Haqqinda.az

bilmem

DOMATES VE SERÇE

Bir zamanlar bir serçe varmış. Dolaşırken bir şey görmüş ve çok şaşırmış. Niye mi? Çünkü ömründe ilk defa böyle bir şey görmüştü. Merakını gidermek için yanına gitti ve şöyle dedi: "Şey, bakar mısınız?
Sizin adınız ne?" Tabiî ki domatesten ses çıkmaz. Serçe şaşkınlıkla domatesin etrafında dolaşır. Sonra kendi kendine şöyle der: "Bilmeden bir şey mi yaptım acaba?" "Neyse ben seni daha fazla rahatız etmeyeyim." der ve gider. Artık tüm düşüncelerinde
o garip yaratık vardır. Belki o da nedenini bilmiyordur. Bir gün onun yanına tekrar gider ve düşüncelerini söyler. Yani onu sevdiğini. Bizim domates yine konuşmaz. Serçe artık zıvanadan çıkar." Yeter ya konuş! Seviyorum diyorum anlasana." der fakat yine konuşmaz. Serçe geri gider. Adeta yemeden içmeden kesilir ve bunun böyle olduğunu gören arkadaşları neler olduğunu öğrenmek için sorarlar. "Sana neler oluyor böyle hiç konuşmuyor, yemiyor, içmiyorsun. Sanki havada uçan bir ölü gibisin." "Ben birine âşık oldum ama o benimle hiç konuşmuyor. Artık bıktım" Tabiî ki derdine arkadaşları da çare bulamaz. Bir gün tekrar gider ve ona tekrar yalvarır: "Anla artık beni ben seni seviyorum." O anda arkadaşı oradan geçer ve onun bir domatesle konuştuğunu görür. Aşağıya yani arkadaşının yanına iner. "Bu konuşmaz ki!" Serçe şaşkınlıkla: "Niye ama? O beni anlıyor istersen soralım beni seviyor mu yoksa sevmiyor mu diye. Cevabı kesin evet olacaktır." Serçe sorusunu yöneltince Domates sağa sola doğru gitti fakat bu konuştuğu ya da onu anladığı için değildi. Sadece biraz rüzgâr vardı. Serçe sevinçle " Bak o da beni seviyor gördün mü?" Arkadaşı gülerek domatesi ısırdı. Bunu gören serçe bir yukarı bir aşağı uçtu, feryat etti ve uçarken ağzından hep aynı kelimeler çıkıyordu: "Arkadaşım sevdiğimi yedi!" Arkadaşının yaptığı ona göre kötüydü fakat amacı onu bilinçlendirmekti. Biliyorsunuz serçelerin ömrü 6 aydır. Bu serçe de ömrü boyunca domatesi hep hatırladı. Tabi arkadaşını da.
Bu hikâyeyi ben uydurdum. Fakat gerçekte bu şekilde olmasa da böyle olaylar yaşanıyor. Benim hikâyemi okuduğunuz için teşekkür ederim