Ana, sənsizliyin çimir aldığı
Gecələr həsrətin güman yeridi.
Yuxu ürəklərin yorğun saldığı
Arzunun qapanan kiprikləridi.
Yenə həsrətimə güc gələr gecə
Yenə də əriyər məzar sükutu.
Yenə kipriklərim kilidlənincə
Yuxu ayaq-ayaq gəzər sükutu.
Yenə sığınaram köksünə, Ana,
Məzar soyuqluğu üşütməz məni.
Mən necə qarğayım o günə, Ana,
O amansız günlər eşitməz məni.
Məni məndən əzəl duyanım Ana
Mənə məndən artıq yanası sənsən.
Dar gündə, çətinim həyanım Ana,
Analı dünyamın anası sənsən.
Sabahın xeyir , Ana!
Sabahın xeyir , Ana,
Sabahlar dünyanın ulu çağıdı
Bu dünya sənin gözlərindi , Ana ,
Gecələr qarası ,gündüzlər ağıdı.
Mənə uğur dilə , xeyir arzula , Ana,
Sabahlar dünyanın ulu çağıdı.
Sabahın xeyir , Ana!
Yuxusuz keçirmişəm bu gecəni də.
Yuxuda itirmişəm
çörəyimə yavanlıq qayğını , Ana,
Yuxuda itirmişəm səni də.
Arzular qırılmış boyunbağıdı
Tökülüb yollara , ay Ana.
Sabahlar dünyanın ulu çağıdı
Mənə uğur dilə , xeyir arzula!
Sabahın xeyir , Ana!
Yenə də qaranlıq dağıldı
Günəş üzə gülən körpədi , Ana,
Buludlar ağappaq bələkağıdı.
Tale gözübağlı ötdü yanımdan
Tale yenə məni görmədi ,Ana,
Mənə uğur dilə , xeyir arzula ,
Sabahlar dünyanın ulu çağıdı.
Tarix: 26.12.2014 / 15:00 Müəllif: Aziza Baxılıb: 127 Bölmə: ANA ŞEİRLƏRİ