Haqqinda.az

Ne qeder ewqimiz ey gul bele punhan olacaq,
Awikar eylemeyince ureyim qan olacaq.

Ne qeder gul uzunun hesretin awiq ceksin,
Ne zaman vesline bes etmeye imkan olacaq.

Bes hacan rehm edecek bulbuli-bicareye gul,
Ne qeder bes o feqirin iwi efqan olacaq.

Ewqden bawqa ne derd olsa yene caresi var,
Ayriliq derdine bilmem nece derman olacaq.

Oz elimle o qara zulfe esir oldum ozum,
Bilmedim xatirim ewqinde periwan olacaq.

Sen gotur mescidi zahid bize meyxaneni ver,
Kim bu iwde gorek axirda pewiman olacaq.

Hele Vahid meye meyl eyleme qoy gelsin o gul,
Yarsiz yerde mey icmek bize noqsan olacaq. Ardı »

Mənə ol dilbəri-ahunigəh müddətdi ram olmaz,
Nə bir vəsli mənə məqdur,nə də ömrüm təmam olmaz.

Könül,ol dilbəri-xudkamdən keç kamə yetməkdən,
Neçün,nakamlıqdan yaxşı hec aləmdə kam olmaz.

Həbibim,Kəbeyi-kuyində sərgərdan olan aşiq
Dolanıb başına,qurbanın olsa,biməqam olmaz.

Könül,olsa müyəssər vəsli-dilbər,nəqdi-candan keç
Ki,bazari-məhəbbətdə bu sevdalər müdam olmaz.

Həram olmuş əgər qan tökmək,ey məh,leyk üşşaqın,
Gözün qurbanı,tök qanın,həlalındır,həram olmaz.

Ola hər mülki-dil kim,ləşkəri-qəmzən güzərgahı,
Düşər rövnəqdən,əsla onda qanunü nizam olmaz.

Verib cananə can,Qafil,gəl indi sən də bir ad et
Ki,əhli-eşq namindən səva aləmdə nam olmaz. Ardı »

Eşq sevdasına düşdün əlini üz candan,*
Hər nədən üzsən əgər üzməginən canandan.

Səbri, ey dil, sipər et dövrənə daim, çünki
Üstünə eşqdə qəmlər gələcək hər yandan.

Şövq ilə qoymusan öz yarına heykəl canda,
Çək hasar dövrəsinə qanə batan peykandan.

Qorxudur nari-cəhənnəmlə bizi zöhd əhli,
Bundan artıq nəyi gözlərsən axı nadandan.

Məktəbi-eşqdə kim istəsə məqbul olsun,
Alsın əla gərək o dərsi-qəmi-hicrandan.

Ömrünü istəsə hərgah o pərivəş səndən,
İmtina eyləmə, Yasin, belə bir imkandan. Ardı »

Olu, ya rəb, bu ki, mən rövzeyi-rizvanə gedəm?
Rahəti-canım üçün xidməti-cananə gedəm?

Qurtarıb məhbəsi-cəhrayi-Muğan cövründən
Rəşki-firdövsi-bərin sahəti-Şirvanə gedəm?

Xarü xaşakü Qarağani-Muğandan qurtarıb,
Gülü gülzari-Şəmaxidə gülüstanə gedəm?

Qurtarıb səbhəşümar olmaqdan məsciddə,
Səhni-meyxanədə nuş etməyə peymanə gedəm?

Təngə gəldim bu riyaməslək olan zahiddən,
Ey xoş ol bəzmi-səfa, məşrəbi-rindanə gedəm.

Məscid əhlində ki yox zövq, xudaya, nolu bir
Güşeyi-meykədədə məclisi-ürfanə gedəm!

Zövi tək bangi-müəzzindən olub asudə,
Nəğmeyi-tarü dəfü bərbəti-xoşxanə gedəm.
Məhəmməd Zövi Ardı »

Ölməzdim əgər sən kimi bir dilbərim olsa,
Bir afəti-çan, şuxi-mələkmənzərim olsa.

Hər gun dolanıb başına qurbanin olardım,
Pərvanəsifət ucmağa balüərim olsa.

Mən də sevilərdim bütün aşiqlər icində,
Ahuləri Məçnun eləyən gözlərim olsa.

Kuyində mənə qoy nə bilir eyləsin əqyar,
Əlbəttə,çəzasın cəkər ALLAH kərim olsa.

Biganəyə mən bir belə minnətmi edərdim,
Könlüm kimi bir yari-vəfapərvərim olsa.

Vahid demərəm dərdimi mən başqa nigarə,
Yarım bilir eşgində nə dərdi-sərim olsa.

Yar əgər mehri vəfanı düşünən yar olsa,
Qəm deyildir işin, aləm bizə əğyar olsa.

Əhli dil zöbqü səfanı ləbi-çanandan alır,
Zülmdür aşiqə çanani dilazar olsa.

Var nə qəm gözlərinin xəstəsinə yoxdur əlaç,
Ləblərin carəsin eylər, neçə bimar olsa.

Zülf xalin o mehri göz yaşım eylər rövşən,
Geçə aydınlıq olar, sabiti-səyyar olsa.

Yar əgər aşigə Ardı »

Ey qəmərsima məni zülfün çalıb əqrəb kimi,
Aləmə rovşəndi bu zəxmi-dilim kovkəb kimi.

Görsə gər zahid bu zülfün, kafəri-məhz olmasa
Boynuma zünnar sallam İsəviməzhəb kimi.

Hər nəhusət rəf olur zülf içrə görcək arizin,
Sədi-Əkbər hərkiz olmaz bu qəmər-əqrəb kimi.

Şəkkəri-Şirinə Xosrov çox da məğrur olmasın,
Gəlməyib dünyaya bir Şirin bu şəkkərləb kimi.

Türrəyi-pürtabın almış bir qəvi zəncir ələ,
Axtarır divanələrdən, bilmirəm, ya rəb, kimi?!

Aşiqin-zarın körəndə kəşfi-mətləb qıl gözəl,
Mən də əhli-mətləbəm Hacı Əli Mətləb kimi.

Sinə-tənkəm qoy çəkim ağuşa sinən tənk-tənk,
Kim düşər billahi sinən sinəmə sələb kimi.

Busə ləlindən təmanna qılsa, Ləli, yox demə,
Bir nəfər zövq əhli, yox Ardı »

Ey dilbəri-bədxu, sənin o arına lənət,
Rəhmin yox imiş qövlinə, iqrarına lənət.

Şol baği-cahan içrə özün bir güli-tərsən,
Bağrıma batan şamü səhər xarına lənət.

Həm xari-müğilan kimidir çeşmim o gündən,
Həmnişin olan həmrahü əsrarına lənət.

Yox, yox qələt etdim bu sözü əqlim itirdim,
Lənət sənin o sahibi-əkbarına lənət.

Əğyarını yar eyləmisən yarını əğyar,
Əğyarına rəhmət, sənin ol yarına lənət.

Sən Salehi-divanədə gör canmı qoyubsan,
Ey yar, sənin beinə, bazarına lənət. Ardı »

Döyginən daşları dalğanla danış dərdindən,
Salginən daşlara min dürlü naxış dərdindən.

Bir mənəm burda bu gün, bir də bu lal, sal daşlar,
Danış, ey göy Xəzərim, susma danış dərdindən.

Qoruyar sirrini qoynunda əzizlər daşlar,
Düşməsin boş yerə bir damla çalış dərdindən.

Elə çırpıl ki, bu sahillərə, ey göy Xəzərim,
Ki düşə sahilə səhmanlı qırış dərdindən.

Aralan, sonra yaxınlaş yenə tənbəl-tənbəl,
Tut xəbər daşda qalan köhnə tanış dərdindən.

Ey dəniz, başqa bu sahildə kimin var ki sənin,
Uzadıb əl verib hörmətlə yapış dərdindən.

Dərdinin üstə dəniz dərdi gətirdin, Yasin,
Diləyin dərd idi al, indi alış dərdindən. Ardı »