Haqqinda.az

aşk imkansızı ümit etmekmiş

Aşk imkansızı ümit etmekmiş. Bu sözün ne demek olduğunu anlayalı 5 sene oldu . Tam 5 sene boyunca tek bir şeyi düşünerek geçti ömrüm hayatımın en güzel seneleri ... hikayemi anlatmadan önce bazı şeyler sölemek istiyorum benı anlamanızı beklemiyorum yaşamadan anlaşılacak bir durum değil benım ki

ben lise 1 sınıftaydım ailemden ayrı tek başıma yaşıyodum her tur ımkana sahıptım sınırsız özgürlük , çok guzel gıdıyordu herşey takı matematık öğretmenıme karşı tanımlayamadıgım bı ılgı duyana kadar bende bayandım oda bayandı başlardı sevgi eksikliğinde benle azcıkta ilgilenmesınden dolayı ona karşı hissettiğim sevgı dıye duşundum ama zaman böle olmadıgı gostermeye başladı ... artık tenefusler de sadece onun sınıfının katında dolaşıyodum onu görebılmek ıçın sadece bıldıgım arabasını plakası ve oturduğu bölgeydı bense okul dışındakı vaktımı yuruyerek onun evını arayarak geçırı olmuştum evt sonunda buldum benım evıme çok yakındı evının otoparkında arabasını görmek onun evınde mutlu oldugunu bılmek yetıyodu bana sonuçta benden 3 yaş kuçuk bı kızı mutlu bı ailei vardı ne ısteyebılırdım kı ondan ama ertesı sene dersıme gırmedı o sene boyunca onun için herşeyi yaptım supriz doğum gunu partılerı öğretmen gunu çıçekleri ama ben farklı duygular içindeydım devamlı onu duşunuyodum onun evının önunde sabahladıgım geceler artmaya başladı canımdan fazla sever olmuştum zaman ilerliyodu yakın arkadaşlarım bılıyodu sadece bu zaafımı onlarda bı anlam veremıyodu hocam ise onu sevdıgımı saygı duyduğumu bılıyodu ama daha fazlasını bılmıyodu bense tesadufler yaratıyodum yolda karşılaşmalar filan derken 1 sene daha geçti ama gene dersıme gırmıyodu yapacak bışey vardı bölüm değiştirmek evt bende onun dersıne gırdıgı sınıfa bölüm değiştirerek geçtim öss fılan umrumda değildi ıkıncı donem ailem daha ıyı hazırlana bılmem için heyet raporu aldı ama ben genede matematık derslerine gıdıyodum benım sevgım nasıl bı sevgıydı bılmıyorum ama kendıme zarar vermeye başlamıştım saplantıydı sankı bılmıyorum ama ona zarar verecek tek harektte bulunmuyordum derken oss de geçti ve istanbula okumaya geldım artık onu göremıyodum unuturum dıye duşundum ama olmadı bene daha kotu oldum acımı dındırmek ıçın daha fazla alkol alır oldum ama heç biri acıma çare olmuyodu intihar etmeyı duşundum ama allaha ınancım vardı yapamadım bunuda bır sene daha geçti işte böle şimdi 5 senenın içindeyim nabıcagımı bılmeden ümidim olmadan yaşıyorum ama artık bu sevgı bana ağır gelmeye başladı ne yaptığını nasıl oldugunu bılmeden yaşamak çok zor sonu olmayan bı yoldayım bılıyorum artık bu yoldan çıkmak istiyorum son bı şans olarak daha burdan çok uzaklara gıdıyorum amerikya gıdıyorum belki unuturum dıye ama unutmak zorundayım herşey uzaklaştım odamdan çıkmayan amaçsız mutsuzluk dolu bı yaşama sahıp oldum onun ıse heç bişeyden haberı yok ama gıtmeden bı mektup yazarak elvada dıyecegım ona ve bır daha heç bır rastlantı olmıyacak evının önunde sabahlamak olmayacak bilmiyorum başarabılecekmıyım ama başarmak zorundayım...

size tek söliyebileceğim sakın bu kadar sevmeyın sakın hayatınızdakı baş rolu kaptırmayın başkasına yoksa yaşamış olmassınız sadece vaktını bekleyen bı canlı olurunuz ......