Haqqinda.az

ikisinide cok sevmistim

ben 16 yasinda almanyada okuyan bir kizim
henüz 8.sinifa giderken birini sevdim,hani derler ya cockluk aski diye benimki hic de öyle degildi sanki cok büyükmüsüm gibi 3 sene boyunca onun pesini hic birakmadim...bu esnada bana ümit verdigi de hic olmadi aslinda.Ama takildim kaldim onda sanki oda beni seviyormus gibi yaptigi her hareketi izler bilirdim..ondan baskasini biran olsun düsünemedim...fakat sonra yeni geldigim sinifitan biriyle tanistim aslinda taniyordum ama ikimizde birbirimizden nefret ediyorduk..ama ayni sinifa düsünce isler degisti...önce tanistik sonra arkadas olduk ve gittikce bu arkadaslik icimiizde sevgiye hatta aska dönüsmüstü ben önce bunun farkinda degilmis gibi yaptim...bu sirada eski sevdigim kisiyi unutmus gitmisim artik onu hic düsünmüyordum aglamiyordum geceleri onun icin..aklim yanlizca simdiki halimdeydi cünkü onu gercekten cok seviyordum ..ve o gün gedi bana beni sevdigini söyledi fakat ben ona inanmak istemedim cünkü ayri kisiliklere sahiptik..o bana ne kadar yalvarsada hayir dedim ama onun bu hali yani uykusuz okula gelmesi benimle konusmmasi yanlizca 1 hafta sürdü sonra kendisine yeni bir kiz arkadasi buldu ama mutlu olamadi hep benim yanima gelirdi hatta kiz arkadasinin en zor aninda bile onun gözünün icine baka baka yanima geldi..tabi kizin bu durumu anlamasi cok uzun sürmedi kardesimle iyi anlastiklari icin kardesime benim üzerime konusmuslar neden onunla bukadar cok ilgileniyor diye ve kardesimde herseyden haberdar oldugu icin durumu onlar iyi anlasiyolar iyi arkadaslar diyerek idare etmeye calismis..neyse aradan birkac hafta gecince mutlu olamadigini anladi ve benim yanimdayken onunla ayrildi..yanindan geciyordum bana bakti ve hemen bu iliski bitsin artik diyerek benim yanima geldi.ayrilmadan öncede beraber iyi anlasmaya baslamistik ve barismistik .arkadas kalalim diye karar vermistik cünkü --onu bilemem ama benim arkadasligim degil askim günbegün daha cok büyüyordu..ve artik umutlarim yikilmisti hersey bir tek sey yüzünden bitmisti ortada ne arkadaslik ne ask nede sevgi vardi hepsinin tek suclusu bendim...cünkü sigara iciyordum ve o her defasinda bana kiziyordu hatta benim yüzümden kizlar tuvaletine girip elimdeki sigarayi bile söndürmüstü her dk bana bakiyor du..ve mezuniyet geldi ve biz vedalasamasik bile ..onu ne kadar cok sevdigimi söyleyemedim her zaman ardindan agladigimi gösteremesim en cok ta ona son kez sarilip senin gibi bi arkadasim oldugu icin cok mutluyum bile diyemedim...ama en güzeli arkadasligimiz hala sürüyor ve ben onun beni hala sevip sevmedigini merak ediyorum..su anda bile onunla yazisiyorum ve yemin ederim kuran üzerine yemin ederim ki hepsi gercek....simdi ümitlerim yok yeni birisinin karsima cikmasini bekliyorum ama gercekten ben her ikisinide cok ssevdim ama ilk sevdigim kisi ilk askim degildi bundan eminim simdi onu gördügümde belki heycanlaniyorum ama sevgi yok icimde nefret bile yok ama digerini gördügüm zaman kendimi sanki havada hissediyorum cok mutlu oluyorum....