Maraqlı melumatlar → Ana Və Uşaq (təsirli Hekayə)
Ana, bilsən nə xoşbəxtəm, hər gün
bir
damcı boy atıram. Böyüməyimdən
xəbərin olsa da, burada hansı hisslər
keçirdiyimdən xəbərsizsən. Fikirləşirsən
ki, bir tikə canımla nə düşünə bilərəm.
Düzdür, heç nə görməsəm də hər şeyi
duyuram – məni əzizlədiyini, əllərinin
istisini, hətta hirsləndiyini də... Göz açıb
böyüyəndə nəyə hirsləndiyini mütləq səndən soruşacam. Nədisə son günlər
yaman ağlayırsan. Ağlama ana, onda
mən də burada kövrəlirəm! Hə, hə,
ağlayıram! O gün mənə güclü zərbə
dəydi. Elə bildim əzilib buradaca
öləcəm. Məni qoru ana, sənə gələcəkdə yaxşı
bala olacam, incitməyəcəm, göz yaşı
axıtmağa qoymayacam. Bax, elə
bətnindəcə söz verirəm!.. Görəsən,
atam
da məni sənin kimi sevir? Onun da əzizləməyinə elə ehtiyacım var ki.
İstəyimi duya bilsəydin, arzumu ona
çatdırardın. Əlinin istisinə, qüvvəsinə,
bilsən, necə həsrətəm. Kaş ki, Ardı »