üzüntülü acılı umutlu sevdim
arkadaşlar bu benim hikayem gerçek okumanızı isterim sizlerle paylaşmak istedi
sene 2010 temmuz ayı ilk görüşte aşka inanır mısınız?çünkü ben ilk görüşte aşık oldum evet oldum.17 yaşındaydım onu ilk kez benim evin arka sokakta otururken gördüm hep geçtim yoldu ama görmüyordum ve gördüm allaha şükür gözlerini gördüm sanki onun içi bana dökülüyordu ve ben o anda onu kendime yazıyordum ve oldu da çok mutluyum ama o beni görmedi ne yazık ki ben sorun etmedim devam ettim onu aramak bulmak istedim ama o belçika da yaşıyordu ben onu türkiye de ol dunu zannettim çünkü onu görmek için ama aradım buldum tanıştım 2010 25 eylül ve yurt dışında kaldığını öğrendim kendisinden o anda zorluk çektim çünkü göremeyecektim ama olsun ama uzakta bile olsa benim yüreğim onu seviyordu ve konuşmaya başladık 1 haftada gayet güzel anlaşıyorduk ama ona sevgimi aşkımı söyleyemiyordum çünkü korktum söylemekten benden kaçar diye ama cesaretimi topladım korkumu yendim aşkım yalan değil ona içimi döktüm aşkımı söyledim kendimi anlattım ve korktum başıma geldi hayır olmaz dedi ve bıraktı gitti.ben kala kaldım ne yapacağımı bilemedim o anda sanki ölmüş gibiydim dünya başıma yıkılmış gibiydi her şey den uzaktım hayatı bile sevmiyordum çünkü azap gibiydi onsuz 2 hafta konuşmadık onu çok özlüyordum onun bana dönmesini bekliyordum umutsuz değildim ve onun bir arkadaşı sayesinde yeniden görüşmeye başladık.beni kardeş gibi görüyordu.benden de öle olmasını istedi ama yüreğim dil dilim kardeş ce söylüyordu onu ben çok seviyordum içime sığmayan sevgim vardı aşk bana göre değil diyordu.ve sonra öğrendim ki başka bir erkekle olduğunu duydum o anda bittim,öldüm sandım hayat kısa gibiydi sandım kendimi yedim bitirdim ağladım ben erkek olarak utanmadan ağladım seviyordum ne olursa olsun seviyordum ama pes etmedim hala beraberdik kardeş gibi ama ben onun başka biriyle olduğunu bile bile vazgeçmedim çünkü onunda beni sevdiğini biliyordum çünkü bana sevgisi vardı beni özlüyordu.ama beni istemiyordu senle olmaz diyordu ben kahroluyordum onun başkasıyla oldunu kabullenemiyordum her anımda bitiyor eriyordum ama dayandım ne olursa olsun dayandım hep sevgimi aşkımı gösterdim ifade ettim kendimi korkmadan ve o beni istemiyordu ben onun erkek sevgilisini görüyordum o oğlan onu sevmiyordu ama ben seviyordum canımı verecek kadar ve zamana bıraktım hep ifade ettim kendimi beni istemiyordu umudumu kesmedim biran bile sevdiğim kız benle zaman geçiriyordu çünkü beni seviyordu farkında olmadan ben gülerken ağlıyordum pes etmedim acılıydım zorluk çektim emek verdim bu aşka koştum düştüm ama kendim kalktım çaresiz elimden tutan yoktu kimseye anlatamıyordum çünkü kapandım içime ve içime biriken acılar büyüdükçe ben yıkılıyordum ama sevdim kızı bırakamıyordum seviyordum oda beni seviyordu ben bırakmak istedim ama yapamadım arkadaşlarım diyordu bırak fayda etmez dinlemedim sonuna kadar savaştım gerçekleri yansıttım ona oda algıladı benim aşklarımı o kız beni istemiyordu kardeş gibi gelirdi bana ama onla zamana başlarken öle değildi sevgili gibiydik o beni seviyordu sevdiğim kızı hiç yanlız bırakmadım hep yanındaydım aşk verdim sevgi verdim lafla anlatamazdım gösterdim başardım zamanını hep benle geçiriyordu sevgilisiyle değil ama beni istemiyor onu istiyorum dedi onu seviyorum dedi ben çok kötü oluyodum yıkılıyodum artık dayanamıyordum yapamıyordum ama seviyordum gidemedim ve duydum sevgilisinden ayrılmış çok sevindim ama birandan da onu üzgün ve mutsuz gördüm için çok üzüldüm ona böle birşey yapıldı için sonra hayatına benimle devam etti benimle mutlu olduğunu söyledi onun benimle hep huzurlu olduğunu söyledi sene 2011 26 nisan öğlen bana sevgisini söyledi ben çok sevindim çok dünyalar benim oldu sanki dirildim yeniden doğdum ve o gün akşam konuştuk benim içime birikenleri döktüm oda içini döktü mutluyduk çok güzeldi benim en güzel aldığım hediyem sevdiğim kızdı.artık çok mutluyuz onun kokusunu aldım ona sıkı sıkı sarıldım beraber olunca her şeyi unutup ikimize bakıyorduk artık ben sevdiğim kızla beraberim acı çektim zorluk çektim dayandım pes etmedim savaştım umutsuz olmadım biran bile ve hep umutluydum ve oldu beraberiz artık gerçekler gün ışığında gerçek aşk ve mutluluk bizim oldu.ve oda artık biliyor ki onu bir ömür boyu seviceme mutlu edeceğime ve onun bir ömür boyu yanında olacağımı biliyor artık hiçbir kötülükten den korkmuyor kendini bana adadı ben oldu ne ben onsuz nede o bensiz artık hiç yaşayamayız biz seviyoruz birbirimiz deliler gibi biz biriz artık evlenmeyi bekliyoruz inşallah ALLAH izin verirse evleneceğiz ALLAH'IM sevenleri ayırma sevenleri kavuştur aminnnnnn her şey inşallah istediğimiz ce olur.
Tarix: 19.11.2013 / 04:08 Müəllif: Akhundoff Baxılıb: 645 Bölmə: Sevgi varmı?