Maraqli Hekayeler → ad gunu hediyyesi
Sobaya geldiyimde ortalıqda
çörek görünmürdü. Köhne bir
dostum olan çörekçi,
"Bir az gözleyeceksen
müellimim," dedi. "İki-üç
deqiqeye qeder çıxardıram." Qıraqdakı taburetlerin birinde
oturub gözlemeyerken, içeriye
yaşlı bir adamın girdiyini
gördüm. Köhnelmiş penceyinin
sol yaxası altında bir medal
parıldayır ve gederken yüngülce topallayırdı. Salam verdikden
sonra, çörekçinin dezgahına
yaxınlaşaraq, "Çöreklerimi alım,"
dedi. "Menim ekizler acmışdır."
Çörekçi, adamın uzatdığı torbanı
alaraq dezgahın altına eyildi ve bir gün evvele aid olduğu
çöreklerden dörd-beş dene
çıxardı.
Men o vaxt oturması üçün öz
yerimi o adama vermiş, dezgahın
yanına yaxşıca yaxınlaşdım. Çöreklerden bir neçe denesinin
şekli deyişmiş, qatılaşmış, daş
kimi olmuşdu
Pıçıltı şeklinde çörekçiden
soruşdum. Niye teze çöreyi
gözlemesini söylemirsen? Bir az sonra çıxacaq onsuzda.
"Köhne çörekleri özü isteyir."
dedi çörekçi. "Çox kasıb
olduğundan, ona yarı qiymetine
verirem."
"Kim bu adam?" deye soruşdum. "Oğluyla gelini bir Ardı »