Haqqinda.az

artık söylenecek bir söz kalmamış

bundan 1 yıl önce bir chat kanalından biriyle tanıştım.sadece kısa konuşmalarla birbirimizi hep geçiştirdik ve tanışmamızdan bi kaç ay sonra telefonlarımızı verdik konuştukça ses tonlarından muhabbetten etkilendik bi ara resmen kanka gibi olcaktık sonra ben ilk ben dedim senden hoşlanıyorum die oda söledi ardından aylarca konuştuk telde daha doğru düzgün tanımadan ona bağlandığımı aşık olduğumu anladım ve bir arife günü sana çok ihtiyacım var dedi bulunduğu şehire davet etti beni aramızda 10saatlik bir yol vardı o başka bir şehirde işi gereği yanlızdı sevdiğim bi insan benden bişi istemişti hemde öyle masum bir ses tonuylaki hayır demek mümkün değildi tamam dedim ailemi arkadaşlarımı herkezi kandırıp bi gece sabaha karşı bindim otobüse yol boyunca acayip bir heyecan vardı hiç korkmadım ama tanımadığım birine gidiyordum ama korkmadım ne ilginçtirki otogara almaya geldi beni öle bi sarıldımki sanki yıllarca tanışıozmuş gibiydik ben mutluluk sarhoşuydum resmen göslerimi ondan alamıyordum hep gülümsüyor elini sımsıkı tutuyordum o gün kısa bi şehir turundan sonra evine gittik bana kendi elleriyle yemekler hazırladı yemek yedik müzik dinledik dans ettik geride bıraktığım insanları düşünemiodum sadece ona odaklanmıştım hem çok yakışıklı hem çok zeki hemde bi okadar romantikti kısacası bi kısı büyülemek onun işiydi sabaha kadar birlikteydik okadar masumduki herşey ve sabah olmuştu onun öpmesiyle uyandım muhteşem bi duygu.kahvaltı hazırlamış beraber yedik ve ayrılmamıza benim evime gitme zamanım gelmişti ikimizde çok mutluyduk ben ilkez bukadar çok sevdim böle bi delilik yaptım o ise yorgun kalbine benle huzur bulmuştu kopamadık otobüsüm geldi geri gidioduki son anda durdurduk ağlayarak ayrıldım ondan üzerime ondan aldığım switi giydim onun kokusu vardı bide benim dışımda otobüste olup halime acıyan yolcular.yolculuk bitti evimdeydim ama ondan okadar emindimki o benimde bende onun diordum kelebek misali uçuodum adeta onlar gibide kısa sürdü.ben döndükten 20 gün sonra ailesinin yanına gitti izne benden bahsetmiş çok mutlu oldum annesiyle konuştum telde beni önemsiyo die tam düşünürken bi gece telde konuşurken meshep farklılıklarımız yüsünden tartıştık olduğum gibi kabul etmiyordu beni kapanmamı bile istemişti oysa onun olan bütün pürüzleri ben kabul etmiştim çünki seviyorum bu böle olmas anlaşamıoruz dedi ve o gece beni terketti sabaha kadar ağladım kendime kısdım ama bitmişti asla gurursuzluk yapamazdım kimileri aşkta gurur olmas diolar ama ben inanmıorum ona karşı taraf duvar olunca gururda senin kalıbın oluyor aradan 6 ay geçti ayrıyız halen onu seviyorum o içince arıo beni bense aramıodum inat etmiştim bikere yapma etme dememe rağmen basit şeyler yüsünden beni bırakmıştı ama biliodukki ikimizde seviyorduk ona göre o beni mutlu edemez oysa yanımda varlığı yeterdi 2 gün önce ben msj attım SENİ SEVİYORUMyazdım cvp UNUT BENİ oldu gerçekten sevseydi isteseydi herşeyi göze almazmıydı ben onun için kız halimle hiç tanımadığım birine gidiyorum geleceğe dair tüm güvenceyi veriyorum yanında oluyorum onu asla incitmiyorumama onun bana tek dediği kelime BEN SANA LAYIK DEĞİLİM.o aslında aşka layık değil ama seviyorum elimde değil her çalan şarkıda her aşk hikayesinde her adını andığımda her bakışı gülüşü kokusu aklıma gelse bile hergece ağlasam bile bidaha ne o beni duyacak nede ben onu sen yaşadıkça sevcem...