylaşamayacağım şeyleri seninle paylaşıyordum , birbirimizden utanmadan belki de en ucra konuları konuşuyorduk , benim belki de en büyük desteğimdin , ben başka kızlar gibi olmamalıydım senin gözünde bana onlardan çok daha fazla saygı duymalıydın .Belki de ben yanlış tanımıştım seni benim gözümde dağlara taşlara sığmıyordun gerçek kimliğin yüzüme tokat gibi dayanıncaya kadar ...
Keşke senin yüzünü hiç görmeseydim keşke seni hiç tanımasaydım keşke seninle hiç konuşmasaydım , keşke teklifini kabul etmeseydim sana duyduğum keşkeler burada bitmiyor . Belki de seni hayatımdan tamamen çıkardım dememe rağmen içimdeki keşkelerim ölmeden bitmeyecek .Ya bana hiç gelmeseydin ; ya da benden hiç gitmeseydin ...
Sensiz yaşamaya alışmışken alışamamış olsam bile , sensiz yaşamayı öğrenmişken belki de seni yavaş yavaş unuturken bana tekrar tekrar kendini hatırlatmaların beni bir daha incitiyordu . Şimdi senden öncesi ve senden sonrası olmak üzere bölümlere ayrılıyorum . Senden önce gülen gözler senden sonra ağlıyor oldu , senden önce umut dolu kalp senden sonra hüsran doldu , senden önce dimdik duran vücut sen gittikten sonra eğildi . Bunların sebebi sen misin yoksa ben miyim bilemiyorum . Belki de o sevgiye karşılık bana bunlar armağandı demek ki sevgimin değeri bu kadardı .
Benimleyken gözünü gözlediğim , birine baktı mı diye kendimi yiyip bitirdiğim , kendimden bile kıskandığım sen karşımda olmana rağmen göz göze gelmemek için büyük çaba harcıyordum . Sen benim belki de şuana kadar yaşadığım en büyük sevdaydın . Belki sevdiğim ilk erkektin , belki de seni bir kız çocuğunun babasını sevdiği gibi sevmiştim , sende baba özlemimi gidermiştim .
Hani bana onursuz , gurursuz demiştin telefonu da yüzüme kapatmıştın ya çok ağırıma gitti . İşte o zaman seni belki de tekrar sen olarak tanıdım ve seni bu iki kelime yüzünden bi daha affetmedim . Sen ulaşılmaz değil sıradandın . Sana o an çok büyük kin duydum ve nefretimi benim değil sana kalbimim isteği üzerine o tokatla yansıttım . Çünkü ben senin dediğin gibi ne onursuz ne de gurursuzdum . Onursuz gurursuz olsaydım bil ki kendimi mal gibi kullandırmayı bile göze alarak senin isteklerine yanıt verirdim ; demek ki ben senin dediğin gibi değilmişim ama bunu sana göstermeliydim ve ağırda olsa gösterdim . Biliyorum sen hala seni sevdiğimi , hala benim için vazgeçilmez olduğunu ve hala sana en ufak zararımın dokunmayacağını sandığın için sana attığım tokat karşısında şoke oldun ve bunu daha önce hak etmiştim geç bile kaldın dedin . Beklemediğin bi kişi tarafından beklemediğin zamanda olmuştu tıpkı ayrılığın bende bıraktığı etkisi gibi ...
Beni bırakıp giderken içimden demiştim bigün döneceğini . Uzun zaman geçmeden gelmeni çok istemiştim , affedecektim belki de . Sen gelmesine geldin ama benden neler gitmişti ; sevgim , aşkım , bağlılığım .. Gittiğin günden sonra kaç kişi girmişti hayatına , kaç kişiye dokunmuştun , kaç kişiyi sevmiştin ... Gözümün önünde kaç sevda yaşadın bunları bile bile sana dönemezdim .
Evet şimdi karşımdaydın ; onurlu , gururlu ve karşında dimdik durarak senin beni sevdiğini , beni tekrar istediğini ve duygularını dinledim boynuna sarılmamak için belki de kendimi zor tuttum ama tuttum . Onurum gururum seni affetmeme izin vermedi .
DEMEK Kİ SEN BENDEN ; GİTTİN , GERİ GELDİN VE DE AFFEDİLMEDİN !!!