Haqqinda.az

GÜNAHKAR AŞK

Biz onunla 6 temmuz 2006 tarihinde bir otobüs yolculuğunda tanıştık..onu ilk gördüğümde içimde bir heyecan olmuştu onunla nasıl konuşabilirim dıye düşünüyordum kendi kendime ben yolcuydum o ise muavin...fazla zaman geçmedi yanıma geldi ve nereli olduğumu sordu bende önce bir tepki vermedim camdan dışarıyı izliyordum.Neden yüzüme bakmıyorsun diye sordu bende dışarıdaki manzara çok güzel dedim oda ne yani ben tipsizmiyim diye sordu bende güldüm..sonra tanıştık yolculuğun bitmesine az kalmıştı ben e...otogarında inip oradan başka bir otobüsle memlekete gidecektim o yıllarda üniv.öğrencisiydim..bana tel.numarasını verdi belki ararsın dedi evet dayanamadım ve aradım..aradan 2 ay geçti ben ondan soğumuştum aradığında cevap vermiyordum..sonra tatıl bitti okula döndüm oda b.....de askerdi aylardan kasımdı askerliği bitti ve memleketıne geldi bana görüşelim dedi bende olur dedım tek amacım bu ilişkiyi bitirmekti..onla ilk karşılaştığım anda anladımki ona aşık olmuşum farketmeden...aradan aylar geçti sık sık görüşüyorduk..o başka bir şehire çalışmaya gitti bende tatıllerde memlekete değil onun yanına gitmeye başladım..aylar sonra biz birlikte olduk yani bana sahip oldu..ben çok ağladım ama asla seni bırakmıycam dedi..ben okula geri döndüm çok geçmedi mıdemi bir tuaf hissetmeye başladım aradım ve dedım kı ben hamıleyim galiba...şaşırdı inanmadı 1 ay sonra geldi doktora gittik ve tahlil yaptırdık beklemeye başladık.sonra gitti tahlil sonuçlarını aldı geldi ve sonuçları benım kafama attı sinirliydi hemşire ona gözünüz aydın baba oluyosonuz demiş..ben çok mutluydum güldüm ve bana kızdı ne gülüyorsun dedi..aldırcaz onu dedı ağladım çok ağladım akşam oldu heryerde bebeğı aldırabilceğimiz bi doktor arıyorduk ve bulduk..hastane odasına girdim ve yattım korkudan değıl üzüntüden titriyordum oda koridorda beni beklıyordu..ben içerde bağırıyordum ama acıdan değıl sırf o duysun içi acısın dıye..bebeği aldırdık ve ben dinlenmek için yatağa uzandım o içeri geldi ve ben ağlamaya başladım saatlerce günlerce aylarca ağladım..nede olsa o kendi canımdan bir parçaydı..beni hep sevdığını söylüyordu aramızda hiçbir problem yoktu ama ben evlenelım dıye baskı yapıyordum oda evlılığe hazır olmadığını daha çok erken olduğunu söylüyordu..aradan aylar geçti okulum bitmişti onlara gittim birkaç gün ailesiyle kaldım okulda bi işim çıktı eşyalarımı onlara bıraktım ve dedım kı ben bu akşam geri dönemem sen yarın eşyalarımı oraya getir..oda tamam dedi..ertesi gün oldu aradım telefonu kapalı ısrarla aradım hep kapalıydı..abisini aradım sonra o telefonunu açtı dedim nerdesin oda dedı yoldayım geliyorum bekledım bekledım yokkk.sonra bir baktım eşyalarımı abisiyle yollamış banada msj atmış benden sana hayır yoktu boşuna bekleme dıye başımdan kaynar sular döküldü sanki ağladım delirecek gibiydim biletimi iptal ettim ve onun olduğu yere gittim aradım gel benı al dedım çok kötüydüm o an..beni aldı ve oturduk bıyerde sana hiç yalan konusamıyorum sçs dedı..ama oysaki o gün s....denen bi kızla görüşmek için ekmiş beni üstelik ben memlekete dönünce kızı istetmeye gitmiş..yine affettım çünkü çok sevıyordum halada sevıyorum ama o artık beni sevmedığıni söylüyor konuşuyoruz ama çok soğuk sevdığını biliyorum ama unut dıyor..şuan önümde 2 şık var..ya o ya ölümm....!! bir cana kıymanın bedelini yaşıyorum şuan eminim ne kadar tövbe etsemde bu yükü bu omuz kaldırmıyor..o beni sevmesin ama bu hayatta mutlu olsun tek istegim bu Seni çok seviyorum cennet kokulum...