Sevgi varmı? → Bir Nedeni Yok
BİR NEDENİ YOK...
Dudaklarim gerisin geriye çekildi; agdali bir
sivinin agir agir örttügü, korkunun biçim kazanip ayaga
kalktigi ve ‘hey bana bir seyler söylemenin vakti geldi’
dedigi zamanlarda bekledim seni; gözlerimi kapadim.
Bekledim. Beklerken, özlemenin hangi geçitleri geçilmez
kildigini, hangi duygularin insani hayata kazandirdigini,
basite indirgenmis hüzünlerin geceleri dinlenmeye müsait
sarkilarla sahlandigini anlatamadim. Evet, bilmiyordum.
Bilmiyordum,
kelimelerden arinmis bir cümle kurar gibi
sevismeyi. Sevisirken sözlük kullaniyordum hala. Ama, seni
seviyordum. Ve sevdigimi, sevgimi anlatma telasiyla hata
üstüne hata yapiyordum sana. Sana yaklasamiyordum.
Yasaklanmistin adeta. Çignemeye çalistigim yasak olsan da,
uzak dursan da, o korkunç seklini korusan da, farketmiyordu
hiçbir sey. Küçük Ardı »