İmam Şafii-nin həyatının son anları
İmam əş-Şafiinin yaxın dostu imam əl-Məzani deyirdi:
“Mən əş-Şafiinin yanına girəndə onun ölümünə səbəb olan xəstəlik imamı əldən salmışdı.Mən soruşdum:
-Ya Əbu Abdullah, özünü necə hiss edirsən?
O başını qaldırdı və dedi:
-Mən hiss edirəm ki, bu dünyanı tərk edirəm, qardaşlarımla vidalaşıram, pis əməllərimlə və Allahla görüşə gedirəm və bilmirəm ki, qəlbim təbriklərlə qaşılanacaq cənnətə düşəcək, yoxsa onun halına acıyacaqları cəhənnəmə”.
Sonra o ağladı və bu şeiri oxudu:
Ürək sərtləşib, həyat yolu daralanda, bir ümid Sənin əfvindir.
Ya Rəbbim, mənim günahlarım böyükdür.
Amma günahlarımı sənin rəhmətinlə müqayisə etdim.Rəhmətin onları üstələdi.
Sən durmadan günaha batanlarları əfv edirsən, Sən böyük rəhmətin sayəsində onları rahat buraxırsan.Əgər Sən olmasaydın, Ardı »