Haqqinda.az

SevDim aMa soNu yokTu...!

Merhaba ben 14 yasında bir qenc kızım hikayemi tek sizlerle paylasmak istiyorum.Çünkü içimi dökecek kimsem yokk.Bu satırları içimden ağlayarak yazıyorum göz yaşlarım klavye ye döküle döküle yazıyorum sebebi ise platonik aşkım...! Bundan 3 yıl once eylül ayında eylunun ikinci haftası,cuma gunu,saat 4,hava yaqmurlu..=( ben o qün,o kara qünde imkansız sonu olmayan bir aska kapıldım.Hocamın oqluna ama neden imkansız aşk diyeceksiniz şimdi,çünkü o benden 1 yaş küçük 0nu çok seviyorum ama benım, onu sevdiğimden bile haberi yok aranda tam 7 ay qecti onu göremedim tam 7 ay artık ümidimi kestim ondan, ama yüreğimi asla..! Çünkü ona deliler qibi asıktım 7 ay sonra allah yüzüme güldü qaliba.Gittiqim voleybol kursunda oda vardı ama basketci olarak.Çok sevinmiştim en azından onu 4,5 ay görecektim...! inanamıyacaksınız ama benle bazen voleybol oynardı.Benle oynadığı içinde ona gülerdim.Oda bana..! ah o kadar mutluydum ki anlatamam zaman çok çabuk geldi geçti kurs tatile girdi onu göremiyecektim artık..! Onun için her gece ağlıyordum hıçkırıklara boğulurdum.ama sesimi duyan yoktu.aradan bir yıl geçti okulumuzda bir kermes düzenlenecekti oda geldi tabıkı ben yine havalara uçtum benle 2 yıl aradan sonra ilk defa konuştu ilk defa bana merhaba dedi.Güldük,eğlendik gezdik zaman geç oldu eve gidecektim.Son defa beni güldürmek için küçük bir espiri yaptı sırf ben güleyim diye..'' ayrılık vakti geldi dayanamıyacam aglıyacam '' dedi =)..sonRa arabasına bindi gitti...! yine aradan 4 ay geçti onu kermes gününden beri hiç görmedim onu untmaya kara verdim çünkü o,o beni sevemezdi ben ona göre değildim qaliba =( ama onu çooooooookkkkkk sevecektim hemde ölesiye ama o beni asla.Bu sene okulum bitiyor artık ne onu nede hocamı qörecektim bu yuzden onu unutmaya kara verdim ama halen bunu başarmış degilim.Biliyorumki o bu dunyada benım olamıyacak bu yüzden tek korkum (ßeyaz qelinliqi qiyerken demi o aklımda olacak...)