Haqqinda.az

Bir qaranquş bir adama aşiq olur. Pəncərənin önünə qonub bütün cəsarətini toplayır, tüklərini qabardır, gözəl durduğuna əmin olduqdan sonra kiçik dimdiyi ilə pəncərəyə vurur: Tık… Tık… Tık… Adam pəncərəyə baxır. İçəridə işi ilə məşğuldur. Kimdir onu işindən aralayan? Balaca bir qaranquş! Həyəcanlı qaranquş dərin bir nəfəs Ardı »

- Mən artıq həyatdan yorulmuşam- pəncərə qarşısında əyləşmiş oğlan uşağı dilləndi.
- Niyə?- deyə yaxınlıqdakı anası soruşdu.
- Mənim bu həyatla mübarizə aparmağa gücüm yoxdur- deyə uşaq fikirli və kədərli halda cavab verdi.
- Kimsə məktəbdə xətrinə dəyib? Yəqin yenə də o 5-ci sinifdə oxuyan Dimkadır. Artıq neçənci dəfədir ki, sinif rəhbərinizə şikayət edirəm. Görəsən onun valideynləri nə fikirləşir.
- Yox, ana, yox, məktəbdə hər şey qaydasındadır.
- Bəs sənin əhvalını pozan nədir?
- Nə üçün bu həyatda mənim fantaziyalarıma, arzularıma yer yoxdu?
- Başa düşmədim, sən nə haqda danışırsan, oğlum?
- Sinifdə yalnız mən təyyarəçi olub buludlar üzərində uçmaq istəyirəm. Digər yoldaşlarım isə biznesmen, direktor olub çoxlu pul Ardı »

Bir qarışqa, bir gün yazılmış bir vərəqin üzərində gəzirdi. Kağızdakı şəkil və yazılar onu heyrətə salmışdı. Özlüyündə fikirləşirdi ki, bu şəkil və yazıları kağız özü yaratmışdır, yoxsa başqa birisi? Elə bu fikirdə ikən bir qələm kağızın üzərində gəzərək başqa bir yazı yazdı. Qarışqa bildi ki, bu şəkil və yazılar kağızın deyil, qələmin yaratdıqlarıdır. Dostlarının yanına gəlib dedi: Bu gün yeni bir kəşf etmişəm. Dedilər: Nəyi kəşf etmisən?
Dedi: Mən bu gün bilmişəm ki, kağızın yazı yazmaq və şəkil çəkmək qüdrəti yox imiş, bəlkə bunları yaradan qələmdir. Hər şey qələmin fırlanması ilə yaranırmış. Biz başımızı həmişə yerə tiktiyimiz üçün, ancaq səhfəni görürük. Amma Ardı »

İmtahanlara 180 gün qalmışdı. Şagirdlərdən biri müəllimin yanına gələrək birgünlük icazə istədi. Müəllim, əvvəlcə, bir qədər susdu, sonra üzünü şagirdə tutub danışmağa başladı: «Deməli, birgünlük icazə istəyirsən. Elə isə gəl sənin nə istədiyini birlikdə hesablayaq: İmtahanlara 180 gün var. Həftədə hər gün 8 saat dərsin var. Bu edər 60 gün. Yerdə qaldı 120 gün. Hər gün 1 saat nahar fasiləsi. Bu da edər 8 gün. Yerdə qaldı 112 gün. Şənbə günləri 5 saat əlavə dərsdə olursan. Bu da edər 11 gün. Yerdə qaldı 101 gün. Gündə orta hesabla 8 saat yatırsan. Bu da edər 60 gün. Yerdə qaldı 41 gün. Həftədə Ardı »

Menasız saydığım bir dövürde
tesadüfen girdin heyatıma. Her
şeyi deyişdin. Çetini sevdim
seninle. Özünle getirdin bütün
sevincleri ve sevgileri. Qınadılar
meni, seni tesadüfen tanıdığım
üçün. Senin bir başqa dünyanın
insanı olduğunu, eslinde menim
o dünyada yerimin olmadığını,
menimse deli olduğumu dediler
zaman-zaman. Heç ne
düşünmedim. Menim üçün bir
sen var idin. Bütün dünyama
bes eden bir sen...
Seninle sevdim her şeyi. Sebr
etmeyi, bağışlamağı, laqeyd
olmağı, düşündüklerimi
demeyi...Eslinde sevmediyim her
şeyi seninle öyrendim ve
sevdim. Bilmirem menim üçün
kimsen. Dostmu, yoxsa...?
Deyerlisen menim üçün, birce
bunu bilirem...Dünyamsan
menim... Dünyanın bele
sığmaqda acizlik çekdiyi
dünyam...
Senin ala gözlerinle baxmağı
sevirem bütün kainata.
Anlayırsan meni? Başa sala
bilmirem hislerimi. O qeder
deyerlisen ki... Hislerimin adını
ne qoyacağımı bilmirem.
Ucuzlaşmağındanmı qorxuram
göresen duyğularımın? Yoxsa
seni itirmekdenmi?
Deseler bu eşqdir, inanmaram.
Ya da inanmamaq üçün israr
ederem. Bir ömür boyu yanımda
deyil, beynimde, Ardı »

Düşündürücü hekayələr → Doğurdanmı qadın kişi üçün ayaqqabıdır?

Bir dəfə bir qrup kişi müxtəlif məsələlər ətrafında qaynar müzakirələr aparırdı. Bu zaman hörmətli müdriklərdən biri də onlara yaxınlaşıb, birlikdə əyləşir.
Müzakirə iştirakçılardan biri söhbətli evlilikdən və ailə həyatından salır və deyir:

— Qadınlar ayaqqabıya bənzər. Kişi özünə uyğun ayaqqabı tapana qədər onları istədiyi qədər dəyişə bilər.

Hamı təəccüb içində bu sözləri söyləyən şəxsə baxdı. Sonra isə onlar üzlərini müdrik insana tutdular ki, onun bu mülahizə ilə bağlı fikirllərini öyrənsinlər.
— Bu, tam həqiqətdir! – qoca müdrik bəyazlaşmış saqqalına tumar çəkə-çəkə söylədi. Sonra isə əlavə etdi:
— Həqiqətən də qadın ayaqqabı kimidir, amma yalnız o Ardı »

Ele bu zaman goyden duwmuw kimi, Seadet qaranliqdan cixib bize yaxinlawdi.
- Ne olub, hardan bele? - deye Murad aciqla soruwdu.
- Yoxsa sizin konsertinize bawqalari qulaq asa bilmez?
- Seadet baci, gecikmisen, - deye Qaqaw gulumsedi.
- Eybi yoxdu. Ikinci defe vaxtinda gelerik
Murad mulayim sesle dedi:
- Axi gece vaxti 4-5 kilometr yolu pay-piyada...
- Yolda motosikilli bir oglana rast geldim. Saxlayib meni de terkine goturdu.
Qefleten bawina toxmaq deymiw adam kimi gozlerim qaraldi. Biz duwergede oldugumuz muddetde yoldan hec bir motosikil-zad gelib kecmemiwdi. Oxun hara atildigi aydin idi.
Murad:
- Sagolun, Nuriyye xanim, - deye bizden ayrilaraq arvadi ile getdi.

Seher kend magazasindan qayidanda Ardı »

İki qonşu ölkənin hökmdarları bir-birləriylə döyüşməzlər, amma hər fürsətdə bir-birlərini narahat edərdilər. Ad günləri, bayramlar da maraqlı hədiyyələr göndərərək qarşıdakına zəka nümayişi etdirərdilər. Hökmdarlardan biri, günün birində ölkəsinin ən yaxşı heykəltaraşını hüzuruna çağırdı. İstədiyi, qızıldan, bir-birinin eynisi üç insan heykəli düzəltməsi idi. Aralarında bir fərq olacaq amma bu fərqi yalnız ikisi biləcəkdi. Heykəllər hazırlandı və doğum günündə qonşu ölkə hökmdarına göndərildi. Heykəllərin yanına bir də məktub qoyulmuşdu. Belə yazmışdı heykəlləri düzətdirən hökmdar:«Ad gününü bu üç qızıl heykəllə təbrik edirəm. Bu üç heykəl bir-birinin eynisi kimi görünə bilər. Amma içlərindən biri digər ikisindən çox daha qiymətlidir. O heykəli tapınca mənə xəbər ver.» Ardı »