Haqqinda.az

Nənəsinin sözləri əks-sədalandı qulaqlarında:"Oğulum namaz heç bu vaxta buraxılarmı?" Nənəsinin yaşı yetmiş olmu., amma azan oxunduğu vaxt yerindən sıçrayar, yaşından gözlənilməyəcək bir sürətlə dəstəmazını alır və namazını edərdi. Özü isə, nəfsini heç cür məğlub edə bilmirdi.

Nə olursa, həmişə... namazı son dəqiqələrə qılır, bu səbəblə namazını tələm-tələsik əda edirdi. Bunu düşünərək qalxdı yerindən, gözü saata qeydi. Şam azanının oxunmasına on beş dəqiqə qalmışdı.Başını hər iki istiqamətə peşmanlıqla yelləyərək, "Yenə gecikdirdim namazı" dedi öz-özünə. Cəld hərəkətlərlə dəstəmazını aldı və daha əlini yüzünü tam qurulamadan özünü otağına atdı. Məcbur olaraq, sürətli hərəkətlərlə namazı əda etdi. Tesbihatını edərkən nənəsini düşünmədən edə bilmədi.

"Bu halımı görsə, şirin-sərt Ardı »

Etməyəcəyi şeyləri demək Qur`an əxlaqına uyğun yaşamayan, Quran əxlaqından xəbərsiz olan insanlara xas xüsusiyyətlərdəndir.

Belə insanlar özlərini olduqlarından üstün və vacib insan kimi göstərmək, lovğalanmaq məqsədi ilə edə bil­məyəcəklərini deyir, öhdəsindən gələ bilməyəcəkləri işlərdən bəhs edirlər. Müvəqqəti xeyir və mənfəətlər əldə etmək üçün əslində etməyə niyyətləri olmadığı şeyləri vəd edirlər.
Bu qeyri-səmimi hərəkətlər cəmiyyətdə çox da unudulmayan və əhəmiyyət verilməyən, vərdiş edilmiş bir davranışdır. Halbuki insanların edə bilməyə­cəklərini demələri Allah dərgahında sevilməyən və günah kimi xarakterizə edilən bir davranışdır:

«Ey iman gətirənlər! Etməyəcəyiniz bir şeyi niyə deyirsiniz? Etməyəcəyiniz bir şeyi demək Allah ya­nında böyük qəzəbə səbəb olar» («Səff» surəsi, 2-3).

Ayələrdə pislənən bir çox mənfi Ardı »

Bir gün dindən uzaq, çox varlı ailənin dəcəl bir uşağı olur və bunu çox dindar qocaların yanına aparırlar ki, uşağı dinə gətirsinlər. Ancaq uşağın dediyi suallara dindar qocaların dediyi cavablar razı sala bilmir və uşağın şübhələri get-gedə də artmağa başlayır. Bir gün valideynləri onu böyük bir alimin yanına aparırlar. Uşaq alimə deyir:

-Sən kimsən? Mənim suallarıma cavab verə biləcəksən ?

Qoca deyir:

- Allahın bir quluyam. İnşallah cavab verəcəm.

Uşaq deyir:

- Mənim suallarıma ən böyük professorlar cavab verə bilməyib.

Qoca alim deyir:

- Cavab verməyə çalışacam.

Uşaq deyir:

- Elə isə 3 sualım var: 1. Allah var ? Elə isə Ardı »

Heç vaxt çətinlikdən qorxma!

"Əgər şükür etsəniz,iman gətirsəniz,Allah sizə nə üçün əzab versin ki,Allah şükrə qiymət verəndir,hər şeyi biləndir!”(Nisa surəsi 147 ayə)

Yəqin ,yaşlılardan bu kəlməni tez-yez eşitmisiz:"Kaş mən də uşaq olaydım!”.Halbuki uşaqların ən böyük arzusu böyüməkdir.Doğurdan da uşaq ikən problemlərimizin böyuk bir hissəsi valdeyinlərin çiyninə düşür.Yaş artdıqca həyatda bir çox çətinlikləri müstəqil həll etmək lazım gəlir.Əslinə qalsa,həyatda insanın qarşısına çıxan maneələrin,təhlükəli yoxuşların hər birinin böyük xeyri varmış."Çətinliklərin adama nə xeyri ola bilər?”-düşünürsən?Cavabı maraqlı bir rəvayətdə axtaraq.


Kəpənək haqqında rəvayət

Günlərin bir günü meşə ilə yol gedən bir adamın gözünə balaca barama sataşdı.Bu baramada artiq kiçik çat əmələ gəlmişdi-bu o demək idi ki, bir Ardı »

[color=#fe5e5e]İslam dininin inkişafında və onun qısa bir zamanda bütün Ərəb ölkəsində yayılmasında hədis və sünnətin çox böyük rolu var.
Bildiyimiz kimi, ilk İslam Dövləti, 622-ci ildə Məkkədən Mədinəyə müsəlmanların hicrətindən sonra qurulmuşdur. Lakin İslam dövləti qurulduğu ilk illərdə Mədinənin yalnız bir hissəsində iqtidar sahibi idi; digər hissələrində müşrik ərəblər və yəhudilər yaşayırdı. Quran Mədinədə yeni bir dövlətin təməllərini yüksəldərkən, Ərəb bölgələrində hələ də cahiliyyə dövlətinin adət və ənənələri hökm sürürdü. Onların heç bir hökümətləri, heç bir mərkəzləri yox idi; tayfalar halında yaşayırdılar. Bu tayfalar da bir müddət sonra qəbilələrdən ayrıldığı üçün aralarında yalnız qan bağı və bir də qohumluq bağları var idi.

Məkkədə Ardı »

əl-Hədi – Bu İsim Qurani Kərimdə fel olaraq keçir. Doğru yola yönəldən, hidayət verən deməkdir. «Şübhəsiz ki, Allah iman gətirənləri doğru yola yönəldər (HƏDİ)». (əl-Həcc 54). «Rabbinin sənə bir rəhbər (HƏDİ) və bir mədədkar olması kifayət edər». (əl-Furqan 31). Rəsulullah (s.a.v) buyurdu: «Şübhəsiz ki, Allah hidayətə yönəldəndir və fitnəyə salıb azdırandır»
(İmam Məlik «Muvatta» 1729. )

Hidayət İki Cürdür: 1. Yol göstərmək, dəvət etmək və yönəltmək. «Sən yalnız bir müjdələyicisən. Hər bir millətin bir yol göstərəni vardır». (ər-Rəd 7). «Sən düz yola yönəldirsən». (əş-Şura 52). 2. Qorumaq, dəstəkləməkdir. Bu da yalnız Allaha məxsusdur. «Şübhəsiz ki, sən istədiyini doğru yola yönəldə bilməzsən. Amma Allah Ardı »

Artıq pis sonluqdan qorxmaq müttəqilərin belini qırmışdır. Əgər sən ölüm ayağında olan çoxlarının halına baxsan görərsən ki, onlarla gözəl sonluq arasında bir maneə vardır. Onların pis əməlləri bir cəza olaraq onlarla gözəl sonluq arasına girmişlər.

Hafiz Əbu Muhəmməd AbdulHəqq b. AbdurRahmən İşbili deyir ki: «Bil ki, pis sonluğun müəyyən səbəbləri, yolları və qapıları vardır. Bunlardan ən böyüyü dünyaya qapanmaq, axirətdən üz döndərmək, günahlara cürətlə getməkdir. Günah insana güc gəlir və onun qəlbini örtür, ağlını silir, nurunu söndürür. Bundan sonra da o, kimsə heç bir nəsihət də fayda vermir. Əksər hallarda ölüm də ona elə bu vaxtlarda gəlir. O, kimsə təlqin edənin Ardı »

Bəli, elmlə, biliklə bağlı məsələlərə mübarək İslam dini fövqəl dərəcədə yüksək əhəmiyyət vermişdir. Mübarək İslamın bünövrəsini təfəkkür, təəqqül, elm təşkil edir. Elm sözü, təəqqül sözü, təfəkkür sözü Quranda çox-çox işlənib. Qurani-Kərimdə yüz beş dəfə «elm» sözü elə «elm» kimi işlənib. Yeddi yüz yetmiş dəfə «elm» sözü müxtəlif variantlarda, müxtəlif formalarda işlənib. Qırx doqquz dəfə Quranda «əql» sözü işlənib, on səkkiz dəfə “fikir” sözü işlənib, iyirmi dəfə “fiqh” sözü işlənib. O zaman «fiqh» - ümumi biliklərə deyirlərmiş. Sonradan yalnız əhkamla bağlı elmə “fiqh elmi” deyiblər. O zaman bir adama fəqih deyəndə, hər sahədə dolğun biliklər malik olan bir insan nəzərdə tutulurmuş. Bu Ardı »