Haqqinda.az

Bəzən səbəbi olmaz bəzi şeylərin, sözlərlə izah
etmək qeyri-mümkün bir hal götürər hiss etdiyin
və düşündüyün şeyləri… Bir şeylərə yapışma
ehtiyacı hiss edər insan, boşluqdadır, uçurumun
sahilindən boşluğa baxar, hansı istiqamətə
gedəcəyini bilə bilməz bəzən, elə bir nöqtədəyəm
məndə….

Duyğularım, düşüncələrim, özümə məna verə
bilmirəm. Səbəbi yox bəzi şeylərin…
İçimdə ayaq səsləri var bitən bir eşqin, gedən bir
sevgilinin və yenidən yaşıllaşan duyğuların…
Qorxularım var… Mənasız boşluqlarım… Çox
yorğun, çox incimiş, xəyal qırıqları şüşə qırıqları
kimi ağrıdır canımı. bəlkə də yaşanmışlıqların
ağırlığı var üzərimdə…

Və təkem…
Böyük dünyada bir başıma…
Qorxuram…
Çox qorxuram…

Əlimi uzatsam toxunarsanmi….
Ağlasam başımı oxşayarsanmı…
Üşüsəm qollarına alarsanmiı məni….
Bir az dinclik üçün bütün ömürümü verməyə
razıyam desəm, bir şey ifadə edərmi bu sene…

Məni anlarsanmi, anlamaq istərsenmi…
Ən az senin qədər gucluyem desəm, inanarsanmı…
Bu güclü görünüşün altındaki gücsüzlüyü görə
bilərsenmi…
Məni bir dəfə olsun qarşılıqsız və mənfəətsiz sevə
bilərsenmi…

Göz yaşlarım içimdə hebs oldum yenə….
Damcı damcı içimə, ürəyimə axarkən çox canim
yanır...
Bilərsenmi bu ağrını….
İnsan ürəyinin məbləği senin ovuclarında…
Anlarsanmı necə acı çəkdiyini ruhumun….

Bilirəm çox axmaqcadı…
Sene nə mənim çəkdiyim ağrılardan…
Bu gün ölsəm ağlarsanmı, gözyaşları tökərsenmi
arxamdan…
Məna verə bilməzsen çarəsizliyimə, imtina
etmişliyimə…
Niyə deyə sorğularsan bəlkə də….
Nələr yaşadığımı əlbət bilə bilməzsen…
Heç soruşmadın, məndə söyləmədim….
Haqlısan….
Bilə bilməzdin……

İçimdə kiçik, qorunmasız bir uşaq, gecənin
ayazında titrəyir..
Qaranlığın içində bir küncdə ağlayır səssizcə…
Tərpənməyə belə qorxarkən, qalxıb qaçmaq çox
çətin bu vaxtda…
Yolunu işıqlandıracaq insanlar çoxdan itdilər…
Yalnız dibsiz bir boşluq, ala bildiyinə qaranlıq…
Hər küncdə qorxunc nağıl varlıqları…
Əcaiblər gəlir üstümə üstümə….
Birazca anlayış bu qədərmi çətin sene….
Yalnız bir dəfə olsun düşünmək, niyə və necə
deyə…
Bu qədər eqoizminə baxmayaraq seni yenə də
sevmək….
Hər şeyə baxmayaraq əvvəl seni düşünmək…
Axmaqlığımın üstümə yapışıb qalmış utanc
nişanıdır məndə…

Var olduğum müddətcə ağıllanmayacağam…
Yenə heç bir şey gözləmədən seni çox sevəcəyəm…
Hər vaxt yanında olduğumu biləcəksen…

Mənsə azğın dalğalar altında, yenə islanmağa
Yenə köhnəlməyə və tək başıma dözməyə məcbur
qalacağam….
Xoşbəxt zamanlarda heç ağılına belə
gəlməyəcəyəm….
Öz içinə baxarkən, heç düşünməyəcəksen yenə….
Ağılına belə gəlməyəcək, mənim də insan
olduğum…
Mənim də qorxularımın, təkliklərimin,
çarəsizliklərimin var olduğu…
Mənim də ən az senin qədər bəzilərinə ehtiyac
duyduğum….
Yorulduğum, incidiyim, tükəndiyim zamanlarımın
olduğu…

Yaxşı ya sən başa düşərsənmi məni həqiqətən….
Eşidərsənmi ürəyimin səsini…
Görə bilərsənmi uşaq gözlərimi….
Məbləğsənmi əllərimi….
Sarılarsanmı möhkəmcə bütün istiliyinlə…
Sararsanmı güclü qollarınla….
Unutdura bilərsənmi ümidsizliyimi…

Sevərsənmi məni bu qədər çirkin olsam da eger….
Qoruyarsanmı naməlumluğun yaratdığı
qorxulardan….
Yanımda olarsanmı təkliyimdə….
Sevərsənmi məni yenə də….
Məna qatılarsanmı həyatıma yenidən…
Mühakimə etmədən hörmət edərsenmı
bağlılığıma….
İnanarsanmı içimdə yaşıllaşan duyğularıma…

Ümidim olarsanmı, qaranlıq yollarda ki məşəlim…..
Varlığınla güc verə bilərsənmi mənə….
Bütün dünyanı qarşıma al/götürəcək cəsarəti
toplamama kömək edər sənmi….
Yanımda olarsanmı hər ehtiyacım olduğu anda…
Yalnız sevdiyin müddətcə qalarsanmı yanımda…
İçindən gəldiyi üçün dinlərsənmi sevgi mahnilarimi…
Yoldaşlıq edərsənmi onlara yeni sətirlər
əlavələrsənmi…
Əllərimdən tutub çəkərsənmi məni uçurumun
kənarından…
Xəyallara yenidən inanmamı təmin edərsənmi….

EWQ ATEWINI MENIMLE YENIDEN YANDIRARSANMI…