Haqqinda.az

1-( اللَّهُمَّ إِنِّى أَعُوذُ بِكَ مِنْ الْفَقْرِ وَالْقِلَّةِ وَالذِلَّةِ وَأَعُوذُ بِكَ مِنْ أَنْ أَظْلِمَ أَوْ أُظْلَمَ)
[Allahummə inni ə‘uzu bikə minə-l-fəqri va-l-qilləti va-z-zilləti va ə‘uzu bikə min ən əzlimə əu uzləmə]
«Allahım! Yoxsulluqdan, qıtlıqdan, zəlillikdən, o cümlədən zalimlikdən və məzlumluqdan Sənə pənah aparıram».
(Nəsai, Əbu Davud, 2/91)

2-( اللَّهُمَّ إِنِّى أَعُوذُ بِكَ مِنَ الْعَجْزِ وَالْكَسَلِ, وَالْجُبْنِ, وَالْبُخْل,ِ وَالْهَرَمِ, وَالْقَسْوَة,ِ وَالْغَفْلَةِ, وَالْعَيْلَةِ, وَالذِلَّةِ, وَالْمَسْكَنَةِ, وَأَعُوذُ بِكَ مِنَ الْفَقْرِ وَالْكُفْرِ وَالْفُسُوقِ وَالشِّقَاِق وَالنِّفَاقِ وَالسُمْعَةِ وَالرِّيَاءِ وَأَعُوذُ بِكَ مِنْ الصَّمَمِ وَالبَكَمِ وَالْجُنُونِ وَالْجُذَامِ وَالْبَرَصِ وَسَيِّءِ الأَسْقَامِ)
[Allahummə inni ə‘uzu bikə minə-l-aczi va-l-kəsəli va-l-cubni va-l-buxli va-l-hərami va-l-qasvəti va-l-ğafləti va-l-‘ayləti va-z-zilləti va-l-məskənəti va ə‘uzu bikə minə-l-fəqri va-l-kufri va-l-fusuqi va-ş-şiqaqi va-n-nifə’qi va-s-sum‘əti va-r-riyə’i va ə‘uzu bikə minə-s-saməmi va-l-bəkəmi va-l-cunu’ni va-l-cuzə’mi va-l-bərasi va seyyi-il-əsqa’mi]
«Allahım! Acizlikdən, tənbəllikdən, qorxaqlıqdan, paxıllıqdan, qocalıq dərdindən, qəddarlıqdan, qəflətdən, kasıbçılıqdan, zəlillikdən, miskinlikdən, yoxsulluqdan, küfrdən, fasiqlikdən, ədavətdən, nifaqdan, pis tanınmaqdan (adımın çıxmasından), riyakarlıqdan, karlıqdan, lallıqdan, divanəlikdən, cüzamdan, albinizmdən və pis xəstəliklərdən Sənə sığınıram».
(Hakim və Beyhəqi)

3-( اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنْ جَارِ السُّوءِ فِي دَارِ الْمُقَامَةِ, فَإِنَّ جَارَ الْبَادِيَةِ يَتَحَوَّلُ )
[Allahummə inni ə‘uzu bikə min cəris-sui fi dəril-muqaməti fəinnə cərəl-bədiyəti yətəhavvalu]
«Allahım! Əbədilik evindəki pis qonşudan (cəhənnəmdən) Sənə sığınıram. Həqiqətən səhra [dünya] qonşusu dəyişir».
(Hakim, 1/532; Nəsai, 8/274)

4-(اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنْ قَلْبٍ لاَ يَخْشَعُ, ومِنْ دُعَاءٍ لاَ يُسْمَعُ, وَمِنْ نَفْسٍ لاَ تَشْبَعُ, وَمِنْ عِلْمٍ لاَ يَنْفَعُ أَعُوذُ بِكَ مِنْ هَوُلاَءِ الأَرْبَعِ )
- [Allahummə inni ə‘uzu bikə min lə yəxşəu, va min du`əin lə yusmə`u, va min nəfsin lə təşbə`u, va min `ilmin lə yənfə`. Ə‘uzu bikə min həuləil-arbə`i]
«Allahım! Təslim olmayan qəlbdən, eşidilməyən duadan, acgöz nəfsdən və faydasız elmdən Sənə sığınıram. Bu dörd şeydən Sənə sığınıram».
(Tirmizi, 5/519; Əbu Davud, 2/92)

5-(( اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنْ يَوْمِ السُّوءِ وَمِنْ لَيْلَةِ السُّوءِ وَمِنْ سَاعَةِ السُّوءِ وَمِنْ صَاحِبِ السُّوءِ وَمِنْ جَارِ السُّوءِ فِي دَارِ الْمُقَامَةِ ))
[Allahummə inni ə‘uzu bikə min yəumi-s-su’i va min leyləti-s-su‘i va min sə’-‘əti-s-su’i va min sahibi-s-su’i va min cə’ri-s-su’i fi də’ri-l-muqa’mə]
«Allahım! Pis gündən, pis gecədən, pis vaxtdan, pis dostdan və axirətdəki pis qonşudan Sənə sığınıram».
(Səhih əl-Cami, 1/411)

6-(( اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ الْجَنَّةَ وَأَسْتَجِيرُ بِكَ مِنَ الْنَّارِ ))
[Allahummə inni əs`əlukə əl-cənnətə va əstəciru bikə minən-nər]
«Allahım! Səndən Cənnəti diləyir və Cəhənnəm alovundan Sənə sığınıram (3 dəfə)».
(Tirmizi, 4/700; İbn Macə, 1453; Nəsai)

7-ِ (اللَّهُمَّ فَقِّهْنِى فِي الدِّينِ)
- [Allahummə fəqqihni fi-d-din]
«Allahım! Məni dində fəqih [elmli] et!».
(Buxari (şərhlə birlikdə), 1/44; Müslim, 4/1797)

8-( اللَّهُمَّ إِنِّى أَعُوذُ بِكَ مِنْ أُشْرِكَ بِكَ وِأَنَا أَعْلَمُ، وَأَسْتَغْفِرُكَ لِمَا لاَ أَعْلَمُ )
[Allahummə inni ə‘uzu bikə ən uşrikə bikə va ənə ə‘ləmu va əstəğfirukə limə lə ə‘ləmu]
«Allahım! Bilərəkdən edə biləcəyim şirkdən Sənə sığınır və bilmədən etdiklərim şirkə görə isə Səndən bağışlanma diləyirəm».
(Əhməd, 4/403)

9-( اللَّهُمَّ انْفَعْنِى بِمَا عَلَّمْتَنِى، وَعَلِّمْنِى مَا يَنْفَعُنِى، وَزِدْنِى عِلْماً )
- [Allahummə-nfə‘ni bimə ‘alləmtəni va ‘allim¬ni mə yənfə‘uni va zidni ‘ilmən]
«Allahım! Mənə öyrətdiklərini mənim üçün faydalı et, mənə faydası toxuna biləcək şeyləri isə mənə öyrət və elmimi artır!».
(İbn Macə, 1/92)

10-(( اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ يَا أَللَّهُ بِأَنَّكَ الْوَاحِدُ الأَحَدُ, الصَّمَدُ, الَّذِي لَمْ يَلِدْ وَلَمْ يُولَدْ, وَلَمْ يَكُنْ لَهُ كُفُواً أَحَدٌ, أَنْ تَغْفِرَ لِي ذُنوُبِي, إِنَّكَ أَنْتَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ ))
[Allahummə inni əs`əlukə yə Allahu biənnəkə əl-vahidul-əhədu, əs-samədu, əlləzi ləm yəlid va ləm yuləd, va ləm yəkun ləhu kufuvvən əhədun, ən təğfirə li zunubi, innəkə əntəl-ğafuru-r-rahim]
«Allahım! Həqiqətən, Sən tək və bir [heç bir şəriki olmayan] olduğun, [heç kəsə və heç nəyə] möhtac olmadığın, doğmayıb, doğulmadığın və bənzərsiz olmağın naminə Səndən günahlarımın bağışlanmasını istəyirəm. Həqiqətən, Sən bağışlayan və rəhm edənsən!».
(Nəsai, 3/52; Əhməd, 4/338)

11-(( اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِأَنَّ لَكَ الْحَمْدُ, لاَ إِلَهَ إِلاَّ أنْتَ ]وَحْدَكَ لاَ شَرِيكَ لَكَ [ الْمَنَّانُ ] يَا [ بَدِيعَ السَّمَوَاتِ وَالأَرْضِ, يَا ذَا الْجَلاَلِ وَا ْلإِكْرَامِْ, يَا حَيُّ يَا قَيُّومُ, إِنِّي أَسْأَلُكَ ]الجَنَّةَ وَأَعُوذُ مِنَ النَّار[ ))
- [Allahummə inni əs`əlukə biənnə ləkəl-həmdu, lə iləhə illə əntə [vahdəkə lə şərikə ləkə ] əl-mənnanu [yə] bədi`ə-s-səmavati val-ardı, yə zəl-cələli val-ikram, yə həyyu yə qəyyumu, inni əs`əlukə [əl-cənnətə va ə‘uzu bikə minən-nəri]
«Allahım! Həmdin təkcə Sənə məxsusiyyəti naminə Səndən diləyirəm. Səndən başqa ibadətə layiq haqq məbud yoxdur. [Təksən, heç bir şərikin yoxdur]. Lütfkar və səxavətlisən! Ey səmaların və yerin yaradıcısı! Ey calal, əzəmət və kəramət sahibi! Ey əbədi və əzəli olan! Səndən [Cənnəti] istəyir [və Cəhənnəm odundan Sənə sığınıram]»
(Əbu Davud, 2/80; İbn Macə; 2/1268; Nəsai, 3/52; Tirmizi, 5/550)