ALLAHA ŞÜKÜR EDIRƏM
Neçə gün idi ki, Aişə evdə xəstə
yatırdı. Bir az yaxşılaşmışdı,
ancaq anası yataqdan
qalxmasına icazə vermirdi. Bir
az da istirahət etməli və
yeməyinə fikir verərək özünə
gəlməli idi.
-Aişənin yatağı pəncərənin
yanında idi. Bütün gün ərzində
küçədən keçənlərə baxır, kitab
oxuyur, anası və atası ilə
söhbət edirdi. Fəqət yenə də
çox darıxırdı. Ürəyi yemək
istəmir, dərman içməkdənsə
zəhləsi gedirdi.
-O gün günortadan sonra
Aişənin müəlliməsi Aişəni
ziyarət etdi. Bu Aişə üçün böyük
sürpriz idi.
-Müəlliməsi Aişənin alnından
öpdü. Yanında oturub halını
soruşdu.
-Aişə yatmaqdan bezdiyini,
dərman içməyə nifrət etdiyini
və tezliklə sağalıb ayağa
qalxmaq istədiyini bildirdi.
-Müəlliməsi Aişənin saçlarını
oxşadı və ona səbirli olmağı
tövsiyə etdi. Aişə bir az fikrə
daldı. Bu nəsihəti bir o qədər də
bəyənməmişdi.
Müəlliməsindən:
-Görəsən Allah xəstəliyi nə üçün
yaradıb, -deyə soruşdu.
-Müəllimə gülümsəyərək:
-Sağlamlığın qədrini bilmək,
səbir və Ardı »