Haqqinda.az

HAYATIMIN EN GÜZEL TESADÜFÜ:):):)

bazen içinizden bişeylerin koptuğunu,bir yanınızın ne kadar acıdığını ve yanlızlığın zorluğunu hissedersiniz.işte ben öyle bi durumun en uç noktalarındayken, gülmek için yaşamaktan fazla çaba sarfettiğim bir dönemdeyken tanıdım eşimi.eşim diyorum çünkü çok az kaldı evliliğimize.
bundan yaklaşık 2 ay önce hiç bir şeyden zevk alamazken evimde ve işimde sorunlar yaşarken bir tesadüf oldu.işimde çalışırken hatta müşterimle ilgilenirken bilmediğim bi numara arka arkaya çağrı atmaya başladı.önemsemedim tabi ve işime döndüm.fakat sonra hemen aynı numaradan hani şu okuyanı sinir etmekte kesin çözüm olan soğuk espriler vardır ya işte onlardan en berbatının yazılı olduğu bir mesaj geldi.zaten sinirli ve uğraşacak yer arayan birisi olarak daha fazla dayanamadım ve numarayı aradım.karşıma çıkan ses öylesine huzur verici ve rahatlatıcıydı ki hala ilk "efendim"deyişi kulaklarımda çınlar.neyse karşımdaki kişiye kimi aradığını sordum ve tanımadığım bir isim söyledi malesef yanlış dedim.birazda sert çıkmışım ki gece bir mesaj geldi.yine o numaraydı.aslında çok uzun zamandır görüşmediği bir arkadaşının numarasını başka bir arkadaşından aldığını ama yanlış aldığını açıklayıp özür diliyordu.nezaketen önemli olmadığını ama bi daha olmamasını belirten bi msj çektim.sonrasına gelince klasik seni merak ettim,kimsin,nerdensin,ismin,cismin gibi sorular işte.ilk başta ikimizde vakit geçiriyor ve makara yapıyorduk.ikimizde izmirliydik ama o askerlikten dolayı istanbuldaydı.sonra arkadaş olduk ve sonra nasıl oldu hala bilmiyoruz birbirimizi tamamladık artık iki kişi değil tek beyin,tek yürek olmuştuk.saatler,günler,haftalar geçti.herşeyimizi anlatmıştık birbirimize hiç yalansız ve korkusuz...
şimdi ne mi oldu? bir daha asla hiç kimsede bulamayacağım aşkı buldum,üstelik ne o beni gördü ne de ben onu.ama çıkarsızca,gerçekten,yürekten sevdik saygıyı,güveni,insanlığı yeniden tanıdım.oysa unutalı çok olmuştu.
ikimizde böyle güzel şeyleri ve birbirimizi kaybetmeyi asla düşünmüyoruz.ve en kısa zamanda da evleniyoruz.
iyi ki hayat beni bu kadar yormuş,bu kadar bıkmışım ve bu karanlıkta küçücük bir ışığa bile ümitle yürümüşüm.o telefon numarasının yanlış alınması ve benim ÇAĞRI'yı tanımam hayatımın en güzel en unutulmaz tesadüfü.
bu arada şunu da paylaşayım.sevgilimin verdiği yaşama sevinci ve özgüvenle çok seçkin bir yerde işe başlayıp memnun olmadığım işimden ayrıldım yani mutluyum,huzurluyum ve en önemlisi SEVİYOR ve SEVİLİYORUM...