Mənə sənsizliyi öyrət..
Hər düşdüyümdə tutub əllərimdən qaldıran ayağa, əllərinlə silən gözyaşlarımı.. Titrəyir dizlərəm, keçdim getməkdən, addım atmaqdan, ayaqda belə dayana bilmirəm. Yıxılıram kiçicik bir toxunuşla boylu boyunca yerə..
Su kimi axıb gedirsən əllərimin arasından, tuta bilmirəm.
Əllərimdə buraxdığın yaşlığını da götürüb getsənsə ya..
Axsa gözlərimdən gözlərin gözyaşlarım kimi..
Mənə yoxluğunu öyrət.
Heç bir şey gözəl olmayacaq bundan sonra de, "Sən yoxsan" de, "Mən yoxam" de.
"Dənizin ləkəsi də çıxar əlbət bir gün", "Bundan sonra heç gəlməyəcək baharların, həmişə zəmhərilərdə üşüyəcəksən" de..
Köhnəlmiş bir həyatın içindən götürdüyün məni, burax götürdüyün yerə.
Mənə getməyi öyrət..
Zənn etdim ki çox asan olacaqdı, dönüb kürəyimi ağır addımlarla gedəcəkdim yalnız. Heç bir şey azalmamış kimi tutub həyatın bir ucundan, ovudacaqdım özümü, öz bəzədiyim yalanlarla.
Bilə bilməzdim ki, öyrənmədiyimi getmələri. İlişdi ayaqlarım illərə, səndələdim, sarsılıb qaldım olduğum yerdə.Bir addım belə atmıran indi nə önümə nə də ardıma, gözləyirəm eləcə.
Mənə tənhalığı öyrət ..
İzdihamların arasında eşitmirəm heç bir səsi. Nə bir sevda, nə də bir dost əli çəkib çıxara bilmir məni tənhalığımdan.
Böyük dünyada bir mən qalmışım sanki tək başıma.
Halbuki davam etməkdə həyat, axıb gedir zaman hər kəs üçün. Gün yenə doğulur bir yerlərdə, axşamlar olur. Şəhərin işıqları işıqlandırır bir-bir küçələri.
Yağışlar yağır.. Dərin bir nəfəs alıb, içimə çəkmək istəyərkən fikir verirəm torpağın qoxusunu belə hiss etmədiyimi artıq.
Mənə sənsiz ağlamanı öyrət..
Heç bilmədim ki mən tək ağlamanı. Kiçik bir qız uşağı kimi sığındığım qollar, indi elə uzaq, bir o qədər də yad..
Səninlə olan çoxluğumu buraxarkən səndə, mənimlə qalacaq təkliyim yanımda gözləyir məni..
Bilərsən, heç sevmədim "Əlvida" ları. Neçə dəfə "Sağol" dediyimi də saymadım sənə..
İndi tək bir söz belə etmə, susalım yalnız.
Son dəfə "Əlvida" deməyi öyrət, getmədən əvvəl...
Tarix: 19.11.2013 / 04:02 Müəllif: Akhundoff Baxılıb: 160 Bölmə: Sevgi şerləri