Haqqinda.az

Səcdədə müstəhəb əməllər

Məsələ 977: Səcdədə savab ümidi ilə bir neçə əməl bəyənilir:
1. Rükudan qalxdıqdan sonra bədən aram olduğu halda səcdəyə getmək üçün təkbir söyləmək. Eləcə də, birinci səcdədən sonra və ikinci səcdəyə getmək üçün təkbir söyləmək bəyənilir.
2. Kişilər əvvəlcə əllərini, qadınlar isə dizlərini yerə qoysunlar.
3. Alından əlavə burunu səcdə ediləsi bir şeyin üzərinə qoymaq.
4. Səcdə halında əl barmaqlarını birləşdirmək və qulaqlar bərabərində üzü qibləyə yerə qoymaq.
5. Səcdədə dua etmək, öz ehtiyacını Allahdan diləmək. Münasib dualardan biri budur:
يَاخَيرَ المَسئُولِينَ وَيَا خَيرَ المُعطِينَ اُرزُقنِى وَارزُق عِيَالِى مِن فضلِكَ فَاِنَّكَ ذُوالفَضلِ العَظِيم
“Ya xəyrəl-məsulinə və əvsəəl-mutinə urzuqni vərzuq iyali min fəzlikə fəinnəkə zul-fəzlil-əzim”.
Duanın tərcüməsi: “Ey Ardı »

Namaz haqqında kəlamlar

“ALLAH Taala Namazı mənim gözlərimin nuru etdi.Yemək acın, su təşnənin məhbubu olduğu kimi, Namazıda mənim məhbubum etdi.Fərq yalnız budur ki, ac insan çörək yeyəndə, təşnə də su içəndə doyar, ancaq mən namazdan doymaram" Həzrəti Məhəmmət (Səlləlahu əleyhi və alihi vəsəlləm)

“Namaz dinin dirəyidir. O qəbul olsa butun əməller qəbul olar, o qəbul olmasa hec bir əməl qəbul olunmaz" Həzrəti Məhəmmət (Səlləlahu əleyhi və alihi vəsəlləm)

“Həqiqətən Dinin sütunu Namazdır. Adəm övladından ilk şey Namaz Olacağdır. Namaz Doğru olsa, o biri əməllərinin də hesabı aparılacaqdır. Doğru Olmasa, digər əməllərinin hesabı aparılmayacaqdır" Həzrəti Məhəməd (Səlləllahu əleyhi və alihi vəsəlləm)

“Namaz qıldığın zaman Qilbləyə tərəf Ardı »

Ana - Babaya Duâ


"Kul, ana ve babasına duâyı unuttuğu zaman rızkı kesilir, yani bereketi gider." Ardı »

İffət yəni həya. Yəni günahdan uzaq durmaq. Yəni insanın günah, eyibli işlərlə öz arasında sərhəd salması. Buna deyirlər iffət. Məsələn ola bilər ki, bir şəхsin şalvarının balağı suya dəysin və o şəхsdə bundan sonra o ətəyi qurutsun. Bundan sonra bu hal bir neçə dəfə təkrarlanıb yenə də qurudulsun. Buna iffət deməzlər. Bir adam ki, qoymursa balağı ümumiyyətlə suya dəyisin, bu şəхsə iffət deyərlər. Bir şəхs əsla özünə günah etmək imkanı vemirsə bu şəхsə iffətli şəхs deyərlər. Həya da iffətin içindədir. Ona görə də Əli (ə) buyurur ki, ən böyük ibadət iffətli olmaqdır. Rəsuləllahdan (s) hədis var ki: «Həyası olmayanın iman da Ardı »

Insаn dünyаyа göz аçdığı vахt hеç nə bilmir. Və müхtəlif işlərdə bаşqаlаrının təcrübəsindən istifаdə еtməyə məcbur оlur. Insаn öz istəyindən аsılı оlmаyаrаq, bаşqаlаrının еlmi nаliyyətindən bəhrələnir. Çünki həyаtın dоlаnbаclı yоllаrını аdlаmаq üçün hər аddımdа еlm və biliyə еhtiyаcı vаr.



Həyаtımız əsаsən iki əsаs üzərində qərаr tutmuşdur. Əsаslаrın biri bilmək, digəri isə həmin bilikdən istifаdə еtməkdir. Ikinci əsаsdа birinci əsаsа еhtiyаclıdır. Dеmək, həyаtdа ilk аddım bilikdən bаşlаyır.



Məhz bu məqаmdа dахilimizdə ki, bir mеyl bizim köməyimizə çаtır və səаdət qаpılаrını bizim üzümüzə аçır. Bu mеyl iqtibаs və təqliddir. Bilirik ki, körpə həmin bu mеyillər əsаsındа dаnışmаğа bаşlаyır, оturub-durmаğı öyrənir, hər gün mərhələ Ardı »

“İnsan doğulmadan əvvəl həyatı, başına gələcəklər, sevinci, kədəri bir sözlə edəcəyi və yaşayacaqları yazılırmış. Uşaq doğulduqdan sonra ilk nəfəsini ağlayaraq alırmış. Ağlamayan uşaq ölü olurmuş Sonra ailəsi bir yerə toplanıb ad seçərlər. Bəzən beş, bəzən altı, bəzəndə on hərfdən ibarək adi bir kəlimə taparlar. Sonra o adi bir kəliməyə yerləşər insan. Onu tanıdan sadəcə yan-yana gəlmiş hərflərdən ibarət söz olur. Ətrafındakılar o adın arxasındakı insanın mahiyyətini dərk etmədən, onun bir “insan” olduğunu dərk etmədən sadəcə Əhməd, Kamran və.s olaraq tanıyarlar, qəbul edərlər. Çünki insanlar buna adət ediblər. Onlar üçün adi haldır bu. . Göz yaşları ilə başlayan həyat Mən isə insanların Ardı »

Abdullah ibn Şəxr (rahiməhullah) buyurur:
- Axirətdəki yerimin mənim xəbər verilməsi ilə, toz-torpaq olub, unudulub getməyim arasında mənə seçim verilsəydi, toz-torpaq olmağı seçərdim ki, o xəbəri eşitməyim!

Məlik ibn Dinər (rahiməhullah) buyurur:
- Yuxusuz qalmağı bacarsaydım, heç vaxt yatmazdım. Çünki qorxuram ki, əzab yuxu da olduğumuz halda bizə ensin. Ardı »

Peyğəmbərin təsdiqlərindən biri, sünnəsinin yazılmasına icazə verməsi və xalqın içərisində yayılması idi. Amma Əbu Bəkr onları yandırmış və xalqın içərisində yayılmasının qarşısını almışdı!
Bunlardan əlavə, Quranın bir çox hökmlərini bilmirdi. Ondan Quranda hökmü gəlmiş “kəlalə”nin barəsində soruşduqda, dedi: Mən onun barəsində öz şəxsi nəzərimlə söz deyirəm. Düz olduqda, Allah tərəfindən, düz olmadıqda isə mən və Şeytan tərəfindəndir. (“Təbərinin təfsiri”, 4-cü cild, səh. 191-192; “İbni Kəsirin təfsiri”, 1-ci cild, səh. 609; “Cəlaləddin Süyutinin təfsiri”, 2-ci cild, səh. 756. (“Nisa” surəsinin 174-cü ayəsinin təfsiri.)
Allahın öz kitabında hökmünü qeyd etdiyi və Peyğəmbərin öz sünnətində açıqladığı “kəlalə” barəsində müsəlmanların xəlifəsindən sual olduqda, onun Kitabı və Ardı »