Haqqinda.az

Professor seminar dərsində tələbənin birinə sual verir:
- Hər nə varsa, Allah yaradıb?
-Əlbəttə, professor. Nə varsa, Allah yaradıb.
-Allah hər şeyi, həəər şeyi yaradandır?
-Əlbəttə, ser.
O zaman professor belə dedi:
- Deməli əgər hər şeyi Allah yaradıbsa, deməli şər - i də Allah yaradıb. Əgər nəzərə alsaq ki, bizim gördüklərimiz, əməllərimiz bizim kimliyimizi təyin edir, belə çıxır ki, Allah özü şərdir. Düz deyirəm?
Çaşıb qalan tələbə cavab verməyə çətinlik çəkdi. Bundan xoşhal olan professor, gülümsədi və sevindi ki, öz fikirlərini necə də asan sübut edə bildi. Bu zaman tələbələrdən biri əlini qaldırıb, söz istədi:
- Professor, sizə sual vermək olar?
-Buyur.
Tələbə ayağa qalxaraq sual verdi:
-Professor, soyuq mövcuddur?
-Bu nə Ardı »

Bu şəhərdə çox qala bilməyəcəkdi. Artıq hər şey onu sıxmağa başlamışdı. Olan-qalan nəyi var idisə götürüb bu şəhərdən getmək qərarına gəldi və əvvəllər tanımadığı bir ölkəyə üz tutdu. Bu ölkəyə hələ təzə alışmağa başlamışdı ki, bir gün meydanda bir səs eşitdi. Bir adam var gücü ilə:
"Teatr! Teatr! Teatra gəlin! Bu axşam teatra gəlin!" - deyə bağırırdı. Ömründə teatra getməmişdi. Odur ki, maraq onu götürdü. Əvvəlcə biletin satıldığı yeri öyrəndi. Cibindəki pul biletə ancaq çatırdı. Buna baxmayaraq, heç tərəddüd etmədən bütün pullarını verib bilet aldı. Tamaşa vaxtı gəlib çatdı. Bu doğurdan da onun üçün qeyri-adi bir şey idi. Artıq tamaşa qurtarmış, hamı Ardı »

Yayla qishin ferqi yoxdu, sevdiyim,
Sensiz iken üshüyürem her gece.
Xeyalda da firtinadir heyatim,
Tufan oldu, qar da yagdi indice.
- Sensiz iken üshüyürem her gece.
Yorganin da heç olmayir faydasi,
Üshümekdi bedenimin qaydasi.
Derdli ürek özüne tutur yasi,
Bu derdlere men dayanim, de nece?
- Sensiz iken üshüyürem her gece.
Hay-harayim düshüb menim dillere,
Qerib olub revan oldum çöllere.
Tapshirigin verib getdin yellere,
Feryadimi yel de almayir vece,
- Sensiz iken üshüyürem her gece. Ardı »

Bir nəfər həyəcanla ora-bura var-gəl edirdi. Hiss olunurdu ki, nə isə axtarır.
Bir azdan var-gəl etməkdən yoruldu və yol kənarında dayanan avtomobilə yaxınlaşdı. Üzünü avtomobilin arxa oturacağında oturan uşağa tutaraq:

— Buraları tanımıram. Parkın yanında yerləşən çörək sexini axtarıram. Bura çox yaxın olduğunu deyirlər. Ancaq heç cür tapa bilmirəm, — dedi.

Uşaq avtomobilin pəncərəsini axıra qədər açdı. Sonra:

— Mən də bura ilk dəfədir ki, gəlirəm. Ancaq hər halda sağ tərəfə getsəniz, yaxşı olar, — dedi.

O, uşağın bunu haradan bildiyini soruşdu. Uşaq:

— Cökə çiçəklərinin iyini hiss etmirsiniz? Quş səsləri də oradan gəlir, — deyə gülümsədi.

Adam heyrətdən donub qalmışdı. Daha sonra uşaq:

— Dərindən nəfəs Ardı »

Mənim adım Bir Manatdır. Məni İsveçrədə hazırlayıb Azərbaycana göndərdilər. Bir gün sonra dövrüyəyə buraxıldım.Əvvəlcə məni bir neçə qardaşmla bərabər bir bankomata yerləşdirdilər. Bu vaxta qədər mənə insan əli dəyməmişdi,təptəzə idim.Bir gün bir qoça məni bankomatdan çıxardı. Tək deyildim; mənimlə birgə böyük qardaşlar 20 və 50 manat, yeddi ədəd də həmyaşıdım çıxdı. Qoca bizi cibinə qoydu. Evə çatandan sonra bizi cibindən çıxardı, bir manatlıqların arasından məhz məni seçib nəvəsinə verdi. Nəvəsi məni götürüb sevinə-sevinə dükana qaçdı.Düşünürdüm ki, bu uşaq məni çox sevir. Amma düşüncəm alt-üst oldu. Çünki bu dəcəl məni beş ədəd 20 qəpiklə dəyişdi. Bir neçə dəqiqə sonra satıcı məni qalıq Ardı »

Rəhman əsgərlikdən qayıdan kimi Rusiya Federasiyasına işləməyə getmişdi. Orada özünə iş qurmuş , ata-anasına pul göndərərək, onların yaşayış səviyyəsini xeyli dəyişmişdi. Kərim kişi həyət-bacasını, evini söküb yenisini tikmiş, təmir etdirmişdi. İndi ogluna toy etmək istəyirdi. Süleyman kişinin qızı Aliyəni məsləhət etmişdilər evdə. Sona xanım Süleyman kişinin qızlarının tərifini çox eşitmişdi. Odur ki, oglu Rəhmana da Aliyə ilə evləməsini arzu etmişdi. Kənddə danışırdılar ki, bu bacılar evdar və çox mehriban, həm də çox gözəl qızlardır.
Rəhman evin ikinci uşagı olsa da, özündən böyük qardaşı və kiçik bacıları da ailə qurmuşdu. Ailədə subay bir Rəhman idi. Odur ki, Kərim kişi onu da evləndirib, bu Ardı »

Axshamterefi ana-ogul heyetde agacin altinda deye-gule chay ichirdiler.Karen yaziq-yaziq onlara yaxinlashdi.Uzunu Ruziye xanima tutub dedi: -Xanim,mana icaze verseydiniz magazalara baxmaga gederdim.Bir az ozume shey-shuy alacam. Ruziye xanim: -Karen, ureyin hara isteyirse get. Bu gunluk ishini qurtarmisan. Karen qapidan chixan kimi anasi Ozana berk-berk tapshirdi ki, kiminle gorushduyunu,hara getdiyini izlesin.Amma bic ve gic ermeni hiss elemesin. Ruziye xanim heyet qapisini arxadan baglayib el damina teref getdi.İcheri kechende otaqdaki seliqesizlik,iy-qox ureyini bulandirdi.Qapini achiq qoysa da iy- qox Ruziye xanimi bogurdu. Ancaq hansisa duygu ona dozmeyi,daha diqqetle buralari yoxlamagi hiss etdirirdi. O,chimsine-chimsine barmaqlarinin ucu ile dosheyin ucundan tutub qaldirdi. Dosheyin altindaki pul baglamalarini gorende Ardı »

Gənc bir adam öz bölgəsində çox tanınan bir müdrikin yanına getdi. Dərdi bir az fərqli idi. Gənc yaşında həmişə müvəffəqiyyət qazanmışdı. Atasından götürdüyü kiçik işi sürətlə böyütmüş, zəngin olmuşdu. Ətrafındakı hər kəs ona hörmət göstərirdi.
Düşməni yox idi. Evlilikləri müvəffəqiyyətli olmuş, çox gənc yaşlarda başlayaraq bir neçə dəfə ata olmuşdu. Və gənc adamın dərdi də bundan sonra başlayırdı. Bu qədər erkən müvəffəqiyyət, sayılıb hörmət edilmək üzündən bütün ətrafındakı insanları "kiçik" görməyə başlamışdı.
Gənc adam üçün "əhəmiyyətli" heç bir iş, heç bir insan, heç bir vəziyyət qalmamışdı. Heç bir danışığı bir neçə dəqiqədən çox dinləyə bilmir, oxumağa başladığı hər şeyi bir neçə dəqiqə Ardı »