Haqqinda.az

verse:PRoMete)
Yol, uzun bir yol.
Ömrüm davamlı addımlardı
Mənimə hakim kəsilmiş aritmiya
Ritmi pozan yoluma girənlərdi,
Yolumdan çıxanlardı.
Dünəni unutmaq adət halına çevrilib
Xronika amneziya
Hər addım yeni yol yoldaşıyla müşayiət.
Dünən dost olan bugün artıq mənimlə addımlamır,
Dünənim bugünümə etmir sirayət,
Deməli azadam, qaranquş tək,
Rahatam, yoxdu dostum.
Öz yolumda tərk olunmuş tək
Dünən bir sevgilim var idi,
Bir az yoruldu,
Oturduuu,oturduuum.
Ritm pozuldu.
Aldım qucağıma,
Razı olmadı.
Dedi burax get!
Tərk etdim!
O rahat, mən azad.
Bir neçə ümid də basdırıldı həmin gün.
Amma çox tez unuduldu.
Qulağın məndə olsun!
Bu dəqiqə sənsən dostum.
Zamanı dondur bacarsan,
Qoy hər şey donsun,
Ümidlər doğrulsun!
Günəş sönsün!
Qaranlıq! Boş masa
Üstündə bir şam.
Əldə məktub!
3-cə kəlmə yazılı:
GÖZLƏMƏ! BAĞIŞLA! ƏLVİDA!

(Nəqarət:ErranT)
Əlvida, nazlı ümidlərim, Əlvida
Əlvida mən gedirəm amma ağlama,
Əlvida, Yandıraraq körpüləri,
Gedirəm sona çatıb əsərim.(x2)


(Verse:Qaraqan)
Qaranlıq vağzal, heykəl sərnişinlər,
Bu Ardı »

(Nəqarət: Qaraqan)
Vurduqca nəbzim,Döyündükcə qəlbim,
Sənin gözlərini təsvir edir qələmim
Sən mənim dərdim.
Mənim şeytanım və mələyim
Sən mənim dərdim.
Qaytarırsan qırılmış ürəyi
Qırıldıqca qəsrim,bəsdi vurdun bəsdi
Qəlbimi sındırdın qaldı təkcə bədənim
Sən mənim dərdim
Mənim şeytanım və mələyim.
Sən mənim dərdim.
Sənə qəlbi qırıq mı vermişdim?


(verse:Qaraqan)
Payızın göz yaşlarıydı döyürdü pəncərəmi
Sonra qucaqlıyıb ruhumu mən evdə gizləndim.
Sonra bağlı qapısı döyüldükcə otağımın susurdum.
Sonra gözlərin dənizlərində balığlar üzürdü.
Səhifələr qutardı,həyat kitapçam boş artıq
Ağlamaqla bitmir dərdlər,ağlamaqla onlar artır.
Zaman don!
Tək qalanda dostların içində özgə
Amma gizləndikcə içimə özümü tək qalanda tapdım
Sənin gözlərin də ağlıyırdı səssiz
Günah məndədi bir nəfər göstər səhvsiz
Sınıq budaqlar üçün artıq küləy əsmir
Qalın geyin bir təhər keçirək fəsli
Bizim aramızda yüzminlərlə pərdə
Mənim divarlarım tab gətirmir dərdə
Mənim tənhalığım oldu ən Ardı »

Yığışdıq dostlaşdıq - hərflərlə baş başa
Öyrənirdik dəydikcə - hər dəfə baş daşa
Qrimdən dərimiz korlanırdı oynamalıydıq
Axı biz aktyorlarıq - həyat ömürlük tamaşa
Oynamağla bitmirki - gərək bəyəndirək də
Maddi durum düzəlmirki - quru ürəy-dirəylə
Amma hərdən kağız pulda olur aciz
Yerlə yeksan olur hər şey bir küləylə
Dost bil buralara gəlmək üçün çox diş tökdük çox dırnaq
Rahat görünürük amma inanki elə də asan deyil ayaqda durmaq
Sifətdə cırmaq çoxalır gündən günə sümürülür arteriyalar
Ətraf anti-sanitar - zərərverici bakteriyalar
Gücünü yığ, ayağa dur - olma hərkəsdən biri
Seç ya tapdağ altda öləcəysən - ya əzab və diri
Bizə çox az yol göstərən olub bu yollarda
Çoxunu yıxıla-yıxıla öyrənib PRoMete və Miri

(Nəqarət:Miri Yusif)
Bura bakıdır bura Ardı »

(verse: AiD)
Var track başlayır hansı ki, nəqarətsiz
Var söz biraz düz, amma cəsarətsiz
Var xalqa müraciət sanki ədəbiyyatdır
Var xalq hansı ki, dinlədikcə əbədi yatdı
Var ölkə hansı ki, tikilir sökülür turistlərcün
Var sevgi hansı ki, küçədə yemdi polislərçün
Var qələm, var vərəq və var tükənməz hisslər
Var dinləyici hansı ki, sevdiyindən ölməyini istər
Var səma, var günəş hansı ki, qovur ulduzları
Var vəhşi ata-ana hansı ki, doğur quduzları
Var şəhər, bir-iki damla bal və qalanı zəhər
Var cəmiyyət hansı, qəhrəmandan çox yalanı sevər
Var bezmək, var dözmək, çoxluqda itib getmək
Var tərk edib getmək, var tüpürüb getmək
Var intihar etmək sevgi cavabsız qalanda
Var cəhənnəmdə yanmaq günahsız olanda
Var pul, var şöhrət, var əmr və qul
Varsa Ardı »

(verse: PRoMete)
Pulsuz CD'lər başlanğıcı idi hər şeyin
Heç vaxt fanat sms'ini saymamışam hər şeyim
Və heç vaxt fikirləşməmişəm səhnə üçün xüsusi geyim
Əsas ağlımda olub HOSTçularıma nə deyim
Və heç vaxt saymamışam kimdənsə əskik nəyim
Mənim dinləyicilərim olmayıb, mənim olub arxam, kürəyim
Söykənə biləcəyim ya da mənə açanlar ürəyin
Mən də çalışmışam kömək olanın olum köməyi
Qulaqlara qonaq idik, indi yerimiz ürəklər
Addımlara çevrilib təzə-təzə iməkləməklər
Düz deyirlərmiş, Bakının daimi qonağıdı küləklər
Hansı ki, münasibətləri də sovurur insanlardan
Bu şəhərdə ya yıxılanlardansan, ya yıxılanlara vuranlardan
Yıxıldınsa, səni içəri bıraxmazlar kəndardan
Biz də qala bilmədik baş verənlərdən kənarda
Yaxşı olmağın bir yolu var - olmaq məzarda

(Nəqarət: Gültəkin)
Mən baxmıram səmaya və görmürəm günəşi
Qaranlığım əbədi, ağrılarım əbədi
Yaralanmış ayaqlar və Ardı »

Nəqarət:Miri Yusif)
Aç gözünü sus dost dinlə
Yenə qarşıda boş boş günlər
Yenə efirdə sarı bülbüllər
Qara qarğalara, yox meydan (x2)

Aç gözünü sus dost dinlə
Bu nə yaxşılıqdı sonu minnət?
Bu nə basabas adı olub millət?
Xəyanətə bais iblis insan!


(verse:Qaraqan)
Hər sözü süzgəcdən keçirərək,
Əzbərlədik dərsləri köçürərək!
Göz qorxusu itəcək döyülərək!
Sevgi zirvəsinə qalxırsan söyülərək!
Hörmət qələmdi, həyatımız imtahan
Pul günəşdi qalan hamı günəbaxan!
Nə qədər çox, o qədər parlaqdı.
Amma biz tikanıx bizə xoş zülmət!
HOST hücuma! Hərə bir tərəfdən yapışsın!
Gəl bu sistemi didək!
Qara buludlar, günəş palçığa qarışsın!
Siz ağlıyın bizdə güləy!
Yenə də geridə qoyaraq, söz ürəyinə dolaraq
Öz vicdanını qovaraq,
Euro dəyişir dollara!
Demə sözü soz gəlişi, susmaq olacaq vərdişi
Sən bir baxginan bunlara, qul olublar ki pullara!

(Nəqarət:Miri Yusif)
Aç gözünü Ardı »

(verse: MC Heddam)
Dön bi arkana bak, hayat zir-zibil bilki,
Geri dönüşü yok olunmayacak sana kefil.
Ser sefil bir hayatın basamaklarında kendimi gördüm,
Ya da söndüm, Ya da kör düğüm,
Ama en sonunda yine ölüm.
Traji-komik ssenaryosu olan filmdeyiz, Ama tek bölüm
Özledim uçurtmalı beni, ya da önlüklü kendimi
Bilmeli sevgiyi anlatan iki şey, gül ve su,
Acıdan yokki, şu garibin korkusu.
Tek korkusu Sırat sorgusu, Ya da mavi gök yüzü.
Sözün özü hayatta sözü kalmayanlara son söz,
Çözmeli dünyanın şifresini, kopya kalpleri,
Temizleyemez kiri porçöz, yeter artık buna son söz
Saçlarımda kar beyaz, yaz beyaz kıyı
Işlemiş içime kış ve yaz.
Çocukluğum için bir mezar kaz,
Pili bitmiş dünya, devril!( devril)
Arkana bakmaya gerek yok,
Hayat üçyüz altmış derece Ardı »

(Nəqarət:Qaraqan)
Gəl dost olaq.Bircə mahnılıq qal mənimlə
Sənə danışacam dərdlərimi
Sənə danışacam hər şeyi mən!Hər şeyi mən!(x2)


(verse:Qaraqan)
Onun ağarmış saçları tökülür üzünə
Həyatının payız fəsli sona çatmaqdadı
Gözlərinin içində gizlənir min bir kədər
Həyatı min bir gecə günəşi batmaqdadı
Əzilmiş köhnə palto, cırılmış ayaqqabı
Qızının köhnə əlcəklərini geyinir tənha qadın
Ərinin baş daşıyla o gedir görüşməyə
Axı onu ondan başqa həyatda hamı atıb
Altmış manat pensiya bu da Allahdan kömək
Bu pula ne olur yaşamaq,nə də olur ölmək
Amma əsas deyil pul, istiyir doğmaların
Artıq onbeş ildən çoxdu görmür nəvələrin
O hər gün səhər tezdən dəniz kənarı parkda
Qurumuş çörəklə yedizdirir sərçələrin
Həyatın səhnəsindən onu çoxdan atıblar
Teatr boşaldıqca tökülür pərdələri
Onunla üzbəüz gözləri yorğun kişi
Dodaqlarında çat həyatı yanlız işi
İçir çəkir Ardı »