Haqqinda.az

Uca Allah müsəlman qadını əsrarəngiz olaraq yaratdı.
Ona bütün həyatın ağır yükünü daşıya biləcək qüvvət, fəqət başqalarına təsəlli verə biləcək bir zəriflik verdi.
Ona doğumun verdiyi ağrı qədər, bu ağrıya belə dəyməyən- nankor övladının qəlbinə verdiyi ağrısına rağmən, övladına bütün həyatını bağışlaya biləcək bir sevgi verdi.
Özgələrinin qüvvətinin tükəndiyi zaman, ona tükənməyən əzm, ailəsi xəstə olduğu zaman yorğunluğunu unutduracaq bir qüdrət verdi.
Ona ərini bütün qüsurlarına rağmən onu sevmək qüvvəti verdi.
Ona ərindən xoşagəlməz bir cavab eşitdikdə, onun qəlbini qırmamağı üçün gözəl bir təbəssüm verdi.
Ona ərinin onu çox sevdiyini, fəqət bəzən onun səbrini sınayacaq davranışlar göstərə biləcəyini anlayacaq bir zəka verdi.
Ona dərdli olduqda belə Ardı »

Rəbbim
Gerçək mənada məni sən sevdin. Nə qədərləri isə sevər kimi göründü. Amma daim, özlərini sevdilər. Çünki aciz idilər, fani idilər. Özlərinə belə çata bilmədilər ki, mənə çatsalar.
Hamısı Sənə borclu idi varlığını. Hamısının bir canı vardı. Və onlar, öz canları yanmadıqca, anlaya bilmədilər ağrını. Anlayanlar da onsuz da özlərincə bir məna çıxardı.
Sən varsan haqqıyla bilən məni. Hər şeyimlə bilən, hər şeyimlə sevən, bir tək Sən. Sevdiyini bilirəm, çünki sevməmiş olsaydın, o qədər özünlə məşğul etməzdin məni. Sevməmiş olsaydın, axtartdırmazdın beləsi.
Sən sevməmiş olsaydın, sevə bilər idimmi ki Səni?
Sən canımın Cananı. Sənin sevgində vəfanı idrak etdim mən. O bənzərsiz vəfana, cavab verməkdən aciz oldum Ardı »

Üç nəsihət (çox ibrətamiz
revayet)
Uzun illər öncə çox uzaqlarda
bir şəxs vardı. Bu adam
işləmək məqsədilə çox
uzaqlara getmişdi. İllərlə
işlədikdən sonra
məmləkətinə qayıtmaq
zamanı gəlmişdi. Bu iş
müddətində cəmi 3000 axça
yığır və evinin yolunu tutur.
Yolu böyük bir şəhərdən
keçdi. Yolda gedərkən birinin
"Bir nəsihət min axça, bir
nəsihət min axça" - deyə
qışqırdığını eşitdi. Həmin
şəxs düşündü: “Bir nəsihəti
min axçaya satırlar, mənsə
illərlə işlədim və yalnız 3000
axça yığdım”. Maraq ona güc
gəldi. Dayana bilməyib min
axça verərək nəsihəti aldı.
Nəsihətdə "Bəxtinə nə
yazılıbsa, o da olar"
yazılmışdı. O, yoluna davam
etdi...
İrəlidə başqa bir adam "Bir
nəsihət min axça" - deyə
qışqırırdı. Yenə özünü
saxlaya bilmədi və min axça
verib ikinci nəsihəti də aldı.
İkinci nəsihət belə idi: "Könül
kimi sevsə, gözəl odur".
Qalan min axçası ilə yoluna
davam Ardı »

Bilmək lazımdır ki, insanın duasının qəbul olması onun Saleh və Təqvalı olmasına dəlalət edir.
1) İxlas Və Saleh Niyyət

Möminlərin əmiri Əbu Həfsə Ömər İbn əl-Xəttab (r.a) deyir ki, mən Peyğəmbərin (s.a.v) belə buyurduğunu eşitdim: «Əməllər ancaq niyyətlər ilədir və hər bir kimsə üçün ancaq niyyət etdiyi bir şey vardır. Hər kimin hicrəti (Hicrət – tərk etmək deməkdir. Küfr ölkəsindən İslam yurduna köçmək. Həmçinin Allahın qadağalarını tərk etməkdə hicrət adlanır.) Allah və Rəsulu ücündürsə, onun hicrəti Allah və Rəsulu ücündür. Hər kimin hicrəti əldə edəcəyi bir dünyalıq (mal-dövlət) və ya nigahlanacağı bir qadın üçündürsə, onun hicrəti nə ücün hicrət etmiş isə Ardı »

Bir gün Peyğəmbər əfəndimiz Cəbrayıl
əleyhissəlamdan Cəhənnəmi soruşdu.
Cəbrayıl əleyhissalam da uzun uzun
Cəhənnəmi izah etdi. Peyğəmbər
əfəndimiz Deyilənlərə dözə bilməyib huşunu itirdi. Ayildiginda buyurdu ki:
- Ey Cəbrayıl, belə şiddətli, fəlakət olan
yerə mənim ümmətim girəcək mi?
- Bəli. Ümmətinin böyük günah
isliyenleri Cəhənnəmə girəcək.
Bununcun Peyğəmbər əfəndimiz çox ağladı. Cəbrayıl əleyhissalam da ağladı.
Sonra otağına çəkildi. Yalnız namaz
üçün çölə çıxır bunun xaricində
kimsəylə görüsmürdu.
Peyğəmbər əfəndimizin çölə cixmadigi
üçüncü günü Resulullahin qapisina gelib onu sesleyenlere bir cavab
gelmirdi.
Sonra Selman-Farsi gəldi. Ona da bir
cavab verilmeyince, agliyaraq həzrəti
Əlinin evinə gedib vəziyyəti izah etdi.
Həzrət-i Fatimə dərhal xaneyi-səadətə teref qacdi.
- Ey Allahin Elçisi menem qızın Fatimə,
dedi.
Peyğəmbər əfəndimiz o anda səcdədə
ümməti üçün ağlayırdı.
Həzrəti Fatimə, qapı açılıb iceri girincə Ardı »

Allahdan başqasına qurban kəsmək,
ölmüş heyvan əti yemək haramdır. Zina, faiz,
qumar, şərab, araq, insanları sərxoş edən şeylər
haramdır. 1 qadının örtməsi lazım olan yerlərinin
açıq olması harmdır, ən böyük günahdır.
Münəccim, kahinlərə inanmaq, birinin arxasından
söz söyləmək, iftira atmaq, yalan demək
haramdır. Heç bir səbəb yoxkən boşanmağa
qalxmaq, pis niyyət bəsləmək, haqsız yerə insan
qanı tökmək, riya, həyasızlıq, yoxsulluq
qorxusuyla uşaq düşürmək haramdır.Yalan yerə
and içmək, israf, ata-anaya itaətsizlik, oğurluq
haramdır. Qurani-Kərimin qadağan etdiyi şeylərin
hamısı haram, ən böyük günahdır. Ardı »

Allah taala buyurur: “İnsanların eləsi vardır ki, onun dünya həyatı haqqındakı sözləri sənin xoşuna gələr. O, qəlbində olana da (dili ilə ürəyinin bir olmasına) Allahı şahid göstərər. Halbuki, o, düşmənlərin ən qəddarıdır. (O şəxs səndən) ayrılan kimi yer üzündə fitnə-fəsad törətməyə, əkini və nəsli (islam cəmiyyətini) məhv etməyə çalışar. Halbuki, Allah fitnə-fəsadı sevməz! Ona: "Allahdan qorx!" - deyildiyi zaman lovğalıq onu günah törətməyə vadar edər. Beləsinə cəhənnəm kifayətdir. Ora nə pis məskəndir!” (əl-Bəqərə, 204-206)

Aişədən (Allah ondan razı olsun!) rəvayət olunan hədisdə rəsullah (s) buyurur: “Həqiqətən, Allah qatında ən kinli olan insan, qəlbində sərt düşmənçilik hissi yaşadandır”. (Buxari 5/106 Müslim 4/2054) Sərt Ardı »

Təvazö,üzü yerdə olma və təvazökarlıq mənalarına gəlir ki,təkəbbürün ziddidir.Onu insanın Haqq qarşısında yerinin şüurunda olub ona görə davranması və xalq arasındakı vəziyyətini də bu anlayışa görə qiymətləndirirb,özünü insanlardan bir insan və ya varlığın hər hansı bir parçası qəbul etməsi də şərh edə bilərik.

Əfəndimizin (s.a.v.) təvazökarlığı da fətanətinin ayrı bir ölçüsü olaraq ulduz kimi nurlanmaqdadır.O,şöhrəti artıb hər kəs tərəfindən qəbul edildikcə,təvazökarlığı daha da dərinləşmişdir.Təvazökarlıq,sanki,Onunla birlikdə doğulmuş kimi idi; ömrünün sonuna qədər də inkişaf edərərk dəvam etdi."Kim təvazökarlıq etsə,Allah onu ucaldar,kim də təkəbbürlük etsə,özünü böyük aparsa bu,onu alçaldar,"-deyən və dediyini ən yaxşı şəkildə tətbiq və təmsil edən Odur (s.a.v.).

" O,hər vaxt Ardı »