Haqqinda.az

Gənc qızın bütün pulu bir ovuc xırdadan ibarət idi. Bu qədərini də baqqaldan, qəssabdan, meyvəsatandan etdiyi alverlər əsnasında çətin bəla bir kənara ata bilmişdi. Pulunu bir dəfə daha saydı, bir dəfə daha, bir dəfə daha… Sabahısı gün yeni il idi. Buna görə, gənc qız üçün yatağına atılıb ağlamaqdan başqa ediləcək iş yox idi.

Ağlamasını kəsərək əlindəki dəsmal ilə gözlərini sildi. Pəncərəyə yaxınlaşaraq, barmaqlıq üzərində gəzən boz pişiyə qəmli qəmli baxdı. Qız fikirləşirdi. Əlindəki bu azca pulla yeni il üçün nişanlısına nə kimi bir hədiyyə ala bilərdi ki? Halbuki ona qiymətli bir hədiyyə almaq xəyaliylə nə xoşbəxt saatlar keçirmişdi.
Sonra, birdən-birə pəncərənin qarşısından ayrılaraq aynanın qarşısında dayandı. Gözləri parlayırdı, lakin birdən üzündəki rəng uçdu. Uzun saçlarını sürətlə açaraq, belinə qədər salladı. Saçları həqiqətən çox gözəl idi. Onsuz da həyatda qibtə edə biləcək başqa da bir şeyi olmadığını düşünürdü.
Bir müddət aynanın qarşısında saçlarını seyr edən gənc qız qapını açdı və qaça qaça nərdivanlardan enərək küçəyə atıldı.
Taxma saç edən qadın bərbərinin qarşısında dayandı. Birdən-birə özünü içəridə tapdı. Qadına:
"Saçlarımı satın almaq istərsinizmi?" deyə soruşdu.
"Şapkanızı çıxarın da bir baxım."
Bərbər saçları əlləriylə yoxladıqdan sonra:
"İyirmi dollar edər" dedi.
"Tez pulu verin, qəbul edirəm."

Gənc qız, nişanlısına uyğun, eyni zamanda hesablı bir hədiyyə tapana qədər bir çox mağaza gəzdi. Sonunda dükanın birində ona layiq hədiyyəni tapa bildi. Bu, çox zərif şəkildə işlənmiş gümüş bir saat zənciri idi.
Gənc qızın nişanlısı da kasıb biriydi. Kasıb gəncin həyatda sahib olduğu tək qiymətli şey, babasından qalma köhnə bir saat idi. Amma onun da zənciri uzun zaman əvvəl qopduğu üçün, saat hər vaxt cibində dayanardı.
Gənc qız evə döndüyündə bir an üçün axmaqlıq etdiyini düşündü. Ya nişanlısı etdiyini bəyənməz, onu bu halıyla çirkin tapsa?
Saat yeddidə hər şey hazır idi. Yemək də ocağın üstündə istilənməkdə idi. Nişanlısı heç gecikməzdi. Necə ki uzaqdan ayaq səsləri eşidildi. Yazıq qızın rəngi dümağ olmuşdu.
"Allahım! Nişanlım məni bu halımla da gözəl tapsın" deyə dua etməkdə idi.
Qapı açıldı. Nişanlısı içəri girdi. Zəif lakin dəbdəbəli bir kişi idi nişanlısı. Yazıq uşaq hələ iyirmi iki yaşında olmasına baxmayaraq dolanma dərdi bütün ağırlığıyla çiyinlərinə çökmüşdü. Yeni bir paltoya ehtiyacı vardı. Əlcəkləri də yox idi… Eşikdə dayanmış, heyrətdən fal daşı kimi açılmış gözlərlə nişanlısına baxırdı.
Gənc qız narahatlıq ilə:
"Mənə elə pis baxma" deyə qışqırdı. "Saçlarımı kəsdirdim, onları satdım, çünki yeni il üçün sənə bir hədiyyə almaq istəyirdim. Lakin kədərlənmə, saçlarım o qədər tez uzanır ki. Həm bir görsənsə, sənə nə gözəl bir hədiyyə aldım!
Cavan udqunaraq:
"Saçlarınımı kəsdirtdin?" deyə təkrarladı.
"Hə,kəsdirtdim və satdım. Sənə hədiyyə almaq üçün."
Gözləri buğlanan cavan, cibindən bir paket çıxardı.
"Saçını kəsənin və ya başqa bir şeyin sənə olan sevgimi azaldacağını düşünmə" dedi. "Amma bu paketi bucağın tərəfindən niyə bu qədər çaşmışa döndüyümü anlayacaqsan."
Ağ barmaqlar həyəcanla paketin ipini həll etdi. Paket açıldığı zaman ilk sevinc fəryadı az sonra ümidsiz gözyaşlarına döndü. Çünki paketdə, xariqüladə bir fil dişi saç darağı vardı. Gənc qız, bunu bir mağazanın vitrinində uzun zamandan bəri seyr etmiş və həmişə belə bir darağı olsun istəmişdi. İndi, darağı sinəsinin üzərində sıxaraq çaşmış və yazıq bir halda bu sözləri təkrarlayırdı:
"Narahat olma, saçlarım o qədər tez uzanar ki…"
Sonra, birdən sıçradı. Hədiyyəni masanın üzərindən götürüb həyəcanla nişanlısına uzatdı.
"Gözəl deyilmi? Saatını çıxar da bax. Bu zəncir ona nə gözəl yaraşacaq."
Cavan ümidsizliklə cavab verdi:
"Sevgilim, hələlik bunu bir kənara buraxaq. Çünki sənə bu darağı ala bilmək üçün saatımı satdım.