Haqqinda.az

bilemezdimki izlerinin sonra silineceğini..

ortaokul ikinci sınıf kış aylarıydı bizim sokkata bir internet cafe açıldı..ben takılmaya başladım oraya..bigün daha kelebek chat falan bunları yeni öğrenmiştim açmaya çalışıodum..cafeye biri girdi "ismail abi" çok hoşuma gitmişti 19 yaşlarındaydı sanırım veya yeni girmişti,uzundu saçları kumral,yakışıklı..çocukluk işte ismail abi ismail abi alıştım ama ben onu seviyordum bu cafede çalışıodu bende hergün annemden aldığım 1 milyon harçlığı oukulda harcamayıp okul çıkısı öğlen cafede harcıyordum..derken aradan 1 yıl geçti hala abi diyorum yanımda kızlara sarılıo,öpüo sevgilisini kızlarda büyük!bense içten içe kıskanıodum..onla konuşmak için neler vermezdim telefonda,internette..ama msn inib ilmiodum öğrenmek içinde uğraşmadımda..msn de cam açardım birine camı çaktırmadan ismaile çevirirdim onu göreyim die ekranı büyülttürdm..derken böyle geçti..ben liseye başlamıştım ismail abide işten çıkmıştı onu hiç göremedim ozamanlar nerde oldunu bilmiodum..kimseylede çıkmamıştım benim tek hayalim ismaildi..ama kendi kendime o sana bakmazki kızım sen daha çocuksun gibi sözler geçodu aklımdan..bigün msn e girdim kimse açık değildi engelli bi vatandaş vardı kaldırdım engelini maksat muhabbet olsun..başladık muhabbete adın ne deidm ismail dedi ben ne olduysa çok kötü oldum ağlamaya başladım birden..hissetmiştim..bende melisa dedim derken muhabbetet başladık ya o bana bişe yazsın die ekranda n ayırmadım kafamı,gözlerimi..sanki herşey bitmişti o an sadece onun söyleyeceği bir söz beni heyecanlandırıyordu,msn den çıktı bu arrkadasının msn iymiş arkadası numarasını verdi ismailin sabah ona cağrı attım ne bileyimhemen arayacağını konuştuk biras sen beni tanıosun aslında dedim ama sölemice dedim bu meraklanıyordu..derken msn e konuşuos yine bunla ama benim oldumu bilmio bilse ona 2 yıl boyunca abi dediğim kişi oldunu::)))işte bigün dedi bana sıkıldım artık yeter be ddediçıkçaksan çık karsıma olmaz böyle dedi..diğer gün arkadasım dediki gidicez onun yanına takıldığı kafe vardı internet tuttu kolumdan beni tam kapıdan geri döndüm cesaret edemedim..benim çalarkendinlet özgünün parçası şeytandı ozamanlar..ismailde onu çok seviomuş biizm şarkımıs olsun demişti telde..bigün yine cesaret cesaret o kafenin kapısından adımımızı attık kübrayla bakış o bakış sanki bayılacaktım yerin dibine girmek istedim gitmek istedim çok utanıodum..bikaç adım atar atmaz özgünün parçası çalmaya başladı anlamıştı benim oldumu ardından bi mesaj geldiğin için sağol..derken konuyştuk bunla 13 mart 2006 pazartesi buluştuk 15 mart 2006 çarşamba çıkmaya başladık
herşey çok güzeldi ben çok mutluydum seviodum..
aradan 3 hafta geçti ayrıldık..aama çok kötü bi duygu hele seven için çok ağlamıştım sabah kalkıp yastığım sırılsıklam hep ağlıyorum ölmek istiyorum derken sonra yine barıştık ben onu unutamam belki ama sevgisinin zaman sildi son ayrılığımız bana muğlaya gidiyorum de,mişti ama eski sevgilisinin yanına gitmiş tekrar sözlenmiş o sırada beni hep arıodu sürekliama erkkeler işte hepsi aynı..şimdi hala konuşuyoruz onla arıo beni ama bişe hisettmiyorum böyle mutluyum..birkere sevdim delicesine ondada beni sevdiğime pişma n ettiler..şimdi nasılmı hepsiyle oynuyorum ben bana yeterim kimseye ihtiyacım yok şimdi kaç tane var veysel,ersin,berkan,ahmet,adnan.:))ama o benim için son acıydı şimdi kimseye bağlanmak istemiyorum aşık olmak istemiyorumm