Haqqinda.az

ŞİMDİ NE OLACAK???

Aynı mahallede oturuyorduk.Ama ben onu daha önce hiç görmemiştim.ilk defa lisede görmüştüm onu.o göstermişti kendini bana hemde o ışıl ışıl gözleriyle uzaktan uzaktan tebessümüyle.....birsüre sonra beni sevdiğini söyledi.bende ona karşı boş değildim.onu sevdiğimi söylemesem de o anlıyodu bendeki ona olan sevgiyi.gözleri çok güzeldi alamıyodum kendimi onun gözlerinden.sonra okula hep beraber gidip gelmeye başladık. kısa zaman sonra nerdeyse tüm hocalar duymuştu ve bizim beraber olmamızı istemiyolardı.böyle oldukça daha bağlandık birbirimize.Anneler babalar da duymuştu artık bizi...herkes yok olmaz diyodu.yaşımız küçük olduğu için midir nedir hayatın bize toz pembe göründüğünü söylüyolardı.ama biz etraftan gelen sözlere hiç aldırış etmeden birbirimizi sevmeye devam ediyorduk.Artık lise bitmişti önümüzde öss vardı. o benim okumamı istemiyordu.çünkü karşıma biri çıkarsa ondan vazgeçeceğimi düşünüyordu.Ama ben ondan nasıl vazgeçebilirdimki....o kazanamadı öss yi ama bana iki yıllık gelmişti.okumaya devam etmeliydim.kendime güvendiğim sürece onu bu kadar çok sevdiğim sürece nasıl bi başkası için ondan vazgeçbilirdim ki.simsiyah gözleri beni alıp götürürken denizin en mavi köşelerine ben oralardan nasıl vazgeçebilirdim ki.okulum da bitti o hala üniversite sınavlarına girmeye hazırlanıyordu.Artık etraftakiler evlenin neyi bekliyorsunuz diyordu.tam beş yıl olmuştu.biz birbirimizi bu kadar çok severken neden hep ayrı kalıyorduk ki neden neden.onunla sırf beş on dk
görüşebilmek için hep saatlerin geçmesini bekliyordum.hala da öyle ama şimdi çok kırgınım ona bu kırgılığım belki de birbirimizi çok sevdiğimiz halde ayrı kalmamızdandır.çok seviyoruz ama ayrıyız.demekki bi yerden sonra sevginin gücü diye bişey kalmıyo. peki şimdi ne olacak nereye kadar neyi bekleyeceğiz biz böyle....