Haqqinda.az

Həyatın özü həqiqətən də böyük bir hədiyyədir. Bu hədiyyənin dəyərini bilirikmi sualını hamımız düşünməliyik əslində? Kainatın bizə verdiyi bu hədiyyəni uyğun bir şəkildə qoruyub gözləyə bilirikmi?
Bəli həyat ya da digər bir deyişlə həyat bizə verilmiş bir hədiyyədir; eynilə Ataol Behramoğlunun ‘Yaşadıqlarımdan Öyrəndiyim Bir Şey Var ‘ şeirində dediyi kimi.
Əslində bu həyat çox da pulsuza əldə etdiyimiz bir şey deyil. O həyat üçün ən başda çox əhəmiyyətli bir döyüşü qazanmaq məcburiyyətində qaldıq hamımız.
Bilindiyi kimi yetkin bir qadın hər ay bir yumurta çıxarar (nadir olaraq bir neçə dənə də ola bilməkdədir). Bu yumurtanın döllənə bilməsi üçün milyonlarla sperm döyüş verər, o yumurtanın xarici qabığını deşə bilmək və yumurtayla birləşərək yeni bir canlı meydana gəlməsini təmin etmək məqsədiylə. Yenə bilindiyi kimi yalnız tək bir sperm bunu bacara bilər(nadir olaraq birdən çox ola bilməkdədir). İşdə bu möcüzəvi birləşmənin nəticəs(n)i isə bizik. Dərhal dərhal bütün insanlar baxımından çox təbii olan artıma və yeni bir canlının dünyaya gəlməsi əslində bütün mərhələləriylə gerçək bir möcüzədir. Hər şeyiylə mükəmməl, əksiksiz, tam bir bütün olmaq yer üzünün ən inanılmaz hadisəsidir.
Bu əhəmiyyətli müvəffəqiyyəti yəni ən başda həyat və var olma döyüşünü qazanmış fərdlər olaraq gündəlik həyatımızda nə qədər çox hadisələ əlaqədar döyüş veririk və nə qədər tez pes edirik. Ən asanı hazır edilmiş bir yeməyi yeməkdir deyərlər amma o yemə işində belə səy göstərmək və ağızımızdakı loxmanı əvvəl tapdalamaq sonra da udmaq məcburiyyətindəyik. Səy göstərmədən, mübarizə etmədən heç bir şeyi bacarmaq mümkün deyil.
Amma bəzi anlar bu mübarizədən yorularıq, ayağımıza ilişən kiçik tefek daşlar, bizim üçün dağlar qədər böyüyər, problem/sualın meydana gətirər. Ən qiymətli xəzinəmiz həyatımızı cəhənnəmə çevirər.
Belə anlarda yaşamaq belə ağır bir yük olar, yerə göyə sığa bilmərik və sanki həyatın bütün sehri yox olar gedər.Halbuki bilinməlidir ki ölümdən başqa hər şeyin çarəsi vardır.
Ekspertlər yaşadığımız pis hadisələr üçün bir yas dövrü yaşanması lazım olduğunu və bunun da normal olduğunu ifadə edirlər. Bu yas dövrü 3 gün ilə 3 ay arasında dəyişməkdə. Yaşanılan hər mənfilik əslində bir zədə və bədənimizin bu zədəyə verdiyi reaksiyalar fərqli. Üstəlik bu reaksiyalar da adamdan adama görə dəyişməkdə. Bir insanın asanlıqla başa çıxa biləcəyi bir problem/sualın bir başqası üçün içindən çıxılmaz bir hal ala bilir.Başımıza gələ biləcək ən mənfi hadisə olaraq gördüyümüz, bir yaxınımızı itirmənin yaşatdığı stres üçün belə tanınan müddət üç ay.
Maraqlı olan çox əhəmiyyətli bir nöqtəni xatırlatmaqda fayda var. Yaşadığımız hər zədədə beynimizdəki bəzi hüceyrələr ölür. Qısaca bir zədə beynimizdə ən az 4000 neyronun yəni sinir hüceyrəsinin yox olmasına səbəb olur və bu ölən hüceyrələrin yerinə yenilər/yeniləyəri gəlmir.
O zaman bir şeyə kədərlənərkən ya da bəzi mövzuları özümüzə dərd edərkən bir dəfə daha düşünməmiz lazımdır. Düşünməliyik və özümüzə ‘Bu hadisə mənim ən az 4000 hüceyrəmi yox etməmə dəyərmi' sualını soruşmalıyıq.Köhnələrin ‘gəncliyinizin qiymətini bilin' dəmələrinin altında yatan niyə/səbəb də bu əslində. Çünki bu sinir hüceyrələri yaşlılığımızda bizə lazım olacaq. Parkinson, Alzheimer kimi beyin mərkəzli narahatlıqlar yaşamaq istəmirsək hüceyrələrimizə sahib çıxmaq məcburiyyətindəyik. Həyatımızın dəyərini bilmək məcburiyyətindəyik.
Möcüzə olan bu həyatda sağlamlıqla var ola bilməkdir. Hər səhər gözümüzü yeni bir günə aça bilmək möcüzədir, gedə bilmək, nəfəs ala bilmək, yorulmaq, hiss etmək, duyğulanmaq və duyğularımız olduğunu bilmək möcüzədir. Həyatın özü möcüzədir.
Bu möcüzənin fərqinə vararaq yaşamaq lazımdır. Yaşanılan hər mənfiliyin və gözəlliyin dadını al/götürmək lazımdır. Mənfiliyin dadı olarmı? Bəli olar, hətta xüsusilə mənfiliklərin dadı olar. Pis olanların dadını al/götürməzsək gözəl olanların necə fərqinə vara bilərik?
Yaşamaq əhəmiyyətli bir fəaliyyətdir. Haqqını verərək yaşamaq gərək.
Kainatın hədiyyəsi həyatımızın dəyərini bilərək yaşamaq üçün də nə lazımdırsa etmək məcburiyyətindəyik. Həyat təxirə salınmağa gəlməz. O qədər ciddi bir iş ki ...