Şer qürbət ellərdə mənimlə birgə
addımlayan dostum Yəhya Məmmədova müraciətlə yazılmışdır.
Sən onsuz da əziz idin yad eldə,
Ən qiymətli bir insansan mənimçin.
Sən onsuz da əvəzsizdin, yad eldə,
Doğma göysən, asimansan mənimçin.
Bu qürbətdə milyonların içində,
İşığımsan, dumanların içində,
Arzuların, gümanların içində,
Sən yeganə bir gümansan, mənimçin.
Həsrət gücü dizlərimi qatlayıb,
Bir nəğmə de, vallah bağrım çatlayır.
Necə edim, okenlar adlayım,
Bir tədbir tök, olsun asan mənimçin.
Torpağımın tikanına qurbanam,
Ən gərəksiz insanına qurbanam,
Günəşinə, dumanına qurbanam,
Kainatdır Azərbaycan mənimçin.
Sənsən şerim, sənsən dilim yad eldə,
Sən də gül ki, mən də gülüm yad eldə.
Əgər gəlsə qəfil ölüm yad eldə,
Elə bircə sən yanansan mənimçin.
Ürəyimdir gizli-gizli ağlayan,
Bu Londanda sənsən məni saxlayan,
Sənsən məni yerə-göyə bağlayan,
Həm mələksən, həm inamsan mənimçin.
Uzaq getmə, mənim ilə addımla,
Qəriblikdir danışmayır adamla.
Sən bu saat familinlə, adınla,
Vətən adlı bir imansan mənimçin.
Tarix: 25.03.2013 / 17:07 Müəllif: *_*M_O_N_I_K_A*_* Baxılıb: 261 Bölmə: Sevgi şerləri