Haqqinda.az

Bölüm bölüm yaşanmış aşk hikayesi...

Liseli bir genç kız bir çocuğa aşık olur. Çocuğa sürekli bakar, derste gözleri ondadır. Ama çocuğun dikkatini bir türlü çekemez. Bir gün çocuğu bir kızın yanında görür. Kızla gülüyorlardır ve çok yakınlardır. Bizimkisi sinirlenir.
Sonra eşden dosttan kızın sevdiği çocuğun kuzeni olduğunu anlar.
Kız çok güzeldir aslında. Şu ana kadar bir sürü çıkma teklifi almıştır ama kabul etmemiştir.
Kız güvenini kaybeder. kendisinden nefret etmeye başlamıştır. kendini çirkin görmeye başlar.
Dersleri berbat bir şekilde dinler. Her gün o'nu düşünmekle geçer

Bir gün, derste çocuğun ona baktığını görür ve çok heyecanlanır ama sadece 1 saniye sürmüştür.
O gün full bakışmışlardır. Araay hafta sonu girer.
Kız pazartesi Ardı »

Aysu sorushmadan qapini achir.
Yeqin Raul neyise unudub hasqa
kim ola bilerdiki onlarin qapisini
doye bilen?
Qarshisinda 24 yashlarinda qisa
qivrim sachli, orta boylarinda bir
qadin durmushdu. Qadin kichik
ushaqinin elinden tutmushdu.
-Aysu?
-buyurun kim lazim idi?
-Hele bir arsiz-arsiz
sorushursanda?
Aysu artiq q anlamishdi bu Raulun
arvadi idi. . Aysu nece reaksiya
vereceyini bilmirdi.
Qadin: Utanmirsan? Kichik balamla
menikuchelere salmisan? Nece
qadinsan sen? Allah bilir hansi
kucheden tapib Raul seni? Sene
gore menim butun heyatima
mehvolub. Raul ne gorub snede
he? Neyi eskikdir oz hallalica
arvadini qoyub dushb kuche
qizinin daliyca he? Hansi bardan
yigishdirib getirib seni?
Aysu goz yashlarini saxlaya bilmir
aglayirdi. Bilmirdi bu sozlere layiq
idi ya yox amma bu sozleri
eshitmek ona chox agir idi.
-Baxin her shey dushunduyunuz
kimi deil. Men...
Qadin Aysunun sozunu yarida
qoyub: Bax sene Ardı »

İntihar mektubu

Hayatın bu kirli paslı oyunlarından geri kalan tek şey acıların gözyaşı oldu sevgili yokluğunun verdi sancılar hayata bir altın vuruş yapıp bu acıların gözyaşlarına dayanmamaktır. Gideli ne yılar oldu nede aylar oldu ama sancıların öle şiddetli öle kuvvetli oldu ki sanki asırlar boyudur yoksun.. Ben acıların içinde kaybolmuş bir çocuk gibi hıçkırıklarla ağladım sevgili. Ardından kalan resimlerin ve şarkılarımızla gözyaşlarımı ortak ettim acılarımı. Sense denizin bile olmadığı o ankaranın sokaklarında dolaşmaya devam ettin..sevmek marifet değilmiş sevgili marifet sevip te bırakmamakmış.bunu sen gidince anladım…


Sana ben bu son satırlarımı yazarken bugünün yarını olmayacağını biliyorum sevgili. Acıların gözyaşlarına bir gün daha dayanamayacağımı Ardı »

menimle ugrashma dediyimde,,,,,,, Ardı »

Oxuduğum kitablar, hekayələr gəlir ağılıma ya da izlədiyim filmlər... Hamısında ümumiyyətlə xoşbəxt sonla bitirdi eşqlər; lakin sona gələnə qədər o qədər acı çəkirdilər ki, obrazlar: sanırdım ki, hər an buraxıb qaçacaqlar... Onsuz da indiki vaxtda dəb deyilmi atıb qaçmaq? Ən kiçik bir sınağa belə tab gətirmədən qaçıb getmək... Qibtəylə dinlədiyimiz, oxuduğumuz, izlədiyimiz o əfsanəvi eşq hekayələrinə hansımız yaxşı mənada həsəd aparmadıq ki? Kaş ki belə bir sevgi yaşasam demədikmi heç vaxt? Dedik... İstədik... "Mənim sevgim də belədir" deyərək öz özünü aldadan kəslər belə olmuşdur böyük ehtimalla ( sən belə ola bilərsən )... Amma, ey eşq: haradasan? deyə soruşan da , eşqini Ardı »

Fransada ağır işlərdə işləyən fəhlələr haqqında tədqiqat aparan bir alim böyük bir göydələnin tikildiyi meydançaya gəlir. Alim fəhlələrdən birinə yaxınlaşaraq: “Nə edirsiniz?” – deyə soruşdu. Fəhlə az qala qışqıra-qışqıra: “Məgər görmürsünüz? Bütün günü smentin-qumun tozunu uduram. Üstəlik, gecələr yorğunluqdan yata bilmirəm”, - deyir. (Pessimist)
Alim oaradan uzaqlaşır və çəkinə-çəkinə ikinci fəhləyə yaxınlaşır, ona da eyni sualı verir. Fəhlə: “Kərpic hörürəm. Düzdür, bəzən yoruluram. Ancaq ailəmə, uşaqlarıma pul qazandığım üçün işimdən razıyam”, - deyə cavab verir. (Realist)
Bir az cəsarətlənən alim üçüncü fəhləyə yaxınlaşır və ondan: “Bəs siz nə edirsiniz?” – deyə soruşur. Fəhlə tikilməkdə olan göydələni göstərərək: “Bu şəhərin ən hündür Ardı »

ÖLÜM ÇARE DEĞİLDİR(mutlaka okuyun)

Bu hikaye gerçektir bi zat kendim yaşadım.Onu gördüğümde 4 sınıfataydım,o kadar saf ve temizdi ki sevgimiz...1 sene çıktık,o kadar seviyorduk ki birbirimizi film gibiydi aşkımız,hiç bitmeyecekti ama bitti.Biz buunla tam 2 sene küs kaldık birbirimizi delicesine sevmemize rahmen ikimizde gurur yaptık konuşmadık birbirimizle şimdiki aklım olsa konuşmam mı?Konuşmak istiyodum ama cesaret edemiyordum hergün sınıfta ağlıyordum ama ne ağlamak.kardeşimden bile yakın olan sınıf arkadaşım olan saray üzülmeme dayanamadı ve bana mektup yazmamı götüreceğini söyledi çok sevindim açıkcası.Neyse duygusal bi mektup yazıp verdim kardeşimden bile yakın olan kankimin eline...Mektubu vermiş,kalbim duracaktı barışacaktık.1 hafta mektuplaştık.Okulun önüne geliyordu sevincimden kankime sarılıp ağlıyordum.Ama Ardı »

Aşkta Yarın Yoktur

Aşk bu dünyanın ölçüleriyle açıklanamaz sevgili. O ilkel bir acıdır, yaban bir ağrıdır. Gelir ve içimizdeki o çok eski bir şeye dokunur. Sonra bir perde açılır ve yolculuk başlar. Bu yolculukta artık para, tarifeler, beklentiler, randevular, taksitler, iş, anneler ve korkular yoktur. Aşkın kendi gerçekliği vardır sevgili. İnsan bir başka ışığa teslim olur...

Aşkta yarın yoktur sevgili. Zaman ileri doğru değil, içeri, yüreklere, derinlere doğru işlemeye başlar. İnsan korkusuz olur, daha derinden anlamaya başlar, bilgeleşir. Hiç bilmediği sezgileriyle buluşur. Yükü çok ağırdır, kendiyle buluşmuştur. Hem dışındadır dünyanın, hem de ta ortasında.

Hindistan'da Ganj Nehri'nin kıyısında yakılan yoksul adamın Ardı »