Haqqinda.az

Şərab ola mən olam,bir də nazlı dilbər ola,
Bir özgə aləmi vardır,əgər müyəssər ola.

Səfayi-məçlisi-mey min behiştdən artıqdır,
Bir əldə gül tuta çanan,bir əldə sagər ola.

Olanda məst zülfün nigar.nəş'əsi var,
Ümumə zövg verə bəzmi-mey,müəttər ola.

Büsatı-badədə hal əhlinin fədası olum,
Şərabı qal ilə icməəgər peyəmbər ola.

Əsiri-zülfünəm, ey şux, gəl açıqlanma,
Əsirə hörmət edərlər, əgərci kafər ola.

Nə Leyli sən kimi olmuş, nə mən kimi Məçnun,
Nə karədir gəlib onlar bizə bərabər ola?

Görəndə, Vahid,üzün yarımın əsir könlüm,
Nə növ'i sakit olur od olsa, səməndər ola? Ardı »

Çəkəndə asta çək, nоlar, о zülfə, ey pəri, şanə
Sığınmış gör nə qədr mürği-dil zülfi-pərişanə.

A zalim, zülmdən vəhm et, günah iş tutma, ev yıхma,
Amandır, qоyma nagah sındırar balü pəri şanə!

Nədir bu - altdan, üstdən, arхadan, öndən, sоlü sağdan -
Dili-biçarələr üstə çəkirsən şeşpəri-şanə?

Qiyam et rütbeyi-eşqə, Əvəz, hər zülfə bənd оlma,
Nə aşiqdir, оnu qоymaz ucalsın bir pəri şanə?! Ardı »

Şükür alıbdı pensiyanı cibinde peş manatı var
Yeni keçinmeyib hele ,nefes çekir,heyatı var.

Eli dolu,beden sulu,bekarçılıq,evindese
Bir baxçalıq oğul-uşaq hesablasan rahatı var.

Düşüb gire,gedib pire,açıbdı ellerin göye
Üreyinde bu dünyaya sığışmayan baratı var.

Eli qabar,gözü xumar,beden olub damar-damar.
"Plen" düşüb götür apar,silahı var sursatı var.

Oyan getdi,bu yan getdi,divan getdi,qazan getdi
Satıldıqca yavaş-yavaş evinde islahatı var.

Aşıb kanalların suyu, heyet olub derin quyu,
Edib şükür ömrü boyu bu günde imaknatı var.

Seçildi oldu musteqil, indi ötür yaman dil-dil,
Menim ses verdiyim vekil evinde "Toy-büsat"ı var

Eger olsan haqqa mail,olarsan arzuna nail.
Darıxma ,qem yeme Aqil onunda öz saatı var. Ardı »

Aşiqin vəsl yolun bir kərə canan çəkər,
Vəsl səbr ilə olur səbrini hicran çəkər.

Çəkmisən künlümü zülfünlə nigarım dəmə sən,
Bilməz idim dəmə hec insanı insan çəkər.

Cəzb edir könlümü zülfün Gecə-gündüz gözəlim,
Qaydadır, çünki, pərişanı pərişan çəkər.

Aşiqin canı könüldən giley eylər, yeri var,
Könlü sevdayə düşər, möhnətini can çəkər.

Gör qarışqanı ki, bir buğda ilə şad oldu,
Aləmin dərdini təxtində Süleyman çəkər.

Yar hicrin deməz heç, kim Vətən hicranı görüb,
Harda olsan bunu bil, getdiyin ünvan çəkər.

Ta əzəldən bilir aləm VƏTƏN AŞİQLƏRİYİK,
Çünki əcdadına insanı könül, qan çəkər.

Böylə ki, aşiqidir Qasid Azərbaycanın,
İftixar ilə adın Ardı »

Ey könül, yarı istə, candan keç,
Səri-kuyin gözət, cahandan keç.

Ya təmə` kəs həyat zövqündən,
Ya ləbi - lə`li - dilsitandan keç.

Mülki - təcriddir fərağət evi,
Tərki - mal eylə xanimandan keç.

Laməkan seyrinin əzimətin et,
Bu xərab olacaq məkandan keç.

E`tibar etmə mülki - dünyayə,
E`tibari - ülüvvi - şandan keç.

Əhli - dünyanın olmaz axirəti,
Gər bunu istər isən, ondan keç.

Məskənin bəzmgahi - vəhdətdir,
Ey Füzuli, bu xakdandan keç.
Məhəmməd Füzulu Ardı »

Zülfi-siyəhi arizi-cananı tutubdur,
Ah-nalələrim ərşü asimanı tutubdur.

Yarım düşünür göydə buludlardır edən seyr,
Bilmir fələki aşiqin əfqanı tutubdur.

İmkan belə yox kimsə gəlib halımı sorsun,
Göz yaşı bütün yolları, hər yanı tutubdur.

Yoxdur yeri canandan edim vəsl təmənna,
Çün könlümü artıq qəmi-hicranı tutubdur.

Kafər sayır aşiqləri zahid, sorun ondan,
Bəs neyçün özü huriyü qılmanı tutubdur?

Qafildi, nə bilsin ki, nədir eşq-məhəbbət,
Hər kimsə ki, dörd əlli bu dünyanı tutubdur.

Yasin, quru bir canun üçün əsmə, deyərlər:
Cananı atıb, kül başına, canı tutubdur. Ardı »

Ey nazlı gözəl, şur ilə meyxanədə rəqs et!
Məst ol, çal, oxu, məclisi-məstanədə rəqs et!

Rəqqasə əgər məst ola şövq ilə edər rəqs,
Ey badə, bir az sən də bu peymanədə rəqs et!

Adabı atıb arı burax, boş sözə baxma,
Məhrəm də yaxındır bizə biganə də, rəqs et!

Batində fəqət aşiq ilərəqs elə, zahir
Aqil də sənə söyləsə, divanə də, rəqs et!

Məlumdu təkəbbür aparır zövqü səfanı,
Bəzən uşaq ol sən elə tiflanə də, rəqs et!

Bir ov yarasından tökülən qan kimi qayna,
Coşqun ürək ol, sineyi-pərvanədə rəqs et!

Xaqani, gedib bağdakı bülbüllərə uyma,
Bayquşların avazına viranədə rəqs et! Ardı »

Mən bu dərd əhliylə illərdir ki,həmkar olmuşam

Dərmanım dərddir mənim axır xəbərdar olmuşam





Yüz gözəllik gəzmişəm tək bir gözəllik tapmışam

Bir bəladan qaçmışam,yüz dərdə düçar olmuşam.





Vaxt olub çox görmüşəm,çox bilişəm,çox yazmışam

Vaxt olub kor olmuşam,lal olmuşam,kar olmuşam.





Məzluma rəhm etmişəm,acizlərə əl tutmuşam

Zalıma zalım baxıb,qəddarla qəddar olmuşam.





Olmuşam rəssam,rəsm çəkməkdən həsrət çəkmişəm

Abad etməklə sınan bir qəlbi memar olmuşam.





Mən sevəndən vəsli yox,hicranı hərgün dadmışam

Bunca qəmdən yazmağa bir sözlə vadar olmuşam.





Bəlkə də Məcnun yalanmış,ilk olan Məcnun mənəm

Bəlkə də Məcnun mən idim bir də təkrar olmuşam.





Sən gedəndən əynimə səssiz qaranlıq geymişəm

Gah gedib,gah gəlmişəm kölgəmlə oxşar olmuşam.



Ardı »