ÖLÜM ÇARE DEĞİLDİR(mutlaka okuyun)
Bu hikaye gerçektir bi zat kendim yaşadım.Onu gördüğümde 4 sınıfataydım,o kadar saf ve temizdi ki sevgimiz...1 sene çıktık,o kadar seviyorduk ki birbirimizi film gibiydi aşkımız,hiç bitmeyecekti ama bitti.Biz buunla tam 2 sene küs kaldık birbirimizi delicesine sevmemize rahmen ikimizde gurur yaptık konuşmadık birbirimizle şimdiki aklım olsa konuşmam mı?Konuşmak istiyodum ama cesaret edemiyordum hergün sınıfta ağlıyordum ama ne ağlamak.kardeşimden bile yakın olan sınıf arkadaşım olan saray üzülmeme dayanamadı ve bana mektup yazmamı götüreceğini söyledi çok sevindim açıkcası.Neyse duygusal bi mektup yazıp verdim kardeşimden bile yakın olan kankimin eline...Mektubu vermiş,kalbim duracaktı barışacaktık.1 hafta mektuplaştık.Okulun önüne geliyordu sevincimden kankime sarılıp ağlıyordum.Ama o gülüyordu...Zil çalınca nasıl bir hızdır bilmiyorum o hızla indim bahçeye.Ordaydı bakıp gülüyordu.Kankim sen gel ben onla konuşçam dedi.Sevindim..bana bakıp acıyormuş gibi konuşuyorlardı.O gün mahalleden başka bir arkadaş kankimin sevdiğimle konuştuğu söyledi hemde sevgili gibi inanmadım çıldırdım mafoldum öldüm yıkıldım allahım bu nasıl bi acıdır.Hemen kankimin yanına gittim.Öyle bişe olmadığını söyledi.İnandım öyle bişe olamazdı.Ama olmuştu benden habersiz çıkıyorlarmış hala aklıma geldikçe ağlıyorum.Meher kankim aşık olduğum kişiye canıma aşık olmuştu.Ama o beni seviyordu biliyordum.Şimdi sözlüler ama beni sevdiğini söylüyo.Ne olursa olsun kimseye güvenmeyin ne olur siz siz olun sevdiğiniz kişiye karşılıksız olsa bile sevdiğinizi söyleyin.NE OLUR SÖYLEYİNNNNNNNN...
Tarix: 19.11.2013 / 04:08 Müəllif: Akhundoff Baxılıb: 380 Bölmə: Sevgi varmı?