Koyu Karanlik
KOYU KARANLIK
Dünya yüzünü kendine dönmüş
Diller zehir zemberek acı
Ruh damarlarını koparmış bedenden
Akıl sıyırmış kendini benden
Yürek siyahla beyazın oyunu
Gözlerde donakalmış bir resim
Tüm portre karakırmızı boyanmış
Renkler akan kandan çalınmış
Zihnimde dünya koyu karanlık
Gündüz geceye veresiye yazılmış
Zaman geeye gündüzü işlerken
Ölüm ipleri tek tek çürütür
Yaşam kulaklara fısıldanmış melodi
Saniyeler birer birer notaları eritir
Anlaşılmaz dünyanın düzeni
Oyunun kuralı bu
Herkesi yaaş yavaş delirtir
Hapseder birçoğumuzu bir çemberin içine
Bazılarımız zindanda özgürken
Bazılarımız dışarda esareti yaşar...
Tarix: 19.11.2013 / 04:02 Müəllif: Akhundoff Baxılıb: 150 Bölmə: Sevgi şerləri
loading...