Yuregimde turlu yikintilarla gezerken tanimistim onu..yapraklari buz tutmaya alismish ve yere dushmekte olan son yapraktim belki de..
ona soyleyin ;gunesh oldu dogdu yuregime...ilkbaharimi onunla buldum ben....
oyle bir yasham sectik ki birbirimize,o ilk gulumsemenin sicakligi ile her gun daha fazla isittik birbirimizi..daha fazla hep daha fazlasi...ve bazen olup da aramizdaki mesafe arttikca ushur olduk,ushuduk...
ona soyleyin; buz tutan ellerimi en guzel o isitirdi..
zaman geldi alishkanlilarimiz degishti...artik biz vardik..ikimiz..onun yaninda olmak,onu hissetmek yollarda onunla adim atmak,ona;dostummm,bitanem,her seyim diyerek simsiki sarilmak dunyanin en buyuk mutluluguydu...mutluyduk...
Ne yalanlar soyledik ama en guzelleri,en profesyonelce olanlari bizimdi...en son adima kadar dushunur oyle soylerdik hepsini,arkasinda en ufak bir shuphe birakmadan;bu yalanlarin bir gun gelip bizi bulacagini nereden bilirdik ki...
Ama en huzurlu insanlar hep biz olduk..cunku o vardi,onun ichin ben vardim;bulmushtuk artik birbirimizi...
ona soyleyin;benim hichbir aliskanligim onun kadar guzel degildi..en degerlimdi...
Hep dogru yollar cizmeye calistik birbirimize..ben olumu sectim,o bana olum oldu olumun ellerine vermedi...yasamaktan vazgectim,yasham oldu ben varim burada dedi..olmedim,oldurdu,olduk;yashamadim,yashatti,yasha dik...
ona soyleyin;onunla yasham hich bu kadar anlam kazanmadi..
ama zaman gectikce bir seyler yitirmeye baslamistik...o buyuk heyecan,o buyuk dostluk kan kaybediyordu artik...kiskancliklar,davranislar,anlamsiz tavirlar,insanlar,chichekler,bocekler....bir suru de bahanemiz vardi bunun ichin...o kadar cok ve o kadar anlamsiz bahaneler ki..
gun geldi bunlarin arkasina sigindik..halbuki hich boyle yapmazdik biz..yapmadik..yapamadik..ve gun geldi,birbirimizin arkasinda durmak,birbirimize siginmak varken bahanelere sigindik,biz'i unuttuk..unutturdular...unutmak zorunda kaldik...
ona soyleyin;o olmadiginda yanan,aciyan yuregim bir daha asla oyle yanmadi...yanmaz...yanmayacak..
Ve o kadar zamanin ardindan anlayisimizi kaybettik..dostluk anlayisini,bagliligi...
aslinda biz kendimizi kaybettik,biz'i,birbirimizi...
Farkli insanlar,farkli yuzler tanidikca birbirimizi goremez olduk artik...Tercihimiz hep farkli yuzler oldu...
Gerceklerden hep kactik,o kovaladi,biz surekli,her seferinde,defalarca ama defalarca kactik...cok uzaklara gittik..kapilarimizi kapattik her seye,adi;yeter ki gitmek diye konulsun dedik ve gittik..
ona soyleyin;tak etmishti hayatin canina ve dur dedi artik!dedigimde kimse bana bu kadar kizmamisti....
Bir aksam,bir hoshchakal kelimesiyle yikildi ichimdeki her sey..Anlamadan,dinlemeden,anlamaya bile calishmadan hoshcakal...
Gitti..tarifi olmayan bir huzun,tuhaf bir bakish,bugulu gozlerle arkasinda birakti her seyi ve gitti...İchimdeki o yangin,o gidishle sondu..
Onu oldurdum...
Yuregimdeki onu oldurdum...
Hem de kendi ellerimle,kendi yuregimle...
ona soyleyin;ben hichbir seyi onu uzmek ichin yapmadim;belki o da.....
İshte o gunden sonra,yanimda olmasi ichin biraktigim elleri tekrar tutmaya basladim,hem de en bastan itibaren;ilk biraktiklarimdan bashlayarak..birazcik sevgi,biraz daha umut,biraz daha deger tashimak ichin..biraz daha...biraz daha....
Gun gelip beni gormek istediginde de hayir dedim..ichimdeki bu ateshi artik sondurmeliydim...ben hayatimi verdim gulen yuzune,gecelerimi verdim,gelecegimden vazgectim ugruna,kendimi biraktim ellerine ve sonuch...
biz degil...
ben...sadece ben..bir ben...
ona soyleyin;donushu olmayan bu gidish hich bu kadar aci olmamisti...
SHimdi gunler geciyor,zaman farkli demlerden chaliyor hayatimda..Firsatlar ariyorum her gecen gun..daha farkli umutlar atiyorum bana verdigi o masmavi,o shirin kutuya..
Umutlar...Ama artik ona dair degil..bize dair degil...
ona soyleyin;hep dedigimiz gibi diyorum artik...hayat ishte,kader,kismet,hayirlisi.......en hayirlisi bu muydu?
Ve bu da son vedam...artik paylashmak zorunda oldugun bir gokyuzun yok..o artik sadece senin..daha gidecek cok yolumuz vardi ya hani,o da yok...butun yollar sana kaldi..en genish haliyle...daha rahat yurursun eminim...
Dilerim en guzel hayat senin olur...en guzel yollarda sen yurursun...yapraklarin hich dokulmesin,buna sakin izin verme...onlari da toplayamaz kimse,sakin guvenme,yazik etme hayallerine...Haa unutmadan,anneni de sakin uzme..biz olsek de onu uzmezdik, sen de uzme...
ona soyleyin;
Ona soyleyin...
Yalniz ona soyleyin...
Her seyi ona soyleyin...
O da Hoshcha-kalsin....
O mu..? O bilir kendini
Tarix: 19.11.2013 / 04:09 Müəllif: Akhundoff Baxılıb: 360 Bölmə: Sevgi varmı?