Sana hiçbir şey söylemek
istemiyorum. Bütün sözcükler
yetersiz.. Hiçbir şey yazmak
istemiyorum. Engin denizlerde
kulaç attığım, üstüme
gökkuşağını kuşandığım bu aşk
yalanmış... Şimdi karanlık sularda
boğuluyorum, gökyüzü kurşun
gibi ağır. Ne yana dönsem yalan.
Gülüşler yalan, vaatler yalan..
İnsanlar yalan. Ben seni mi
sevdim? Senin gözlerinle mi
baktım dünyaya? senin ellerinle
mi çiçek derledim? sevinçti, aşktı
göğsüme bastım. Kocaman bir
yalanı seninle mi yaşadım?
Gözlerine baktığım zaman
cennet bahçesine geçerdim.. Bir
aldatmacaymış , kötü bir rüya..
Kötülüğün bile bir yüzü vardır,
bir görünüşü.. ama en beteri
buymuş.. (bu aldatmaca.) Bir
masal olsaydın razıydım, bir şiir
olsaydın, alır saklardım. Güzel bir
yüz kalırdı senden geriye, hoş
bir anı.. Kimsenin
dokunamayacağı bir tarih. Ama
hiçbir şey kalmadı.. Bir yokluğu
varsaymışım. Bir HİÇ’e
sarılmışım. Çölde serap bile
değilsin. Serabın gizli ışığı vardır.
Sen ışığı yutan karanlık bir kör
kuyu.. Ben kör kuyularda
kaynak suyu aramışım!. Nasıl
olsa biterdi bu aşk. Ama
unutulmaz bir hatıra, gençliğin
en güzel anısı olarak kalsaydı..
Sen hiçbir şeyin değerini
bilmedin. Kökün çürük, yaprağın
kül, meyven zehirmiş. Ben seni
aşkın yerine koymuş
aldanmışım. Kabahat sende
değil, ben insan tanımamışım.
Sana karşı öfke duymuyorum,
kırgın değilim, kızgın değilim..
Çünkü sen zaten yokmuşsun.
Asıl kızılacak kişi benim..
Küçücük bir toz tanesini bir
mücevher sanmışım. Senin
ihanetin bana koymadı.. Beni
kahreden, beni yok eden, beni
bin pişman eden tek şey.. “Bir
aşk yaratmış tek başına
yaşamışım.” Sen zaten
yokmuşsun ki.. Senin neyine
yanayım?
Tarix: 19.11.2013 / 04:08 Müəllif: Akhundoff Baxılıb: 440 Bölmə: Sevgi varmı?