Haqqinda.az

Uşaq ikən gözəl xəyallar qururdum.
Gələcəyimin gözəl olacağını xəyal edirdirdim.Gözəl bir ailəm olacağını və mən sonsuza qədər xoşbəxt olacağımı düşünürdüm. Həyatı nağıl sanırdım. Mən bu xəyalları qurarkən həyatın mənə necə oyun oynayacağını bilmirdim.Birinin sevgisindən xəbərsiz belə xəyallarla yaşamağa dəvam edirdim. Mən belə xəyallarla yaşayırdım bir gün qarşıma çıxacağını, məni bədbəxt edəcəyini bilmirdim.Səni ilk dəfə tanıdığımda səni bu qədər sevəcəyimi təsəvvür belə edə bilməzdim.Sadəcə sən mənə çox yaxın bir dost idin. Yada mən belə düşünürdüm.Bir gün sən məndən küsdün və mən o gün anladım səni nə qədər sevdiyimi.Sənsiz yaşaya bilmədiyimi. Sənə bir söz dedim. "Mən yavaş yavaş səni sevməyə başlayıram” Sənsə mənə dedin yox məni sevmə.Bilmirdim niyə dedin amma qəlbim sözümə qulaq asmadı. Səni çox sevdim. Mənə o qədər yaxın idin ki, bir gün səsini eşitməyəndə dəyana bilmirdim.Səni tanıyanlar mənə deyirdi "ağlını başına yiğ o insan sevilməyə deyməz”. Mənsə onları dinləmirdim. Amma sən həqiqətəndə sevilməyə layiq deyilsən. 2 il mənimlə oldun. Nə olduğumuzu bilmirəm. Adı olamayan bir birlikdəliyimiz var idi. Ne dost deyildik, nə də sevgili. Axi nə idi bu birlikdəliyin adı? Mənə elə yalanlar danışırdın ki, buna inanmağımı istəyirin. Mən də, hər dəfə inanmış kimi edirdim.Çünki səni çox sevirdim itirməkdən qorxurdum. Amma bir şeyi bilirdim bu adı olmayan birlikdəliyin sonu yox idi. Və mən qorxaraq bu sonu gözləyirdim. Amma belə olacağını düşünməmışdim. Bir gün gün başqasına gedəcəyini məni ona dəyişəcəyini bilmirdim.Bir gün eşitdim ki, sən evlənirsən. İlk öncə inanmadım. Düşündüm bu mümkün deyil.Belə şey olsaydı sən mənə deyərdin.Amma doğru idi. Hər yalanın bir ömrü olduğu kimi bu yalanda bitti. Gec bitti amma bitti. Evlənəcəyini bilirdim.Mənə zəng edib ayrılacağımızı deyəcəyini gözləyirdim. Sən zəng etdin amma mənə ayrıliq yerinə mənim üçün darıxdığıni görüşmək istədiyini dedin. O gün məni ikinci dəfə öldürdün. Və evləndiyin günü heç zaman unuda bilmərəm. Mənim önümdən keçdin. Qirmızı bir maşinla vazğzalı havasında səni gözləyəni götürmək üçün güttin. O qədər xoşbəxt idin ki, mənim nələr çekdiyim heç sənin vecinə də, deyildi. Sən gettin və mənim keçmişimidə, gələcəyimi də özünlə apardın. Mən səni ürəkli biri sanmişdim, Uğrunda ölümü gözə almışdim, Sənə inanmışdim. Heç mi sevməmişdin məni? Yalanmıydı? Yalanmıydı söylə? Dediyin sözlər hamısı yalanmıydı? Amma sən getdin ardında gözü yaşlı birini buraxıb getdin.Səni sevən birinin həyatını məhv edərək getdin. İndi yasakmısın sən mənə? Bilmədim dostmusan yoxsa sevgilimi mi bir şey bildim.Sən məni heç sevmədin.. Ya sen sevmədin ya da mən görmədim. İllər ötəcək, ömrüm bitəcək amma qəlbim yenə seni sevəcək. Sən yoxsan hər günüm kədərli.Tükəndi xəyallarım, ümidlərim.Bu qədər yaşananlardan sonra seninlə olmaq menim ən böyük haqqım idi. Və mən bu haqqımı istıyirəm. Mən sənin canında və hər gün yanında olmaq istəyirəm. Amma bilirəm artıq mümkün deyil .Bəlkə də sən İndi çox xoşbəxtsən. Bəlkə də, məni heç xatırlamırsan. Amma bir şeyi bil mən səni əsla unutmamışam, unuda da, bilmərəm.Və bir şeyi də unutma haram olsun.Sənin sevgilnlə yaşayırdım mən.Səni sevib sənə inanirdim. Sənə etdiyim hər şey haram olsun. Sənə üstün oldun başqasının sevgisi.Nələr yaşayacağımı vecinə almayib, sən ona gettin..İndi sən qəlbimində baharı yaşayırsan, mən isə qışı, Sən başqası ilə yaşayırsan mənsə, sənsizlikdə səni yaşayıram....